Kur ishin fëmijë, dëshironim që të na thyhet njëra dorë apo këmbë, e të mungojmë nga shkolla, dhe të na vijnë në vizitë shokët dhe të afërmit, e të na mbushin me dhurata.
Kjo ishte gati se dëshira e të gjithëve.
Mirëpo, ku u rritëm, u ballafaquam me shumë, shumë thyerje.
Dhe nuk na vizitoi askush dhe nuk na dhuroi askush asnjë dhuratë.
Këto thyerje, ishin thyerjet e zemrës, të fshehta, dhe nuk kishte mjek për to, përveç se Allahut.
Dhe nuk kishte për të dërrasë që u vihet kockave të thyera, përveçse duasë.
Thyerje më të rënda se sa thyerjet e eshtrave!
Thyerje që shkaktari i tyre ishte shpirti i njeriut, që në fëmijëri i pritja dhuratat e tyre!!
Thyerje që vetëm se Allahu, me lejen e Tij, shpresojmë që t’i shëron!
Nga arabishtja: Irfan JAHIU
