اللَّهُمَّ بَاعِدْ بَيْنِي وَبَيْنَ خَطَايَايَ كَمَا بَاعَدْتَ بَيْنَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ، اللَّهُمَّ نَقِّنِي مِنْ خَطَايَايَ كَمَا يُنَقَّى الثَّوْبُ الْأَبْيَضُ مِنَ الدَّنَسِ، اللَّهُمَّ اغْسِلْني مِنْ خَطَايَايَ، بِالثَّلْجِ وَالْماءِ وَالْبَرَدِ.
All-llãhumme bã’id bejnĩ we bejne ḣaṭãjãje kemã bã’adte bejnel meshriḳi wel maġrib! All-llãhumme neḳḳinĩ min ḣaṭãjãje kemã juneḳḳath-thewbul ebjeḍu mined-denes! All-llãhummeġsilnĩ min ḣaṭãjãje bith-thelxhi wel mãi wel berad.
(O Allah, largomë prej gjynaheve, ashtu siç ke larguar lindjen prej perëndimit! O Allah, pastromë prej gjynaheve, ashtu siç pastrohen rrobat e bardha prej ndyrësisë! O Allah, pastromë prej gjynaheve me borë, ujë dhe breshër!).[1]
سُبْحانَكَ اللَّهُمَّ وَبِحَمْدِكَ، وَتَبارَكَ اسْمُكَ، وَتَعَالَى جَدُّكَ، وَلَا إِلَهَ غَيْرُكَ.
Subḥãnekall-llãhumme we bihamdike we tebãrakesmuke, we te’ãlã xhedduke, we lã ilãhe ġajruke.
(O Allah! Ti je pa të meta. Ty të bëj lavdi! Emri Yt është i bekuar, Madhëria jote është e Lartësuar, dhe askush pos Teje s’ka të drejtë të adhurohet!).[2]
وَجَّهْتُ وَجْهِيَ لِلَّذِي فَطَرَ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضَ حَنِيفًا وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ، إِنَّ صَلَاتِي، وَنُسُكِي، وَمَحْيَايَ، وَمَمَاتِي لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ، لَا شَرِيكَ لَهُ وَبِذَلِكَ أُمِرْتُ وَأَنَا مِنَ الْمُسْلِمِينَ. اللَّهُمَّ أَنْتَ الْمَلِكُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ، أَنْتَ رَبِّي وَأَنَا عَبْدُكَ، ظَلَمْتُ نَفْسِي وَاعْتَرَفْتُ بِذَنْبِي فَاغْفِرْ لِي ذُنُوبي جَمِيعًا إِنَّهُ لَا يَغْفِرُ الذُّنوبَ إِلَّا أَنْتَ. وَاهْدِنِي لِأَحْسَنِ الأَخْلاقِ لَا يَهْدِي لِأَحْسَنِها إِلَّا أَنْتَ، وَاصْرِفْ عَنِّي سَيِّئَهَا، لَا يَصْرِفُ عَنِّي سَيِّئَهَا إِلَّا أَنْتَ، لَبَّيْكَ وَسَعْدَيْكَ، وَالخَيْرُ كُلُّهُ بِيَـــــدَيْكَ، وَالشَّرُّ لَيْسَ إِلَيْـــــــــــكَ، أَنَـا بِكَ وَإِلَيْكَ، تَبارَكْتَ وَتَعَالَيْتَ، أَسْتَغْفِرُكَ وَأَتُوبُ إِلَيْكَ.
Wexhxhehtu wexhhije lil-ledhĩ feṭaras-semãwãti wel erḍa ḥanĩfen we mã ene minel mushrikĩne. Inne ṣalãtĩ we nusukĩ we maḥjãje we memãtĩ lil-lãhi Rabbil ‘ãlemin, lã sherĩke lehu, we bi dhãlike umirtu we ene minel muslimĩn. All-llãhumme Entel Meliku lã ilãhe il-lã Ente. Ente Rabbĩ we ene ‘abduke. Ḍhalemtu nefsĩ we’ëteraftu bi dhenbĩ feġfir lĩ dhunũbĩ xhemĩ’an innehu lã jaġfirudh-dhunũbe il-lã Ente! Wehdinĩ li aḥsenil aḣlãḳi, lã jehdĩ li aḥsenihã il-lã Ente, weṣrif ‘annĩ sejjiehã lã jeṣrifu ‘annĩ sejjiehã il-lã Ente! Lebbejke we sa’ëdejke wel ḣajru kul-luhu bi jedejke wesh-sherru lejse ilejke. Ene bike we ilejke, tebãrakte we te’ãlejte. Estaġfiruke we etũbu ilejke.
