3.7 C
Pristina
Friday, November 22, 2024

Dëshmi se Kurani është shërues për sëmundjet fizike dhe mendore (shpirtërore)

Më të lexuarat

Pyetja:

Kam lexuar në një fetva se Kur’ani përmban shërim për sëmundjet fizike dhe mendore. Cilat janë provat për këtë? Dhe si mund të përdoret Kurani për të shëruar rënien e flokëve?

***

Përgjigjja:

Falënderimi i takon Allahut.

Së pari:

Kurani është shërues, siç thotë Allahu i Lartësuar:

“Ne shpallim nga Kurani atë që është shërim dhe mëshirë për besimtarët e që mohuesve keqbërës u shton vetëm humbje.” (Isra: 82).

Këtu përfshihen sëmundjet fizike dhe mendore. Pejgamberi ﷺ lexonte Mu‘uvidhat (Suren Felek dhe Suren Nas) mbi veten e tij dhe mbi cilindo nga familja e tij që ishte i sëmurë; nëse kjo nuk do t’u bënte dobi, ai nuk do ta kishte bërë.

Transmetohet nga Aishja se kur ai sëmurej, Profeti ﷺ lexonte Muavidhat mbi vete dhe frynte mbi vete. Kur dhimbja e tij rëndohej, unë e lexoja mbi të dhe e fshija me dorën e tij, duke kërkuar bekimin e saj. [1]

Transmetohet se Aishja ka thënë: “Nëse ndonjë nga familja e tij sëmurej, i Dërguari i Allahut ﷺ frynte mbi të dhe lexonte Mu’uvidhat. Kur ai u sëmur nga sëmundja e fundit, unë fillova t’i lexoj Muavidhat dhe t’i fryj dhe ta fshij me dorën e tij, sepse ajo ishte më e bekuar se dora ime.” [2]

Transmetohet nga Aishja se i Dërguari i Allahut ﷺ hyri kur një grua e trajtonte ose bënte rukje për të dhe tha: “Trajtojeni atë me Librin e Allahut”. [3]

Ibnul Kajjim (Allahu e mëshiroftë) ka thënë: Allahu i Lartësuar thotë: “Ne shpallim nga Kurani atë që është shërim dhe mëshirë për besimtarët e që mohuesve keqbërës u shton vetëm humbje.” (Isra: 82)

Pikëpamja e saktë është se fjala min (e përkthyer këtu si “nga”) i referohet të gjithë Kur’anit, dhe jo vetëm disa prej tij. Dhe Allahu i Lartësuar thotë: “O ju njerëz! Juve ju erdhi nga Zoti juaj këshilla (Kur’ani) dhe shërimi i asaj që gjendet në kraharorët tuaj (në zemra) (Junus: 57)

Pra, Kurani është shërim i plotë për të gjitha sëmundjet shpirtërore (mendore) dhe fizike, dhe të gjitha sëmundjet në këtë botë dhe në ahiret.

Por jo të gjithë janë të kualifikuar apo të aftë për të kërkuar shërim nëpërmjet tij.

Nëse i sëmuri kërkon mjekim në Kuran në mënyrën e duhur dhe e zbaton atë në sëmundjen e tij me sinqeritet dhe besim, pranim të plotë dhe besim të patundur, duke plotësuar kushtet e nevojshme, sëmundja nuk do t’i rezistojë kurrë.

Si mund t’i rezistojnë sëmundjet fjalës së Zotit të tokës dhe të qiellit, i cili nëse do ta zbriste fjalën e Tij në një mal, do ta shkatërronte atë dhe nëse do ta zbriste në tokë, do ta shkaktonte atë të ndahet?

Nuk ka sëmundje, shpirtërore apo fizike, por në Kur’an ka një tregues që i referohet shkakut dhe trajtimit të saj, dhe si të mbrohet nga ajo, për atë që është i bekuar me kuptimin e Librit të Tij.” [4]

Dhe ai (Allahu e mëshiroftë) tha: Ilaçet e Pejgamberit ﷺ për sëmundjet ishin tre llojesh:

1. Ilaçet natyrale

2. Ilaçet hyjnore

3. Ilaçet të përbëra nga të dyja. [5]

Pastaj ai (Allahu e mëshiroftë) tha: Seksioni mbi mësimet e Profetit për trajtimin me el-Fatihah atij që është pickuar nga akrepi. [6]

