Dikush kishte hipur në aeroplan për tu kthyer në vendlindje. Pranë tij u ul një grua e moshuar, e cila dukej se ishte një grua e thjeshtë fshatare.
Ata shërbyen ushqimin dhe bashkë me vaktin edhe një copëz ëmbëlsire të bardhë.
Gruaja e moshuar e hapi ëmbëlsirën e bardhë dhe filloi ta hante me bukë duke menduar se ishte djath për shkak të ngjyrës së bardhë.
Kur zbuloi se ishte (ëmbëlsirë) e moshuara u vu në siklet dhe filloi të shihte burrin që ishte ulur në sendilen pranë saj. Por burri bëri sikur nuk pa se çfarë ndodhi!
Për disa sekonda, ai hapi ëmbëlsirën nga pjata e tij dhe bëri pikërisht atë që bëri plaka, kështu që ajo buzëqeshi.
Ai i i tha: Zonjë, pse nuk më thatë se ishte ëmbëlsirë, jo djathë!
Gruaja i tha: Mendova sikur ti se mund të ishte djathë!
Me siguri ai e dinte se nuk ishte djathë.. Por e dinte edhe këtë se ky ishte një udhëtim që do të përfundonte..
E dinte se ajo ishte një grua e thjeshtë… Por ai ishte njeri me tipare burrërore.
Sufjan Eth-Theuri, Allahu e mëshiroftë, thoshte: Nuk kam parë adhurim më fisnik dhe më të madh sesa ngushëllimi i ndjenjave.
Të ngushëllosh ndjenjat dhe zemrat e njerëzve nuk është më pak se të largosh pengesat nga rruga ku ata kalojnë.
Ndaj bëhuni ngushëllues të ndjenjave dhe kujdesuni për ndjenjat e njerëzve, zgjidhini fjalët.. dhe jini të butë me veprimet që bëni, mos e lëndoni askënd, njerëzve u thoni fjalë të mira, jetoni të pastër dhe të çiltër në shpirtrat tuaj.. një ditë do të ikim nga kjo botë dhe gjurmët do të mbeten!
