Pyetje: Esselamu alejkum, nëse mundesh të më tregosh se kur apo si t’i dallojmë sprovat nga dënimet sepse sprovat nga dënimet i ndan vetëm një vijë e hollë dhe në të shumtën e rasteve dënimin e kuptojmë si sprovë apo e kundërta, sprovën e kuptojmë si dënim dhe pastaj dorëzohemi krejt duke menduar se s’ka kurrfarë rrugëdalje pasi që të gjitha ato pikëllime, fatkeqësi, vështirësi, hidhërime, zemërime e brengosje nuk janë tjetër veçse dënime dhe presim derisa Allahu t’i përfundojë dënimet e Tij ndaj neve…
Përgjigje: Falënderimi i takon Allahut, lavdia dhe bekimi i Tij qofshin mbi të Dërguarin, familjen, shokët dhe ithtarët e tij.
Sprova (el ibtila) vjen ose për të dënuar atë që ka bërë një mëkat ose për të verifikuar besimin e dikujt ose për të ngritur gradat e tij. Në mund ta bëjmë dallimin mes tyre duke shikuar gjendjen e personit që sprovohet. Nëse është besimtarë i mirë, atëherë fatkeqësitë, telashet, pikëllimet dhe sprovat tjera të ndryshme që e godasin atë i komentojmë si pastrim dhe ngritje në besim. Këtë kuptim kanë të gjitha hadithet: “njerëzit që më së shumti sprovohen janë pejgamberët, pastaj ata më të ngjashmit e më të ngjashmit” dhe hadithi: “kur Allahu e do robin e tij, e sprovon.” Prandaj besimtari e ka për obligim që të përmirësojë mendimin e tij për Allahun, të mendojë mirë për të (husnu dhann bil-lah) dhe në këtë situatë, sprova bëhet shpërblim për besimtarin siç ka thënë i Dërguari: “është për tu habitur puna e besimtarit, e tërë çështja e tij është hair, nëse i ndodh ndonjë e mira ai falënderon Allahun dhe kjo është hair për të. Nëse i ndodh ndonjë e keqe ai bën durim dhe kjo është hair për të, dhe kjo nuk është për askënd tjetër pos për besimtarin.”
Nëse gjendja e personit që sprovohet është e keqe në pikëpamjen e fesë, nëse pra, ai është mëkatar dhe shpërfillës i obligimeve fetare, atëherë sprovat që e godasin janë dënim për të, thotë Allahu i madhëruar: “Çfarëdo e keqe që mund t’ju godasë, ajo është pasojë e veprave tuaja (të këqija).” Shura:30
