Në një molekulë të ADN-së njerëzore, ka aq të dhëna të mjaftueshme sa të mbushësh një milionë faqe enciklopedi. Por rregulli në këto të dhëna është gjithashtu jetësisht i rëndësishëm. Pyet veten nëse qindra shkronja të hedhura kuturu do të mund të bashkoheshin për të formuar një artikull të kuptueshëm lajmesh. A mundet që miliona shkronjash të njëjta ta ujdisnin veten sëbashku përsosmërisht dhe siç duhet për të formuar një gazetë të tërë? A mundet kush të pretendojë se e tërë kjo është produkt i një rastësie qorre? Sipas kuptimit darvinist, të gjitha këto zhvillime mahnitëse, janë fare e mundshme të ndodhin rastësisht.
Darvinizmi mendon se ai ka mashtruar të gjithë popullsinë e botës si fëmijë të vegjël. Kjo ideologji e paraqet rastësinë si të kishte ndërgjegje hyjnore, dhe thotë se ajo diqysh posedon një dituri gjeniu dhe më të madhe sesa të gjithë njerëzit në botë. Sipas evolucionistëve, koha është e vetmja gjë e domosdoshme për këtë gjeni të quajtur rastësi, për të formuar trurin e të gjithë atyre njerëzve që kanë jetuar për mbi mijëra vjetë. Dhe jo vetëm truri, por edhe mendja e tyre, kapaciteti për të menduar, arsyetimi i tyre, kujtesa, dhe qindra veti të tjera fizike e shpirtërore. Nëse pajiset me materie dhe kohë të mjaftueshme, rastësia ka fuqinë për të krijuar njerëz, milingona, kuaj, xhirafa, pallonj, flutura, fiq, ullinj, portokaj, pjeshkë, shegë, shalqinj, domate, banane, tulipanë, vjollca, luleshtrydhe, dardha, trëndafila dhe qindra e qindra gjëra të gjalla që as mund t’i sjellësh ndërmend. Dukshëm, i gjithë ky pretendim nuk është asgjë pos gjepura. Krijuesi i të gjitha gjërave është Zoti.
Ne do t’u tregojmë atyre shenjat tona në horizont dhe brenda vetë tyre gjersa të jetë e qartë për ta se kjo është e vërteta. A nuk ju mjafton që Zoti juaj është dëshmitar i gjithçkaje? (Kur’ani, 41:53)
