إِنَّ لِلَّـهِ مَا أَخَذَ، وَلَهُ مَا أَعْطَى، وَكُلُّ شَيءٍ عِنْدَهُ بِأَجَلٍ مُسَمًّى… فَلْتَصْبِرْ وَلْتَحْتَسِبْ.
Inne lil-lãhi mã eḣadhe, we lehu ma a’ëṭã, we kul-lu shej’in ‘indehu bi exhelin musemmã… Fel teṣbir wel taḥtesib.
(Vërtet, e Allahut është ajo që e merr dhe e Allahut është ajo që ka dhënë. Çdo gjë tek Ai është me afat të caktuar, prandaj le të bëjë durim dhe le të synojë me durimin arritjen e shpërblimit të Zotit (se kështu durimi i llogaritet si punë e mirë))[1]. Është mirë të thuhet edhe kjo lutje:
أَعْظَمَ اللَّهُ أَجْرَكَ، وَأَحْسَنَ عَزَاءَكَ، وَغَفَرَ لِمَيِّتِكَ.
A’ëḍhamall-llãhu exhrake we aḥsene ‘azãeke, we ġafera li mejjitike.
(Allahu të dhëntë shpërblim të madh, të bëftë durimtar të mirë dhe ta faltë të vdekurin).[2]
Seid el Kahtani – MBUROJA E MUSLIMANIT – (Dhikri i Kuranit dhe Sunetit)
[1]Buhariu dhe Muslimi.
[2]El-Edhkar i Neveviut.
