الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَطْعَمَنِي هَذَا، وَرَزَقَنِيهِ، مِنْ غَيْرِ حَوْلٍ مِنِّي وَلَا قُوَّةٍ.
Elḥamdu lil-lãhil-ledhĩ eṭ’amenĩ hãdhã we razeḳanĩhi min ġajri ḥawlin minnĩ we lã ḳuwweh!
(Lavdia i takon Allahut, i Cili më ushqeu dhe më furnizoi me këtë ushqim, pa asnjë manovrim nga unë dhe pa aspak fuqi të timen!).[1]
الْحَمْدُ لِلَّهِ حَمْدًا كَثِيرًا طَيِّبًا مُبَارَكًا فِيهِ، غَيْرَ [مَكْفِيٍّ وَلَا] مُوَدَّعٍ، وَلَا مُسْتَغْنًى عَنْهُ رَبَّنَا.
Elḥamdu lil-lãhi ḥamden kethĩran ṭajjiben mubãraken fĩhi, ġajra mekfijjin we lã muwedde’in, we lã musteġnen ‘anhu Rabbenã.
(Lavdia i takon Allahut! Atij i bëjmë shumë lavdi të dëlira (pa syfaqësi) dhe të bekuara (të vazhdueshme)! Këto lavdi nuk mjaftojnë për t’i bërë lavdi si duhet Allahut, por megjithëkëtë ne nuk kemi për t’i lënë ato. Ne do të kemi nevojë për t’i bërë lavdi Allahut në vazhdimësi e në çdo gjendje. O Zoti ynë, pranoje lavdërimin tonë).[2]
Seid el Kahtani – MBUROJA E MUSLIMANIT – (Dhikri i Kuranit dhe Sunetit)
[1]Ebu Davudi (Sahih Tirmidhi). [Furnizimi me ushqim është i tëri mirësi nga Allahu i Lartësuar, sepse njeriu nuk bën dot asnjë lëvizje dhe nuk ka mundësi të bëjë asgjë pa dëshirën dhe ndihmën e Allahut. Dhe kështu njeriu falënderon Allahun e Lartësuar për këtë gjë].
[2]Buhariu.
