Kjo është teube (pendim) dhe istigfar (kërkim falje prej Allahut). Mirëpo, këto fjalë janë shpërfytyruar në këtë mënyrë nga turqit. Nëse kjo fjalë përdoret në vendin e duhur, in shaa Allah nuk prish punë të përdoret. Mirëpo, përdorimi veç i fjalës “tybe” në kuptimin e betimit, kjo është e rrezikshme. Ka njerëz që fjalën “tybe” e ngritin shumë lart. Madje disa thonë: “Tybja na dëgjoftë” kur duan të konfirmojnë diçka, e nuk betohen në Allahun duke thënë: “Allahu na dëgjoftë (bisedën tonë)” duke e marrë Atë si Dëshmitar; apo thonë: “A ka më të madhe sesa tybja?!” Kështu që, kjo është gjë e rrezikshme. Mund të jetë betim në diçka tjetër përveç Allahut. Andaj në këtë kontekst nuk lejohet të përdoret (fjala tybe). Nëse përdoret në kuptimin e kërkimit të faljes, in shaa Allah nuk prish punë, p.sh.: të thuhet teube istigfar. Ndërsa të thuhet “tybe”, kjo nuk ka kurfarë kuptimi në arabisht, porse bazën e ka te fjala teube.
Hoxhë Lulzim Perçuku
