Izraeli së fundmi konfiskoi paratë e mbledhura nën një marrëveshje për ndarjen e të ardhurave që i përkasin Autoritetit Palestinez, e cila nuk është as hera e parë dhe as e fundit. Pushtimi u shkakton humbje të mëdha financiare palestinezëve duke qenë të pranishëm në territorin e tyre, dhe gjithashtu u ngarkon atyre çmimin e burgimit dhe konfiskimin e tokës së tyre.
Kabineti izraelit politik dhe i sigurisë vendosi në një takim të dielën të zbresë 597 milion sikla (rreth 182 milion dollarë) nga të ardhurat nga taksat për mallrat palestineze në portet që Izraeli mbledh për Autoritetin Palestinez. Si justifikim për këtë, ata deklaruan se këto fonde u paguhen të burgosurve dhe familjeve të dëshmorëve, të cilët Izraeli i quan “terroristë”, i cili është vendimi i parë për konfiskimin e fondeve që kur qeveria Bennett mori pushtetin.
Vendimi pasoi një raport të paraqitur nga ministri Izraelit i Mbrojtjes Benny Gantz mbi fondet e transferuara nga Autoriteti Palestinez nën zërin e pagesave të pagave për familjet e të burgosurve dhe dëshmorëve. Vendimi u mor në përputhje me një ligj të miratuar nga Knesset, të cilin ai e quajti “Akti Kundër Terrorizmit”, sipas të cilit Izraeli zbret nga të ardhurat nga taksat shumën që Autoriteti Palestinez u paguan të burgosurve dhe familjeve të dëshmorëve.
Tani ndodhen 5,500 palestinezë në burg
Kryeministri palestinez Mohammad Shtayyeh tha, në fillim të një takimi javor të qeverisë, të hënën, se Izraeli ka kapur 851 milion sikla që nga viti 2019 dhe tani do të kapen 51 milion sikla në muaj.
Javën e kaluar, ministri Palestinez i Financave Shukri Bishara tha në një takim të Komitetit Ndërkombëtar për Koordinimin e Ndihmës për Popullin Palestinez se fondet e kapura nga okupimi në 14 vjet nga sektorë të ndryshëm ishin më shumë se 10 miliardë dollarë.
Hasan Abd Rabu, një këshilltar për media i Komisionit për të burgosurit dhe ish-të burgosurit, beson se këtyre shumave mund t’u shtohet pagesa mujore e paguar nga Autoriteti Palestinez secilit të burgosur palestinez prej 400 sikla në muaj, kështu që ata mund të blejnë atë që u nevojitet në dyqanet e burgjeve.
Rreth 5,500 të burgosur palestinezë janë duke u mbajtur në burgjet izraelite. Përveç për ushqime në dyqan ose “mensë”, ka edhe shuma të tjera që u transferohen të burgosurve nga familjet e tyre përmes zyrës postare izraelite ose administratës izraelite të burgut, megjithëse është detyrim i autoriteteve izraelite të okupimit të ushqejnë të burgosurit sipas së drejtës ndërkombëtare.
Inkriminimi i luftës palestineze
Abd Rabu renditi gjithashtu gjobat e vendosura ndaj të burgosurve, të cilat shoqërojnë dënimet e tyre me burg, veçanërisht për të burgosurit e mitur. Gjobat ndryshojnë nga i burgosuri në të burgosurit, por vlerësohet të arrijnë në mijëra sikla për çdo të burgosur.
Luftëtarët e rezistencës palestineze të arrestuar, të cilët kryen veprime në të cilat izraelitë u vranë ose u plagosën, janë të detyruar të paguajnë kompensim të madh për familjet e atyre izraelitëve, e cila vlerësohet në qindra mijëra sikla, dhe mund të arrijë miliona.
Abd Rabu beson se nuk është çështje thjesht e pastrimit të parave “pirate”, por se ajo vjen në përputhje me ligjin “për shtetin komb” ose të ashtuquajturin “shtet hebre” Izraelin, i cili nuk i jep asnjë të drejtë jo-hebrejve, mohon çdo të drejtë të palestinezëve në tokën e tyre dhe i konsideron ata terroristë nëse i rezistojnë okupatorit, ndërsa të gjitha fondet e destinuara për ta trajtohen si “financim terrorist”.