Transmetohet në të dy Sahihat se Ebu Seid el-Hudriu ka thënë: “Njëherë,disa nga shokët e të Dërguarit të Allahut u nisën në një udhëtim. Ata arritën në një lagje beduinësh, të cilëve u kërkuan strehim. Por, beduinët e refuzuan një gjë të tillë. Ndërkohë, të parin e fisit të tyre e pickoi gjarpri. Beduinët bënë gjithçka për ta shëruar, por pa asnjë dobi. Atëherë, i thanë njëri-tjetrit: “Shkoni te ata që erdhën. Ndoshta, ndonjëri prej tyre mund të dijë diçka. ”Kështu, beduinët i thirrën shokët e Profetit ﷺ dhe u thanë: “I pari ynë u pickua nga gjarpri. Ne i shërbyem me gjithçka, por pa dobi. A mund të bëjë ndonjëri prej jush diçka për shërimin e tij?” Njëri nga shokët e Profetit ﷺ u përgjigj: “Po, pasha Allahun, unë lexoj rukja, por nuk e bëj këtë pa më dhënë diçka. U ra dakord që këtij personi t’i jepej një kope me bagëti. Më pas, ai nisi t’i lexonte “El-Fatihanë” burrit të sëmurë dhe u duk sikur ky i fundit u zgjidh nga litarët e filloi të ecte. Pas shërimit, beduinët i dhanë dhuratën e premtuar njeriut që i kishte fryrë. Disa nga shokët e Profetit ﷺ thanë: “Ņdajeni kopenë mes nesh!” Personi që e lexoi rukjen, tha: “Nuk dotë ndajmë asgjë, derisa të shkojmë tek i Dërguari i Allahut ﷺ dhe t’i tregojmë për atë që ndodhi!”
Pasi u informua në lidhje me ngjarjen, Profeti ﷺ e pyeti (personin që lexoi rukjen): “Çfarë të bën të mendosh se ajo është rukje?” Më pas, ai ﷺ tha: “Ikeni rënë në të! Ndajeni pjesën dhe më jepni edhe mua prej saj.” [7]

Transmetohet nga Aliu, i cili ka thënë: I Dërguari i Allahut ﷺ ka thënë: “Ilaçi më i mirë është Kur’ani”. [8]

Është e njohur nga përvoja se disa fjalë kanë efekte dhe dobi të veçanta, kështu që ajo që mendoni për fjalët e Zotit të botëve, epërsia e të cilave mbi të gjitha fjalët e tjera është si epërsia e Allahut ndaj krijimit të Tij, në të cilat ka shërim të plotë, mbrojtje të dobishme, dritë udhëzuese dhe mëshirë gjithëpërfshirëse dhe të cilat, nëse do të zbriteshin në një mal, ai do të thërrmohej para madhështisë dhe madhërisë së Tij.

Allahu i Lartësuar thotë: “Ne të shpallim Kur’anin që është shërim dhe mëshirë për besimtarët, kurse jobesimtarëve nuk u shton tjetër përpos dëshpërim.” (Isra: 82)

Fjala min (e përkthyer këtu si ‘nga’) i referohet të gjithë Kur’anit, dhe jo vetëm disa prej tij. Kjo është më e sakta nga dy pikëpamjet e studiuesve. Kjo është si ajeti në të cilin Allahu i Lartësuar thotë: “Allahu atyre që besuan dhe bënë vepra të mira u premtoi falje të mëkateve dhe shpërblim të madh.” (Fet’h: 29) (Dihet se) të gjithë janë prej atyre që besuan dhe bënë vepra të mira. Po në lidhje me Hapjen e Librit (el-Fatiha), i ngjashëm me të cilin nuk u shpall në Kuran, as në Teurat, as në Ungjill apo në Zebur? Ai përmban të gjitha konceptet e përmendura në Librat e Allahut, si dhe emrat më të rëndësishëm dhe më të përmbledhur të Allahut: Allah, ar-Rabb (Zot) dhe er-Rahman (Më i Mëshirshmi); pohon ringjalljen dhe përmend të dy llojet e Teuhidit, përkatësisht Teuhid Rububijeh (të njësuarit e Allahut në të qenit Zot) dhe Teuhidul Uluhijeh (të njësuarit e Allahut në adhurim); dhe përmend nevojën për Zotin, qoftë i lavdëruar, në kërkimin e ndihmës dhe në kërkimin e udhëzimit, të cilat duhen kërkuar vetëm prej Tij, qoftë i lavdëruar.

… Ishte një kohë kur isha në Mekë dhe u sëmura, dhe ata nuk mund të gjenin ndonjë mjek apo ilaç, kështu që fillova ta trajtoj veten me Fatiha. Unë merrja pak ujë Zemzem dhe lexoja disa herë Fatiha, pastaj e pija dhe si rezultat u shërova plotësisht. Pastaj e bëja këtë sa herë që sëmuresha dhe përfitova shumë prej saj.

