Solid Strategies for Success in a Dematerialized World.
Robert Tercek na fton në një udhëtim për të zbuluar realitetin në të cilin jemi zhytur: një botë magjike e përcaktuar nga software-i në të cilin jemi mësuar të kemi të gjithë informacionin e mundshëm gjithmonë, kudo dhe menjëherë.
Lindja e internetit ka lejuar që informacioni të çlirohet nga ‘’burgu’’ i materies dhe të paraqitet në formën e skedarëve, ardhja dhe përhapja e telefonave inteligjentë ka mundësuar që e gjithë njohuria njerëzore të jetë e disponueshme për këdo në çdo kohë dhe vend.
‘’Avullimi’’ i shoqërisë sonë na shtyn drejt një sfide impenjuese: të bëjmë më shumë dhe më mirë duke përdorur më shumë software dhe duke harxhuar më pak burime materiale në planet.
Shumë këshilla të dobishme për:
- Të mësuar si është të jetosh në një shoqëri të përcaktuar nga softueri.
- Të kuptuar që gjithçka që mund të dixhitalizohet do të dixhitalizohet e do të përgatitet në përputhje me rrethanat.
- Të kuptuar që pushteti është në duart e atyre që kontrollojnë komunikimin dhe ndërveprimet.
Autori i librit:
Robert Tercek është një pionier i vërtetë në industrinë e medias dixhitale; ai ka mbikëqyrur nisjen e shërbimeve të reja për platformat kryesore dixhitale, televizionet satelitore, konsolat e video lojërave.
Përveç të qenit menaxher i MTV, Sony Pictures dhe së fundmi i rrjetit Oprah Winfrey, Robert Tercek është një folës dhe sipërmarrës i mirënjohur. Ai ka jetuar në Azi, Evropë, Amerikën e Veriut dhe Jugut.
Atomet bëhen byte dhe ne jemi një shoqëri e përcaktuar nga software-i
Richard Buckminster Fuller, një arkitekt dhe filozof Amerikan, një nga novatorët më të mëdhenj të shekullit të 20-të, prezantoi konceptin e “të bërit më shumë me më pak”.
Ai shkoi aq larg sa të hipotizonte “duke bërë gjithçka pa asgjë”. Në themel të ideve të tij ishte dëshira për të përmirësuar cilësinë e jetës së njerëzve pa plaçkitur burimet e planetit. Falë globalizimit, dematerializimit të njohurive dhe zgjerimit të lidhjes, ëndrra e Fuller është bërë realitet.
Lënda e padobishme tenton të zhduket, duke lënë hapësirë për ato thelbësore; një proces i bërë i mundur nga dixhitalizimi: atomet zëvendësohen nga byte-et. Dixhitalizimi ka pushtuar jo vetëm botën e informacionit, prodhimit, punës, tani është bërë një faktor që përshkon të gjitha fushat e ekzistencës sonë.
Ne jemi një shoqëri e përcaktuar nga software-i: dixhitalja na formon dhe kushtëzon jetën tonë.
Objektet që përmbajnë informacion lirohen nga zarfi që i përmban ato
Të gjithë ato objekte që kanë një potencial informacioni brenda tyre zhvishen gjithnjë e më shumë nga natyra e tyre solide dhe konkrete dhe bëhen gjithnjë e më të lehtë, më të hollë, derisa të zhduken.
Një libër bëhet një skedar që është njëkohësisht i disponueshëm për mijëra, miliona njerëz; një koleksion i CD-ve i lë vendin aplikacionit të momentit që ju lejon të keni gjithmonë pranë muzikën tuaj të preferuar, pa asnjë rrëmujë.
Thelbi i secilit objekt nuk është më i mbyllur në zarfin që përmban informacionin; me një gjest revolucionar përmbajtja del nga burgu në të cilin ishte mbyllur dhe shfaqet e lirë dhe e disponueshme për ata që e duan. Me një klikim, miliona njerëz mund të kenë të njëjtën përmbajtje saktësisht në të njëjtën kohë.
Një objekt bëhet software dhe përveçse ndryshon pamjen e tij, ai shtrembëron edhe konceptin e pronësisë, sepse i njëjti program mund të përdoret njëkohësisht nga një numër i pakufizuar njerëzish, pa kufizime vendi dhe kohe.
Dhe ashtu si objektet janë të dematerializuara, kompanitë janë të dematerializuara: edhe këto mund të ”avullojnë” dhe të humbin natyrën e tyre si një kompani fizike. Mendoni për Amazon, dyqanin më të madh në internet të të gjitha kohërave, i cili në të vërtetë nuk ka asnjë dyqan fizik: është thjesht një shërbim që lidh ata që duan të blejnë me ata që duan të shesin.
Të bëhesh dixhital do të thotë të zhvendosësh vëmendjen nga objekti te shërbimi, të mësohesh të zhdukesh fizikisht dhe jo për këtë arsye të jesh më pak i dukshëm ose më pak ndikues. Një lloj magjie që nxjerr edhe më shumë vlerë dhe prani nga ”avullimi”.
I ngurtë, i lëngët dhe i gaztë: tre gjendjet e materies dhe informacionit
Interneti ka lejuar që informacioni të pësojë një ndryshim të jashtëzakonshëm të gjendjes: kalimin nga gjendja e ngurtë në atë të lëngshme.
Nëse mendojmë se si transmetohej informacioni para vitit 1983, na vijnë ndërmend vetëm libra, gazeta, revista, madje edhe enciklopedi shumë të rënda. Dituria dhe njohuritë ishin të burgosura fjalë për fjalë brenda objekteve voluminozë dhe të rëndë.
Interneti ka lejuar një kalim të parë nga gjendja e ngurtë në atë të lëngshme: papritmas informacioni mund të përhapet me një skedar, duke u bërë i rrjedhshëm, i shpejtë në transmetim dhe duke qënë i disponueshëm për lexues të shumtë në të njëjtën kohë, duke braktisur lidhjen me objektin që e izolonte.
Le të imagjinojmë ndryshimin midis një ajsbergu dhe një lumi: është akoma ujë, por një lumë rrjedh shpejt, lëviz dhe shkon larg. Një skedar është gjithmonë i njëjtë dhe prapë mund të arrihet nga një numër i pakufizuar njerëzish. Fatkeqësisht, ajsbergu është i palëvizshëm, unik, granit, ashtu si enciklopedia që kishim në bibliotekën e prindërve tanë. Mund ta përdornim vetëm ne, dhe duke qëndruar në shtëpi ..
Hapi tjetër që ka karakterizuar informacionin ka qënë kur nga gjendja e lëngët mund të pësonte një transformim të mëtejshëm dhe të bëhej i gaztë. Falë telefonave inteligjentë, informacioni është ‘’avulluar’’, është përhapur kudo, gjithmonë, për të gjithë. Eshtë në ajër dhe ne mund ta kapim atë me smartphone-t tanë.