(Kam kthyer fytyrën drejt Krijuesit të qiejve dhe të tokës i dëlirë nga idhujtaria, e unë nuk jam prej idhujtarëve! Vërtet, namazi im, kurbani im, jeta ime dhe vdekja ime janë për Allahun, Zotin e Botëve, i Cili nuk ka shok. Me këtë jam urdhëruar dhe unë jam prej muslimanëve. O Allah, Ti je Sunduesi! Askush nuk ka të drejtë të adhurohet pos Teje! Ti je Zoti im dhe unë jam robi Yt! Unë i kam bërë dëm vetes dhe i kam pranuar gjynahet e mia. Prandaj, m’i fal të gjitha gjynahet e mia, sepse askush tjetër nuk i fal gjynahet veç Teje! Më udhëzo në sjelljen më të mirë, në të cilën nuk mund të udhëzojë askush veç Teje, dhe më ruaj nga sjellja e keqe, nga e cila nuk mund të më ruajë askush veç Teje! Vazhdimisht kam për të respektuar urdhërat e Tu dhe pareshtur do të përkrah e do të pasoj fenë Tënde! E gjithë e mira është në duart e Tua, ndërsa e keqja nuk të përket Ty! Unë të mbështetem vetëm Ty, të përkas vetëm Ty dhe vetëm Ti më jep mbarësi! Ti je i Bekuar dhe i Lartësuar! Kërkoj faljen Tënde dhe pendohem para Teje!).[3]
اللَّهُمَّ رَبَّ جِبْرَائِيلَ، وَمِيْكَائِيلَ، وَإِسْرَافِيلَ، فاطِرَ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ، عَالِمَ الغَـــيْبِ وَالشَّــــهَادَةِ أَنْتَ تَحْكُمُ بَيْنَ عِبَادِكَ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ. اهْدِنِي لِمَا اخْتُلِفَ فِيهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِكَ إِنَّكَ تَهْدِي مَنْ تَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقيمٍ.
All-llãhumme Rabbe Xhibrãĩle we Mĩkãĩle we Isrãfĩle, Fãtiras-semãwãti wel erḍi, ‘ãlimel ġajbi wesh-shehãdeti, Ente taḥkumu bejne ‘ibãdike fĩmã kãnũ fĩhi jaḣtelifũn. Ihdinĩ limeḣtulife fĩhi minel ḥaḳḳi bi idhnike! Inneke tehdĩ men teshãu ilã ṣirãṭin musteḳĩm.
(O Allah! Zot i Xhibrilit, Mikailit dhe Israfilit! Krijues i qiejve dhe i tokës! Njohës i së fshehtës dhe i së dukshmes! Ti je Ai që do të gjykosh mes robërve të Tu për çështjet që ata nuk pajtoheshin! Më udhëzo me Mëshirën Tënde, në të vërtetën, në çështjet ku njerëzit janë në kundërshtim, sepse, vërtet Ti e udhëzon kë të duash në Rrugën e Drejtë!).[4]
اللَّهُ أَكْبَرُ كَبِيرًا، اللَّهُ أَكْبَرُ كَبِيرًا، اللَّهُ أَكْبَرُ كَبِيرًا، وَالْحَمْدُ لِلَّهِ كَثيرًا، وَالْحَمْدُ لِلَّهِ كَثيرًا، وَالْحَمْدُ لِلَّهِ كَثيرًا، وَسُبْحَانَ اللَّهِ بُكْرَةً وَأَصِيلًا (ثلاثا)، أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ: مِنْ نَفْخِهِ، وَنَفْثِهِ، وَهَمْزِهِ.
Allãhu ekberu kebĩrã, Allãhu ekberu kebĩrã, Allãhu ekberu kebĩrã, welḥamdu lil-lãhi kethĩrã, welḥamdu lil-lãhi kethĩrã, welḥamdu lil-lãhi kethĩrã, we Subḥãnall-llãhi bukraten we aṣĩlã, we Subḥãnall-llãhi bukraten we aṣĩlã, we Subḥãnall-llãhi bukraten we aṣĩlã. E’ũdhu bil-lãhi minesh-shejṭãni: min nefḣihi, we nefthihi we hemzihi!
(Allahu është më i Madhi, (kështu shprehem duke madhëruar më të Madhin)! Lavdia i takon Allahut, (kështu them duke i bërë lavdi të shumtë Allahut)! Allahu është i Dëlirë nga të metat, (kështu lartësoj Allahun) çdo mëngjes e çdo pasdite! I lutem Allahut të më ruajë nga shejtani i mallkuar; nga arroganca, vargjet poetike të këqija dhe epilepsia, të cilat nxiten ose shkaktohen prej tij!).[5]
اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ، أَنْتَ نُورُ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَنْ فِيهِنَّ، وَلَكَ الْحَمْدُ أَنْتَ قَيِّمُ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَنْ فِيهِنَّ، وَلَكَ الْحَمْدُ أَنْتَ رَبُّ السَّمَواتِ وَالأَرْضِ وَمَنْ فِيهِنَّ، وَلَكَ الْحَمْدُ لَكَ مُلْكُ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَنْ فِيهِنَّ، وَلَكَ الْحَمْدُ أَنْتَ مَلِكُ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ، وَلَكَ الْحَمْدُ، أَنْتَ الْحَقُّ، وَوَعْدُكَ الْحَقُّ، وَقَوْلُكَ الْحَقُّ، وَلِقاؤُكَ الْحَقُّ، وَالْجَنَّةُ حَقٌّ، وَالنَّارُ حَقٌّ، وَالنَّبِيُّونَ حَقٌّ، وَمحَمَّدٌ (صلى الله عليه و سلم) حَقٌّ، وَالسّاعَةُ حَقٌّ، اللَّهُمَّ لَكَ أَسْلَمتُ، وَعَلَيْكَ تَوَكَّلْتُ، وَبِكَ آمَنْتُ، وَإِلَيْكَ أَنَبْتُ، وَبِكَ خاصَمْتُ، وَإِلَيْكَ حاكَمْتُ. فَاغْفِرْ لِي مَا قَدَّمْتُ، وَمَا أَخَّرْتُ، وَمَا أَسْرَرْتُ، وَمَا أَعْلَنْتُ، وَمَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّي، أَنْتَ المُقَدِّمُ، وَأَنْتَ المُؤَخِّرُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ، أَنْتَ إِلَهِي لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ، وَلَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ.