Shejh Ibn Baz (Allahu e mëshiroftë) thotë: Allahu i Lartësuar nuk ka zbritur asnjë sëmundje, por se ka zbritur ilaç për të. Ata që e dinë e dinë, dhe ata që nuk e dinë nuk e dinë. Allahu i Lartësuar ka krijuar në atë që ia zbriti Profetit të Tij ﷺ, gjegjësisht Kur’anin dhe Sunetin, ilaç për çdo gjë nga e cila vuajnë njerëzit, qoftë fizike, sëmundjet mendore dhe shpirtërore. Allahu u ka bërë dobi njerëzve me të dhe prej saj ka rezultuar shumë e mira, masën e së cilës nuk e di askush përveç Allahut të Lartësuar. [9]

Së dyti:

Një nga mënyrat e trajtimit të sëmundjeve fizike me Kur’an, e provuar dhe e testuar, është shkrimi i disa vargjeve në një copë letër, futja e tij në ujë dhe kërkimi i shërimit me atë ujë:

Ibn el-Kajjim (Allahu e mëshiroftë) ka thënë: Një numër i gjeneratave të hershme dhanë një lëshim që lejon shkrimin e disa ajeteve të Kuranit dhe pirjen e tyre, dhe kjo konsiderohet të jetë nën titullin e shërimit që Allahu ka krijuar në Kuran.

Një shembull tjetër i kësaj (d.m.th., trajtimi i dhimbjeve të lindjes) është të shkruash (në arabisht) në një enë të pastër vargjet:

“Kur të pëlcet qielli. T’i bindet urdhrit të Zotit të vet, ashtu si takoi. Dhe kur toka të shtrihet në gjerësinë e saj. E të nxjerr çka ka brenda e të çlirohet, dhe t’i bindet Zotit të saj, ashtu i takoi.” (Inshikak: 1-5)

Pastaj gruaja shtatzënë mund të pijë një pjesë të saj dhe një pjesë të saj mund t’i spërkatet në bark.

Për të trajtuar gjakderdhjen nga hunda, Shejhul Islam Ibn Tejmije (Allahu e mëshiroftë) shkruante (në arabisht) në ballin e pacientit: “E iu pat thënë: “Oj tokë, përbije ujin tënd, dhe o qiell, ndërpreje (shiun), uji u tërhoq, urdhri u zbatua dhe ajo (anija) u ndal në (kodrën) Xhudij..” (Hud: 44) Dhe e dëgjova të thoshte: E shkrova për më shumë se një person dhe ata u shëruan. Dhe tha: Nuk lejohet të shkruhet në gjakun e rrjedhjes së hundës, siç bëjnë injorantët, sepse gjaku është i papastër (nexhis), kështu që nuk lejohet të shkruhet me të fjalët e Allahut të Lartësuar.

Për të trajtuar një dhimbje dhëmbi, duhet të shkruhet (në arabisht) në faqe që është në të njëjtën anë me dhimbjen: Në emër të Allahut, të Gjithëmëshirshmit, Mëshirëbërësit, “Thuaj: “Ai është që ju krijoi, ua dhuroi të dëgjuarit, të parit dhe mendjen, kurse pak po e falënderoni”” (Mulk: 23). Dhe nëse dëshironi, mund të shkruani (në arabisht): “Vetëm e Tij është gjithçka që pushon e lëviz natën e ditën. Ai gjithçka dëgjon dhe gjithçka di.” (Enam: 13) Për të trajtuar një abces (mbledhje qelbi), mund të shkruhet (në arabisht) mbi të: “Ty të pyesin edhe për kodrat, thuaj: “Zoti im mund t’i bëjë thërrmija të shpërndara”. Dhe vendin e tyre ta bëjë rrafsh pa farë bime e ndërtese. E nuk do të shohësh në të as ultësirë e as lartësirë.” (Ta-Ha: 105-107)

Së treti:

Ne nuk kemi hasur në Kur’an ndonjë ilaç për rënien e flokëve , por çështja është siç u diskutua më lart: Kur’ani është shërues. Pra, nëse ka besim, vendosmëri dhe sinqeritet në kthimin tek Allahu, qoftë i lartësuar, atëherë shërimi vjen nga Allahu, Zoti i botëve, dhe me vullnetin dhe vendimin e Tij, siç është rasti me të gjitha ilaçet fizike me të cilat njerëzit trajtojnë sëmundjet. Sa shpesh njerëzit kanë kërkuar të trajtojnë sëmundjet me mjekësi fizike siç përshkruhet nga mjekët më të ditur, por nuk rezulton shërim prej tyre. Por a do të thotë kjo se ky ilaç nuk mund të jetë shkak shërimi, apo hedh dyshime mbi njohuritë e mjekut?

Dhe Allahu e di më së miri.

islamqa.info

—————-

[1] Muslimi (2192)

[2] Muslimi (2192)

[3] Ibn Hibani (6098)

[4] Zad el-Mead (4/322)

[5] Zad el-Mead (4/22)

[6] Zad el-Mead (4/162)

[7] Buhariu (5417) dhe Muslimi (2201)

[8] Ibn Maxhe në Sunenin e tij

[9] Fetaua (3/453)

 

 

Burimi

- Advertisement -spot_img

Më tepër

Të fundit