Propagandimi në masë i fëlliqësive, që u bënë shkak për shkatërrimin e popujve të mëparshëm, përhapja e të zezave dhe degradimi i këtij vendi në këtë katrahurë të frikshme në thelb të identitetit, janë thirrje për t’u kthyer nga Zoti e për të mos devijuar besën e baballarëve të shkuar!
Kur në një popull humbet forca e thirrjes së fesë dhe besimit, kur politika mbetet në duar të palara dinsyzësh e edepsyzësh, kur prijësit e fesë struken të izoluar qoshkeve të xhamive a gjetkë, duke dhënë fetva të pluhurosura e pa asnjë shkëndijë shprese për të sotmen e të ardhmen, (pa përmendur fenomene qesharake e paradoksale që ndodhin në realitete meskine e xhahile, si tonat), ça të presësh tjetër veç këtij realitet hipokrit?!
Lutja, vetëm lutja dhe pendimi i sinqertë, duke punuar fort në drejtim të ndryshimit dhe thyerjes së barrierave të heshtjes përballë të keqes, shitjes së shpirtit dhe fesë, moralit dhe shpresës, munafikëve dhe buballenjve; është një mundësi ripërtëritjeje!
Përndryshe, jo vetëm që do japim llogari të rëndë në ditën e gjykimit, por do mbetemi një hiç i madh në hartën e botës sonë islame dhe zhvillimeve të reja të saj, ku natyrshëm, nuk ka vend për gafilë e dallkaukë!
“Ja Resulall-llah, a do shkatërrohemi, ndërkohë që ndër ne ka njerëz të mirë? Tha: Po, kur të shtohen fëlliqësitë!”
Lutuni, lutuni pa fund për njëri-tjetrin, për familjen, për fëmijët e rininë, për vendin e kombin, për mirëqenien në besim dhe kthimin nga dyert e Zotit!
12.5.2017
