Prindërit duhet të jenë shembulli më i mirë për fëmijët. Si mund të pritet një namaz i rregullt prej fëmijëve kur babai –urdhërues- ose falet me teka ose është lënës i namazit? “Vallë, a po i urdhëroni njerëzit që të bëjnë vepra të mira, e vetet tuaja po i harroni, dhe ju jeni që lexoni shkrimet? A nuk po arsyetoni?” (Bekare: 44)
Babai duhet të jetë shembullor në faljen rregullisht të namazit, t’i kushtojë rëndësi të madhe. Nëse i urdhëron fëmijët për namaz, le të jetë ai i pari që i përgjigjet thirrjes për në shpëtim.
Po kështu edhe gruaja, le ta lakmojë ta falë namazin në shtëpinë e vet. Kur të dëgjojë muezinin duke thirrur ezanin, le të lërë në vend çdo punë e të falet para vajzave të saj. Ky është mësim praktik që jep efekt të drejtpërdrejtë.
2 – Folu fëmijëve për meritën e namazit dhe rëndësinë e tij!
Me të vërtetë të folurit rreth mirësisë, meritës së namazit ka rëndësi të madhe, sepse ua bën të dashur dhe i lidh fëmijët me faljen. Në këtë mënyrë fëmija mëson se ç’prestigj të madh ka namazi në fenë islame dhe në jetën e muslimanit.
Janë të shumta hadithet që flasin për meritën e namazit. Shiheni me ç’elokuencë u drejtohet profeti (alejhi selam) shokëve të tij: “Sikur ndokush prej jush të kishte një lumë përpara shtëpisë së tij dhe të lahej në të pesë herë në ditë, a do të ngelte ndonjë papastërti në trupin e tij?” Thanë: Jo, asnjë papastërti nuk do të mbetej. Tha i Dërguari i Allahut: “Kështu janë edhe pesë namazet me të cilat Allahu fshin gjynahet.” (Buhariu dhe Muslimi)
3 – Mësoji fëmijës tënd rregullat e pastërtisë dhe të namazit!
Prindërit duhet t’ia mësojnë rregullat e pastërtisë dhe namazit që herët, sapo fëmija të fillojë të kuptojë. Babai duhet ta inkurajojë djalin të falet pranë tij që ta pasojë në lëvizjet e namazit: në ruku, sexhde, ulje etj.
Prindi duhet t’i mësojë fëmijës normat e vajtjes në banjo dhe rregullat e pastrimit. Gjithashtu nuk duhet t’ia lërë pa mësuar mënyrën e marrjes së abdesit në formën më të thjeshtë.
4 – Urdhëroji fëmijët e tu që të falen!
Që nga mosha shtatë deri dhjetë vjeç, mundet që prindi ta urdhërojë fëmijën për t’u falur, sepse profeti (alejhi selam) thotë: “Urdhërojini fëmijët tuaj të falen që në moshën shtatë vjeç e rrihini nëse nuk falen në moshën dhjetë vjeç e ndajini në shtretër të veçantë.” (Ebu Daudi)
Urdhëri i prindërit s’duhet të jetë i vrazhdë, i egër, por i butë që të lë dashamirësi në zemër.
Vërtetë profeti (alejhi selam) ka përdorur fjalën “rrihini” në hadith, por nuk është për qëllim rrahja e rëndë apo të goditurit në vende delicate të trupit të fëmijës, por rrahja e lehtë që lë gjurmë më shumë në shpirtin e fëmijës sesa në fizikun e tij.
5 – Merri me vete në xhami fëmijët e tu!
Me të vërtetë çuditesh nga disa muslimanë që shkojnë vetë në xhami, e falin rregullisht namazin me xhemat, por nga ana tjetër i lënë fëmijët e tyre përpara ekranit të televizionit dhe lojrave të kompiuterit apo mjeteve të tjera argëtuese.
Jo. Kjo s’është e arsyeshme. Lakmo o vëlla musliman, t’i marrësh me vete në shtëpinë e Allahut pasardhësit e tu. Mësoju atyre normat e vajtjes në xhami, hyrjen me qetësi, vendosjen e këpucëve në vendin e caktuar, ndalimin e të vrapuarit, apo të luajturit me Kuran apo me pajisje elektrike, etj. Fëmija yt duhet të ambjentohet me atmosferën e adhurimit që në vegjëli.
