Marrëveshjet fleksibël të punës, si ato të prezantuara gjatë krizës Covid-19, jo vetëm që janë të mira për punonjësit, por gjithashtu rrisin produktivitetin dhe potencialisht rezultatin përfundimtar të një biznesi, thanë Kombet e Bashkuara (OKB) të premten.
Në raportin e saj të parë që fokusohet në balancat punë-jetë, Organizata Ndërkombëtare e Punës (ILO) e OKB-së vlerësoi efektet e kohës së punës, orëve të punës dhe rregullimeve të kohës së punës në mirëqenien e stafit dhe gjithashtu në performancën e biznesit.
“Ky raport tregon se nëse zbatojmë disa nga mësimet e krizës Covid-19 dhe shikojmë me shumë kujdes mënyrën e strukturimit të orarit të punës, si dhe gjatësinë e tyre të përgjithshme, ne mund të krijojmë një fitore të favorshme, duke përmirësuar performancën e biznesit dhe Bilancin e punës dhe jetës, “tha Jon Messenger, autori kryesor i raportit, në një deklaratë.
Raporti shqyrtoi masat e reagimit ndaj krizës nga qeveritë dhe bizneset që përdorën gjatë përhapjes së pandemisë, që synojnë të mbajnë organizatat funksionale dhe punëtorët të punësohen.
Ai zbuloi se përqindja më e madhe e punëtorëve me orë të reduktuara ndihmoi në parandalimin e humbjeve të vendeve të punës.
Dhe përcaktoi se “zbatimi në shkallë të gjerë i punës në distancë” i vendosur në mbarë botën kishte “ndryshuar jo vetëm punën në telekomunikacion, por edhe natyrën e punësimit, me shumë gjasa për të ardhmen e parashikueshme”.
Masat e Covid-19 siguruan prova të fuqishme se t’i japësh punëtorëve më shumë fleksibilitet se si, ku dhe kur punojnë mund të jetë pozitive jo vetëm për ta, por edhe për bizneset, duke përfshirë rritjen e produktivitetit, tha ILO.
Nga ana tjetër, kufizimi i fleksibilitetit rriti kostot, duke përfshirë rritjen e qarkullimit të stafit, zbuloi raporti.
“Ka një sasi të konsiderueshme të provave që politikat e balancës punë-jetë ofrojnë përfitime të rëndësishme për ndërmarrjet,” tha ai.
ILO theksoi se puna në distancë dhe modifikimet e tjera fleksibël të punës ndihmuan në ruajtjen e punësimit duke inkurajuar më shumë autonomi të punonjësve.
Por ai tha se rregullimi, duke përfshirë të ashtuquajturat politikat “e drejta për t’u shkëputur”, ishte e nevojshme për të shmangur efektet negative.
Sipas raportit, jo të gjithë në fuqinë punëtore globale punojnë një ditë standarde tetë-orëshe, ose 40 orë në javë.
Më shumë se një e treta punojnë rregullisht më shumë se 48 orë çdo javë, ndërsa 20% punojnë më pak se 35 orë në javë./ AFP
