Cila është dispozita e agjërimit për udhëtarin, duke e ditur se sot agjërimi nuk është i vështirë, për shkak të mjeteve transportuese bashkëkohore?
Përgjigje: Udhëtarit i lejohet edhe agjërimi edhe mosagjërimi, sepse All-llahu, azze ue xhel-le, ka thënë: “…ndërsa kush është i sëmurë ose në udhëtim, le të agjërojë aq ditë nga ditët e mëvonshme…”. (el-Bekare 185).
Po ashtu shokët e Resulull-llahut, sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem, udhëtonin me të dhe dikush prej tyre agjëronte e dikush jo. Nuk e qortonte agjëruesi atë që nuk agjëronte, e as ai që nuk agjëronte agjëruesin, si dhe Resulull-llahu, sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem, agjëronte gjatë udhëtimit.
Ebu Derdaja, radijall-llahu anhu, ka thënë: “Ishim me Resulull-llahun, sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem, në udhëtim gjatë Ramazanit, në një nxehtësi të ashpër. Askush prej neve nuk agjëronte përveç Resulull-llahut, sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem, dhe Abdullah ibën Revahas”.[1]
Rregulli për udhëtarin thotë se ai mund të zgjedhë agjërimin apo mosagjërimin, por nëse nuk e rëndon agjërimi, atëherë më mirë është të agjërojë, se në këtë ka tre dobi:
Një: Pasimi i Resulull-llahut, sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem.
Dy: Lehtësia, lehtësia e agjërimit për atë njeri, sepse agjërimi kur agjërojnë të gjithë është më i lehtë.
Tre: Shpejtimi në largimin e përgjegjësisë.
Mirëpo nëse i vjen rëndë, atëherë nuk duhet të agjërojë dhe nuk është mirësi agjërimi gjatë udhëtimit në këtë rast. Sepse kur Resulull-llahu, sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem, pa një njeri, të cilit i kishin bërë hije dhe të gjithë njerëzit ishin mbledhur përreth tij, pyeti: -Si është puna me këtë?- I thanë: -Është duke agjëruar.- Tha: -“Nuk është mirësi agjërimi gjatë udhëtimit”.[2]
Kjo dispozitë vlen për secilin që mund të jetë në gjendjen e këtij personi që e rëndonte agjërimi. Duke u bazuar në këtë ngjarje themi: -Udhëtimi në kohën e sotme është i lehtë -siç përmendi pyetësi- dhe agjërimi nuk është i rëndë zakonisht.
Nëse nuk i vjen rëndë agjërimi, atëherë më mirë është të agjërojë.
[1] Buhariu në kapitullin e Agjërimit (1945) dhe Muslimi në kapitullin e Agjërimit (1122).
[2] Buhariu në kapitullin e Agjërimit (1946) dhe Muslimi në kapitullin e Agjërimit (1115).
