Pyetja:
Në Ramazan, një orë para sabahut, menstruacionet ende nuk kishin përfunduar. Pastaj shkova të flija dhe u zgjova para drekës. Kur shkova të kontrolloja nëse më kishin mbaruar menstruacionet, copa e pambukut doli e pastër. Ju lutemi vini re se vendosa edhe një pecetë menstruale pasi kuptova se menstruacionet nuk kishin përfunduar ende para sabahut, dhe peceta menstruale që kisha vendosur ishte plotësisht i pastër dhe mbeti i pastër deri në momentin kur u zgjova. A mbaruan menstruacionet para sabahut, nga hera e fundit që pashë gjak, apo kur pashë që peceta mesntruale ishte tharë? A duhet të përmbahem nga ngrënia dhe pirja atë ditë, apo nuk mund të agjëroj?
***
Përgjigjja:
Falënderimi i takon Allahut.
Së pari:
Nëse gruaja sheh gjak menstrual një orë para sabahut, pastaj shkon për të fjetur dhe sheh se i ka mbaruar menstruacionet pas kësaj, por ajo nuk është e sigurt se kur ka përfunduar – para sabahut apo pas saj? – atëherë në parim ajo duhet të supozojë se menstruacionet e saja kanë përfunduar pas sabahut.
Kjo sepse parimi është se ngjarja duhet t’i atribuohet kohës më të afërt. Ky është një nga parimet themelore të jurisprudencës (fikhut). Kjo do të thotë se nëse ka një dallim mendimi në lidhje me kohën kur ka ndodhur diçka dhe nuk ka prova për të përcaktuar se kur ka ndodhur, atëherë kjo ngjarje duhet t’i atribuohet kohës më të afërt me ngjarjen, sepse kjo është ajo që është e sigurt dhe koha më e largët është e pasigurt. [1]
Për më tepër, kushti që agjërimi të jetë i vlefshëm është konstatimi se menstruacionet kanë përfunduar para sabahut, kështu që nuk vlen të agjërohet kur ka paqartësi për këtë.
Shejh Ibn Uthejmin (Allahu e mëshiroftë) u pyet për një grua që agjëronte kur nuk ishte e sigurt nëse i kishin mbaruar menstruacionet, pastaj kur u zgjua pa se me të vërtetë kishte përfunduar. A është i vlefshëm agjërimi i saj kur ajo nuk ishte e sigurt se i kishin mbaruar menstruacionet?
Ai u përgjigj:… “Sa i përket gruas së përmendur, agjërimi i saj nuk është i vlefshëm dhe ajo duhet ta kompensojë atë ditë. Kjo për shkak se parimi themelor është se ajo ishte ende me menstruacione dhe fillimi i saj për të agjëruar kur ajo nuk ishte e sigurt se i kishte mbaruar menstruacionet, do të thotë se ajo filloi të kryente një akt adhurimi kur ajo nuk ishte e sigurt për një nga kushtet e tij të vlefshëm, dhe kjo do të thotë se nuk ishte i vlefshëm.” [2]
Në bazë të kësaj, agjërimi yt në atë ditë nuk ka qenë i vlefshëm dhe duhet ta kompensosh atë.
Së dyti:
Nëse gruas i mbarojnë menstruacionet gjatë ditës, a duhet të përmbahet nga ngrënia dhe pirja dhe gjëra të tjera që e prishin agjërimin gjatë gjithë ditës, për respekt të muajit të shenjtë?
Në lidhje me këtë ka pasur një dallim mendimesh mes juristëve dhe ka dy pikëpamje.
Pikëpamja që ka më shumë gjasa të jetë e saktë është ajo e Malikive dhe Shafive, që është se nuk është e detyrueshme për të që të përmbahet nga ngrënia dhe pirja. Ky është mendimi që favorizohej nga Shejh Ibn Uthejmin (Allahu e mëshiroftë) në esh-Sherh el-Mumti‘ (6/344).
Thotë në “El-Mawsua el-Fikhijjeh” (18/318): Nuk ka dallime në mes juristëve se nëse gjaku i menstruacioneve ndërpritet pas sabahut, atëherë nuk vlen për gruan të agjërojë atë ditë dhe ajo duhet ta kompensojë.
Në atë rast, ajo duhet të përmbahet nga ngrënia dhe pirja në atë kohë, sipas hanefive dhe hanbelive.
Sipas malikive është e lejuar që ajo të vazhdojë të bëjë atë që e prish agjërimin (ngrënia dhe pirja), dhe nuk kërkohet që ajo të abstenojë.
Sipas shafive, ajo nuk është e detyruar të përmbahet nga ngrënia dhe pirja.
Dhe Allahu e di më së miri.
islamqa.info
————–
[1] Mewsu‘ah el-Kawa‘id el-Fikhijah, nga Dr. Muhammed Sidqi el-Burno (12/316)
[2] Mexhmu Fetaua esh-Shejh Ibn Uthejmin (19/107)
