Koha e vërtetë e jetës është koha e rinisë , sepse rinia është shesh i veprave dhe i përfitimeve sikur që është shesh i prodhimit dhe i dhënies, atëherë, fuqia është e tërësishme, ambiciet jantë të larta, ndërsa semundjet , të sëmurit dhe preokupimet me diç tjeter janë të ralla.
Ai që mëson duhet ti shfrytezojë përfitimet nga koha , kur është i lirë dhe aktiv , në gjendje të rinisë dhe fuqisë trupore, në kohën kur grumbullojmë idetë dhe mendimet dhe kur të zënit me gjëra tjera është i paket , para se të shfaqen shkaqet e papunësisë.
Me të vërtetë koha e gjatë jetesore shpejt kalon , ditë per ditë, janë shumë të atillë që harojnë se ajo shpejt kalon dhe qe nuk kthehet, e kanë lënë anash shfrytezimin dhe perfitimin prej asaj , kemi menduar qe zgjatë shum dhe kalon ngadalë, ndërsa esenca e saj nuk është e tillë.
Eshtë për tu pikëlluar fakti që sot është përhapur përtacia e logjikës së nxënësit, tek ata ka mbisunduar rehatia dhe pushimi mbi perpjekjet dhe punën ,është perhapur jeta luksoze , jetë e cila është bërë me qëllim prej qëllimeve të tyre, kënaqësia është bërë qëllim i hulumtimeve të tyre dhe nuk u ka mbetur kohë për mësim dhe për përfitim, e gjendja e tyre filloi ti ngjajë gjendjes të cilën e ka pasur për qëllim ta thotë një dijetar:
Nëse të bëjnë të ndihesh ngushtë vapa e veres,
Fortësia e vjeshtës dhe ftohtësia e dimrit
E kënaqesh me bukuritë e kohës pranverore
Më thuaj, kur ke për të mësuar?
Kohët dhe vendet më të mira për mësim
Kohët më të mira për mësim janë: Lindja e diellit , pastaj gjysma e ditës, pas saj mëngjesi i hershëm i cili është më i mirë se mbrëmja. Të mësuarit natën është më i mirë se të mësuarit ditën, koha kur njeriu është i urritur është më i mirë për mësim se koha kur njeriu është i ngopur. Ai që mëson, nësë është shumë i urritur duhet të ha sepse me të vërtetë disa njerëz kur janë shumë të urritur nuk munden të mësojnë, prandaj le të merr pak ushqim sa te shuaj urinë dhe mos të hajë shumë.
E vendet më të mira për mësim janë: dhomat që janë mbi katin përdhesë dhe cdo vend që është largë argëtimit, sepse në vende të atilla zemra është prezente, perndryshe do te jetë e zene me diçka tjetër ose do ta preokupoj diçka tjetër dhe do ta largoj nga mësimi.
-Nuk është i pelqyer mësimi afër bimëve dhe gjelbërimit, as afër lumit e as në rrugë , sepse me siguri në këto vende ekziston diçka me cfarrë do të preokupohet zemra e tij dhe do ta largojë nga mësimi.
-Është i pëlqyer largimi nga zhurma dhe rrëmuja për shkak të të mbajturit mend dhe mësimit.
Me të vërtëtë në kerkim të diturisë është e pëlqyer:
–Vetmia dhe largimi nga njerëzit dhe rrëmuja, sepse vetimia ndikon ne kthjellimin e mendjes, e nësë të menduarit është i pastër, atëhërë shqyrtimi dhe të kuptuarit e informative të kërkuara është gjithashtu i pastër, të kerkuarit e diturisë është sikurse peshorja e cila është shumë e ndjeshme dhe i nënshtrohet edhe pasionit (epshit) më të vogel ose të zënit me diç, e ashtu del nga rruga e drjtë, prandaj keni kujdes gjatë marrjes së diturisë precise , si dhe shqyrtimin e problemve të tyre.
Zgjuarësia dhe logjika duhen të jenë prezente që të kuptuarit të jetë i tërrësishëm dhe që prej tyre të merrej vendimi dhe mendimi i drejtë.
Një shkenëctar tjetër poashtu thotë:
Nëse ke për të kerkuar dituri, dije që dituriaështë e veshtirë
Prandaj mendo se cfarë ke për të bartur
E nësë e di që dituria është e ndryshme
Punesoje zemrën tënde me atë që është më e mirë .
Prandaj, njeriu i vetedijshëm është i obliguar ta drejtojë logjikën e vetë të fortë dhe kohen e çmuar dhe të shtrenjtë, kah vepra më e mirë dhe produkti më i mirë që të merret me profitabilen dhe më të mirën.
studentet.mk