All-llãhumme lekel-ḥamdu Ente Nũrus-semãwãti wel erḍi we men fĩhinne, we lekel-ḥamdu Ente ḳajjimus-semãwãti wel erḍi, we men fĩhinne, we lekel-ḥamdu Ente Rabus-semãwãti wel erḍi, we men fĩhinne, we lekel-ḥamdu leke mulkus-semãwãti wel erḍi, we men fĩhinne, we lekel-ḥamdu Ente melikus-semãwãti wel erḍi, we lekel-ḥamdu Entel ḥaḳḳu, we wa’ëdukel ḥaḳḳu we ḳawlukel ḥaḳḳu, we liḳãukel ḥaḳḳu, wel xhennetu ḥaḳḳun, wen-nãru ḥaḳḳun, wen-nebijjũne ḥaḳḳun, we Muḥammedun (ṣal-lallãhu ‘alejhi we sel-leme) ḥaḳḳun, wes-sã’atu ḥaḳḳun. All-llãhumme leke eslemtu, we ‘alejke tewekkeltu, we bike ãmentu, we ilejke enebtu, we bike ḣãṣamtu we ilejke ḥãkemtu. Feġfir lĩ mã ḳaddemtu we mã aḣḣartu, we mã esrartu we mã a’ëlentu, we mã Ente a’ëlemu bihi minnĩ. Entel Muḳaddimu we Entel Mueḣḣiru, lã ilãhe il-lã Ent. Ente Ilãhĩ, lã Ilãhe il-lã Ente, we lã ḥawle we lã ḳuwwete il-lã bil-lãh.
(O Allah, Ty të takon lavdia! Ti je ndriçuesi i qiejve dhe i tokës e çfarë ka mes tyre! Ty të takon lavdia! Ti je mbajtësi i qiejve dhe i Tokës e çfarë ka mes tyre! Ty të takon lavdia! Ti je Zoti i qiejve dhe i Tokës e çfarë ka mes tyre! Ty të takon lavdia! Ty të përket sundimi i qiejve dhe i Tokës e çfarë ka mes tyre! Ty të takon lavdia! Ti je Sunduesi i qiejve dhe i Tokës! Ty të takon lavdia! Ti je i Vërteti. Premtimi Yt është realitet, fjala Jote është e vërtetë, takimi me ty është i vërtetë, Xheneti është realitet, Zjarri është realitet, nebijjin-ët (profetët) janë vërtet lajmëtarë nga Allahu për njerëzit, Muhamedi ﷺ është vërtet i Dërguari i Allahut, Dita e Gjykimit është realitet! O Allah, Ty të jam dorëzuar, tek Ti jam mbështetur, tek Ti kam besuar, i jam kthyer adhurimit ndaj Teje, me fuqinë dhe argumentet që më ke dhënë Ti u kundërvihem atyre që të mohojnë Ty dhe nuk i pranojnë të vërtetat që vijnë prej Teje. Ty të drejtohem për të gjykuar mes meje dhe mes atyre që s’e pranojnë të vërtetën! M’i fal gjynahet e mëparshme dhe të tashmet, ato që kam fshehur e ato që kam bërë haptazi, por edhe ato që Ti i di më mirë se unë. Ti ngre e afron kë të duash, duke ia bërë mbarë të bëjë ibadete dhe, me urtësinë Tënde, largon kë të duash, duke mos e ndihmuar për diçka të tillë! Nuk ka të adhuruar me të drejtë veç Teje! Ti je Zoti im e s`ka Zot tjetër veç Teje! S’mund të bëhet asnjë lëvizje dhe s’ka fuqi ndryshe, veçse me vullnetin e Allahut)[6].
[1]Buhariu dhe Muslimi.
[2]Ebu Davudi (Sahih Tirmidhi).
[3]Muslimi.
[4]Muslimi.
[5]Ebu Davudi, Ibn Maxhe dhe Ahmedi (Sahih kelim tajjib).
[6]Buhariu në disa vende në «Sahih» dhe Muslimi, por varianti që sjell Muslimi është më i shkurtër. Këtë lutje Profeti ﷺ e thoshte kur niste namazin e natës.