Një zyrtar për administratën e të burgosurve thotë: “Ajo që po ndodh është një përpjekje për të kriminalizuar luftën palestineze dhe për të përshkruar luftëtarët e rezistencës si terroristë. Eshtë një pjesë integrale e marrjes së të gjithë palestinezëve si një shënjestër, përmes kapjes së tokës së tyre, zgjerimit të vendbanimeve të emigrantëve dhe judaizimit të Jeruzalemit “.
Sipas tij, është një përpjekje për të hequr karakterin kombëtar të çështjes së të burgosurve në mënyrë që të dobësohet mbështetja popullore, ligjore dhe patriotike që ata kanë, dhe e njëjta gjë vlen për të plagosurit dhe familjet e dëshmorëve palestinezë.
Tarifat për kalimin e kufirit jordanez
Abd Rabu beson se problemi i pastrimit të parave mund të zgjidhet duke vendosur një strategji për përdorimin e mekanizmave ligjorë dhe ndërkombëtarë, veçanërisht kur bëhet fjalë për pagimin e ndihmave mujore të burgosurve, të plagosurve dhe familjeve të dëshmorëve, siç parashikohet nga Marrëveshjet e Oslos midis Organizatës Çlirimtare Palestineze dhe Izraelit. Autoriteti Palestinez, që nga themelimi i tij në 1994, ka paguar këto përfitime.
Ajo që po ndodh është “anashkalimi i kësaj marrëveshjeje, e cila është arsyeja pse ata që janë përgjegjës duhet të veprojnë për të parandaluar vjedhjen e dhunshme të parave palestineze nga pushtuesit”, tha Abd Rabu.
Protokolli i Parisit, përkatësisht Protokolli mbi Marrëdhëniet Ekonomike i përfshirë në Marrëveshjen e Oslos, përcakton që Izraeli mbledh taksa të ndryshme për Autoritetin Palestinez. Ai më pas i transferon ato tek Autoriteti Palestinez pasi ka zbritur tre përqind, si një tarifë arkëtimi, sepse palestinezët nuk kanë kufij të pavarur, aeroporte dhe porte.
Sekuestrimi i fondeve të destinuara për familjet e dëshmorëve dhe të burgosurve shkaktoi një krizë financiare për Autoritetin Palestinez, kur qeveria e mëparshme izraelite vendosi të kapë këto shuma në 2019. Autoriteti Palestinez u përgjigj vitin e kaluar duke refuzuar të merrte shumën e zvogëluar, por shpejt u tërhoq dhe mori fonde sepse një vendim i tillë ndezi një krizë ekonomike që goditi palestinezët.
Eksperti ekonomik Nasr Abdel Karim foli për fondet e tjera që Izraeli nuk i ka transferuar në Autoritetin Palestinez për vite me rradhë, siç është pagesa për palestinezët kur kalojnë kufirin jordanez, e cila tejkalon 150 sikla për pasagjer, dhe Autoriteti Palestinez zotëron një pjesë të këtyre parave.
Ndalimi i lëvizjes së lirë dhe tregtisë
Përveç kësaj, Izraeli zbret një përqindje të parave nga palestinezët që punojnë në punëtoritë dhe fabrikat izraelite, të vlerësuara në rreth 100,000 punëtorë të regjistruar zyrtarisht, përveç që fshehin të dhëna doganore për shumën që duhet të paguajnë palestinezët.
Abdel Karim shtoi se Izraeli mbledh taksa nga zonat e klasifikuara si Zona C sipas Marrëveshjes së Oslos, të cilat gjithashtu nuk i transferon tek Autoriteti Palestinez.
Kësaj mund t’i shtohen humbjet ekonomike të shkaktuara palestinezëve si rezultat i okupimit të vazhdueshëm, të cilin Banka Botërore e vlerësoi me rreth 3.5 miliard dollarë në vit në 2013, për shkak të kontrollit mbi Zonën C, Detin e Vdekur dhe zonat bujqësore.
Gjithashtu, palestinezëve nuk u lejohet lëvizja e lirë dhe tregtia, si dhe shumë transaksione biznesi. Palestinezët nuk kanë të dhëna për sasinë e parave që humbin për shkak të politikës izraelite për të mos zbuluar atë informacion. /tesheshi.com/