Ebu Hurejra transmeton se i Dërguari i Allahut (Paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të) ka thënë: “Nëse një pronar i arit ose argjendit nuk paguan atë që i takon (zekatin), në Ditën e Ringjalljes, për të do të bëhen pllaka prej zjarri të cilat do të nxehen në zjarrin e Xhehenemit dhe me to do t’i digjet anash, balli dhe shpina. Sa herë që ato ftohen, procesi përsëritet gjatë një dite që zgjat pesëdhjetë mijë vjet, derisa të jepet gjykimi mes robërve dhe ai të shohë nëse rruga e tij e çon në Xhenet apo në Xhehenem.” U tha: “O i Dërguar i Allahut, çfarë ndodh me deve?” Ai (i Dërguari i Allahut) tha: “Nëse një pronar deveje nuk paguan atë që i takon, që përfshin edhe dhënien e qumështit të tyre në ditën kur ato ulen pranë ujit, kur të vijë Dita e Ringjalljes, do të përgatitet për të një fushë e butë rëre, sa më e gjerë të jetë e mundur. Nuk do të mungojë asnjë deve, qoftë e re apo e rritur, dhe ato do ta shkelin me thundrat e tyre dhe do ta kafshojnë me gojët e tyre. Sa herë që e para nga ato kalon mbi të, e fundit do të kthehet përsëri tek ai gjatë një dite që zgjat pesëdhjetë mijë vjet, derisa të jepet gjykimi mes robërve dhe ai të shohë nëse rruga e tij e çon në Xhenet apo në Xhehenem.” Përsëri u tha: “O i Dërguar i Allahut, çfarë ndodh me lopët dhe delet?” Ai tha: “Nëse një pronar lopësh ose delesh nuk paguan atë që i takon, kur të vijë Dita e Ringjalljes, do të përgatitet për to një fushë e butë rëre. Nuk do të mungojë asnjë prej tyre, qofshin me brirë të shtrembër, pa brirë apo me brirë të thyer. Ato do ta godasin me brirët dhe do ta shkelin me thundrat e tyre. Sa herë që e para nga ato kalon mbi të, e fundit do të kthehet përsëri tek ai gjatë një dite që zgjat pesëdhjetë mijë vjet, derisa të jepet gjykimi mes robërve. Dhe ai do të shohë nëse rruga e tij e çon në Xhenet apo në Xhehenem.” U tha: “O i Dërguar i Allahut, çfarë ndodh me kuajt?” Ai tha: “Kuajt ndahen në tri lloje. Për një njeri, ata janë barrë; për një tjetër, ata janë mbulesë; dhe për një tjetër, ata janë burim shpërblimi. Ai që i ka barrë, është ai që i mban për t’u mburrur, për t’u dukur dhe për të kundërshtuar myslimanët; kështu që ata janë barrë për të. Ai që i ka mbulesë, është ai që i mban për hir të Allahut, por nuk harron të drejtën e Allahut për shpinën dhe qafën e tyre, kështu që ata janë mbulesë për të. Ndërsa ata që sjellin shpërblim janë kuajt që mbahen për hir të Allahut, për t’u përdorur nga myslimanët. Ai i lëshon ata në kullota dhe fusha, dhe çfarëdo që të hanë ata nga ato kullota dhe fusha, i regjistrohet si vepër e mirë, njësoj si plehu dhe urina e tyre. Edhe kur ato çlirohen nga freri dhe kalojnë një ose dy herë nëpër fushë, gjurmët e thundrave të tyre dhe plehu i tyre i regjistrohen si vepra të mira për pronarin. Kur ai i çon ata pranë një lumi nga i cili pinë ujë, edhe pse nuk e ka synuar të shuajë etjen e tyre, Allahu i regjistron atij shpërblim për atë që ata kanë pirë.” U tha: “O i Dërguar i Allahut, çfarë ndodh me gomarët?” Ai tha: “Nuk më është shpallur asgjë në veçanti për gomarët, përveç këtij ajeti gjithëpërfshirës: Kush bën një grimcë të mirë, do ta shohë atë, dhe kush bën një grimcë të keqe, do ta shohë atë.”
The post Mospagesa dhe shmangia e obligimeve appeared first on Ekonomia Islame.
