Përmendja e Izraelit si një fajtor ose Palestinezët si vuajtës, në shumë mjedise mund të kualifikojnë si “antisemitistë” sepse njerëzit mund t’ju akuzojnë për përgjithësim dhe bisedim për të gjithë popullin hebre ose vetë hebraizmin – megjithatë, ju mund ta mbroni veten duke qenë specifik.
Nëse nuk mund ta shmangni, ose nëse nevoja e kërkon të flisni për këtë temë, mbrohuni. Si mund të flasë një akademik për këto tema, si mund të flasë një njeri që shpesh duhet t’i flet publikut për çështje të ndryshme dhe që shpesh shkruan në media, ne e kemi për detyrë të flasim të vërtetën.
Është e vështirë sepse të folurit e së vërtetës gjithmonë sjell pasoja. Veçanërisht po mendoj për vëllezërit dhe motrat në koridore akademike dhe në media të cilët e vetë-censurojnë veten sepse kanë frikë për karrierën e tyre.
Është e mundur të flasim të vërtetën duke mbrojtur veten, megjithatë, duke qenë faktikë dhe të saktë. Këto 5 fakte janë kundër-argumente të fuqishme nga institucionet ndërkombëtare dhe izraelite:
1. Vendbanimet izraelite janë të paligjshme sipas ligjit ndërkombëtar.
Rezoluta të shumta të Kombeve të Bashkuara (446, 452, 465, 471 dhe 476) pohojnë pa dyshim se pushtimi i Izraelit është i paligjshëm.
Rezoluta 446 e miratuar në 22 Mars 1979 ka konfirmuar se vendbanimet atje nuk kanë vlefshmëri ligjore dhe përbëjnë një pengesë serioze për paqen.
Rezoluta 2334 e Këshillit të Sigurimit të Kombeve të Bashkuara thotë se aktivitetet e zgjidhjes së Izraelit përbëjnë një “shkelje flagrante” të së drejtës ndërkombëtare dhe nuk ka “asnjë vlefshmëri ligjore” dhe është një shkelje e Konventës së Gjenevës.
Në 2004, një mendim këshillimor nga organi gjyqësor primar i KB, Gjykata Ndërkombëtare e Drejtësisë, gjithashtu gjeti se vendbanimet ishin të paligjshme sipas ligjit ndërkombëtar.
2. Vendbanimet izraelite janë të paligjshme edhe sipas ligjit izraelit (po e lexoni mirë).
Më 9 qershor 2020, Gjykata e Lartë e Izraelit anuloi me 8-në-1 një përpjekje nga Knesseti për të legalizuar vendbanimet e okupimit, të ndërtuara në tokë të paautorizuar dhe në pronësi private në Bregun Perëndimor (çështja HCJ 1308/17 Seluad vs Knesset).
Nënshkruasit pretenduan se Knesset nuk kishte i autorizuar të miratonte ligjin sepse ai përmbante “rregullime” që ishin antikushtetuese dhe në kundërshtim me të drejtën ndërkombëtare (para.22).
3. Politikat izraelite janë njohur si një formë e aparteidit.
Në një raport të vitit 2007, Raportuesi Special i KB për Palestinën John Dugard deklaroi: “elementët e pushtimit izraelit përbëjnë forma të kolonializmit dhe aparteidit”.
Në vitin 2009, Këshilli i Kërkimeve të Shkencave Humane (HSRC) i Afrikës së Jugut raportoi se praktikat e Izraelit në territoret e okupuara Palestineze lidhen pothuajse tërësisht me përkufizimin e aparteidit siç përcaktohet në Nenin 2 të Konventës Ndërkombëtare për Shtypjen dhe Ndëshkimin e Krimit të Aparteidit .
4. Qeveria izraelite është e ekstremit të djathtë dhe miraton politikat raciste.
Kryeministri aktual izraelit ka ose ka pasur marrëdhënie miqësore me liderët e ekstremit të djathtë si Orban, Kaczynski dhe Trump. Zyrtarët e partisë franceze Rally National mbajnë rregullisht takime në Izrael. Ashtu siç kanë mbajtur edhe me Trumpin në SHBA, qeveria izraelite ka mundësuar amplifikimin e qëndrimeve raciste.
Media të shumta përmendin praktika diskriminuese edhe ndaj hebrenjve të zinj të vendosur për dekada në Izrael, për shembull, një hebre i zi i pafajshëm u qëllua në 2009 nga një oficer policie jashtë detyrës. Kjo nxiti protesta masive nga izraelitët hebrenj etiopianë në të gjithë vendin.
Në vitin 2021, 46 familje hebreje të zeza u përballën me dëbimin, pavarësisht ligjit “të së drejtës për t’u kthyer” që i jepte qytetarëve hebrenjë shtetësinë automatike.
Ekzistojnë gjithashtu statistika të shumta në lidhje me racizmin ndaj njerëzve me ngjyrë dhe ndaj Arabëve në shoqërinë Izraelite.
5. Vetë IDF e pranon faktin që ushtarët e saj kryejnë krime.
Disa herë, veçanërisht në 2013, 2017, 2019 dhe 2021, ushtarët e IDF u dënuan dhe u burgosën për vrasjen e palestinezëve, vjedhjen nga dyqanet palestineze, ose sulme të rënda ndaj palestinezëve.
IDF është gjithashtu e njohur për problemet e saj të disiplinës së brendshme: në 2018, 1 në 15 ushtarë IDF u burgosën (rreth 10,000).
Qëndroni për të vërtetën dhe mbrohuni.
Mjerisht, shumë njerëz nuk janë të ndjeshëm ndaj fakteve rreth civilëve dhe fëmijëve të vrarë dhe të torturuar, për prishjen e shtëpive të familjeve palestineze dhe tokave të tyre bujqësore – duke argumentuar se ky është një “konflikt i dyanshëm” dhe se “është më kompleks”.
Përmendja e Izraelit si një fajtor ose i faktit që palestinezët janë popull i shtypur mund të kualifikohen si qëndrime “antisemitiste” sepse njerëzit mund t’ju akuzojnë për përgjithësim dhe bisedim për të gjithë popullin hebre ose vetë hebraizmin – megjithatë, ju mund të mbroni veten duke qenë specifik.
Nëse do të flisni publikisht, jini preciz dhe përmendni “qeverinë izraelite”, “politikat izraelite”, “IDF” ose “pjesë të shoqërisë izraelite” dhe sigurohuni që të mbështesni argumentet tuaja me fakte dhe sigurohuni që t’i mbani lidhje me vendimet zyrtare ligjore dhe mediat që i përmendin këto (bëni hulumtimin tuaj).
William Barylo, TMV
Solli në gjuhën shqipe, kohaislame.com
