Një ditë mësuesi e pyeti nxënësin e tij se çfarë është ajo që po e mundon:
“Varfëria ime. Jetoj në një varfri të tillë sa që nuk mund të mësoj, e as të lutem” – iu përgjigj nxënësi.
“Në këtë moment dhe në këtë situatë, mënyra më e mirë për lutje dhe mësim është që ta pranosh jetën ashtu siç është” – ia ktheu mësuesi i tij.
Sa bukur e ka thënë Muhammedi a.s:
“Kënaqu me atë që e posedon do të jesh njeriu më i lumtur në botë.”
Përshtati: Arsim Dauti
(Islampress)
