Pyetja:
Fatkeqësisht, kam bërë një mëkat të madh gjatë ditës së Ramazanit dhe ndjej një ankth të madh në zemrën time. Shpresoj që Allahu ta pranojë pendimin tim. Unë e di se ai që kryen një akt homoseksual gjatë ditës në Ramazan i nënshtrohet të njëjtave pasoja si burri që kryen marrëdhënie me gruan e tij gjatë ditës së Ramazanit dhe se kërkesa është të lirohet një rob; e nëse kjo nuk është e mundur, atëherë ai duhet të agjërojë dy muaj rresht; dhe nëse nuk mund ta bëjë këtë, atëherë duhet të ushqejë gjashtëdhjetë të varfër. Nuk jam në gjendje të liroj një rob dhe nuk kam probleme shëndetësore që do të më pengonin të agjëroja për dy muaj rresht. Por kam frikë se dikush rreth meje do ta vërejë këtë, dhe unë nuk jam i martuar dhe nuk mund t’i shpjegoj pse po agjëroj këtë periudhë. Kam frikë se mos dyshojnë për mua, veçanërisht prindërit e mi, dhe nëse mësojnë se çfarë kam bërë, do të më mohojnë. A është në rregull që unë të ushqej gjashtëdhjetë të varfër?
***
Përgjigjja:
Falënderimi i takon Allahut.
Së pari:
Ajo që kërkohet është që ju të pendoheni tek Allahu i Lartësuar nga kjo vepër e keqe e neveritshme dhe të shmangni shkaqet që çuan në të.
Duke bërë këtë veprim, ju keni bërë dy mëkate të mëdha, përkatësisht prishjen e agjërimit me dashje gjatë ditës së Ramazanit dhe kryerjen e kësaj vepre të keqe imorale.
Transmeton se Ebu Umame el-Bahili ka thënë: E kam dëgjuar të Dërguarin e Allahut ﷺ duke thënë: “Teksa gjendesha në gjumë, më erdhën dy burra që më morën nga anët (krahët), më sollën në një mal të thepisur dhe më thanë: “Ngjitu!” U thashë: “Nuk mundem.” Më thanë: “Do të ta bëjmë ne të mundshme.” U ngjita derisa u gjenda në mesin e malit, kur ja, dëgjova ca zëra të fortë dhe thashë: “Çfarë janë këto zëra?” Ata më thanë: “Britmat e banorëve të Zjarrit (Xhehenemit).” Pastaj njëri prej tyre më shpuri më tej, kur ja, aty u bëra dëshmitar i disa njerëzve të varur prej leqeve (indeve të forta sipër thembrave) të këmbëve, nofullat e të cilëve ishin të shqyera dhe rridhnin gjak. Unë i thashë: “Kush janë këta?” Më tha: “Janë ata që hanë para lirimit (shkarkimit) nga agjërimi i tyre (që e prishin agjërimin me dashje para kohës së iftarit)…” [1]
Pra, duhet të përpiqeni shumë në pendim, duke kërkuar falje dhe duke u penduar për atë që keni bërë dhe duhet të bëni shumë vepra të mira, me shpresën se Allahu do t’ju falë.
Allahu i Lartësuar ka thënë: “Vërtet, Unë jam Falës për atë që pendohet, beson e bën vepra të mira dhe pastaj qëndron në rrugë të drejtë.” (Ta-Ha: 82)
Së dyti:
Nëse agjëruesi kryen një akt homoseksual gjatë ditës së Ramazanit, duhet të bëjë shlyerjen më të rëndë, si ai që kryen marrëdhënie me gruan e tij gjatë ditës së Ramazanit.
Ky mendim është mendimi i saktë dhe është mendimi i shumicës së dijetarëve.
En-Nevevi ka thënë në el-Mexhmu‘ (6/377):
Pikëpamjet e studiuesve në lidhje me atë që kryen marrëdhënie me një grua ose me një burrë në pjesën e pasme:
Më lart e kemi thënë se mendimi ynë është se është obligim falja e agjërimit dhe dhënia e shlyerjes. Ky është edhe mendimi i Malikut, Ebu Jusufit, Muhamedit dhe Ahmedit.
Ebu Hanife tha: Ai duhet ta falë agjërimin.
Lidhur me detyrimin për shlyerjen, prej tij janë transmetuar dy pikëpamje, më e famshmja prej të cilave është se nuk kërkohet shlyerje, sepse nuk është marrëdhënie e duhur dhe është më e ngjashme me të qenit intim [me gruan] pa depërtim në vaginë.
Shokët tanë argumentuan se ajo është marrëdhënie seksuale dhe është mëkat më i rëndë për shkak të agjërimit, në këtë rast kërkohet shlyerje.
Parimi themelor është që shlyerja duhet të ofrohet menjëherë, por nëse çështja është ashtu siç e përmendët, se keni frikë se mos i ekspozoheni turpit para familjes suaj, atëherë ne mendojmë se mund ta vononi ofrimin e shlyerjes derisa ta keni më të lehtë ta bëni atë, si për shembull nëse udhëtoni dhe të ngjashme, në mënyrë që të mund të agjëroni.
Por nëse nuk mendoni se do të keni mundësi të udhëtoni së shpejti dhe dëshironi të nxitoni të lini përgjegjësinë, atëherë mund të bëni një zotim (nadhr) për të ofruar agjërimet shlyese që ju kërkohen, ose ju mund të betoheni se do të agjërosh dy muaj radhazi si shlyerje për atë që ke bërë, në mënyrë që nëse ndonjëri nga familja jote e vëren këtë, dhe ti ke frikë se mos i ekspozohesh turpit, t’i thuash se ke bërë zotim të agjërosh dy muaj rresht.
Lusim Allahun që t’jua pranojë pendimin e sinqertë dhe t’ju kthejë në rrugën e drejtë dhe t’ju ruajë nga rrëshqitja dhe devijimi.
Dhe Allahu e di më së miri.
islamqa.info
—————–
[1] Ibn Huzajm (1986) dhe Ibn Hibban (7491). Klasifikuar si sahih nga Albani në Sahih Mawarid ez-Zam‘an (1509).
