1) Hasani transmeton: Ubaidullah b. Zijadi vizitoi Makil b. Jasar Muzanin gjatë sëmundjes nga e cila më pas ndërroi jetë. Në këtë rast, Makili i tha: “Po të tregoj një hadith që kam dëgjuar nga i Dërguari i Allahut (Paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të) dhe që nuk do ta kisha përcjellë nëse do të dija se do të jetoja më gjatë. Vërtet, e kam dëgjuar të Dërguarin e Allahut (Paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të) të thotë: Nuk ka asnjë prej robërve që i është besuar kujdesi për të tjerët dhe vdes në një gjendje ku ka qenë i pandershëm në detyrimet e tij ndaj tyre, që Allahu të mos ia ndalojë Parajsën.”
2) Është transmetuar nga Adi b. Amira el-Kindi i cili ka thënë: “E kam dëgjuar të Dërguarin e Allahut (Paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të) të thotë: ‘Kushdo prej jush që caktohet nga ne në një pozitë autoriteti dhe fsheh prej nesh një gjilpërë ose diçka edhe më të vogël, kjo konsiderohet përvetësim i fondeve publike dhe do të duhet ta paraqesë atë në Ditën e Gjykimit.’ Transmetuesi thotë: Një burrë me lëkurë të errët nga Ensarët u ngrit – ende mund ta vizualizoj atë – dhe tha: ‘I Dërguar i Allahut, tërhiqe mbrapsht nga unë detyrën që më ke ngarkuar.’ Ai tha: ‘Çfarë të ndodhi?’ Burri tha: ‘Të dëgjova të thoshe kështu.’ Ai (Paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të) tha: ‘Edhe tani e them këtë: kushdo prej jush që caktohet nga ne në një pozitë autoriteti, duhet të dorëzojë çdo gjë, të madhe apo të vogël, dhe çfarëdo që t’i jepet, ta marrë vetëm atë që është e lejuar, ndërsa duhet të përmbahet nga çdo gjë që është e ndaluar.’”
3) Ebu Hurejra (Allahu qoftë i kënaqur me të) transmeton: “I Dërguari (Paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të) u ngrit mes nesh dhe përmendi pandershmërinë në lidhje me plaçkën e luftës, duke e trajtuar atë si një çështje shumë të rëndë. Ai tha: ‘Mos le të shoh askënd prej jush (në Ditën e Ringjalljes) me një dele që blegëron në qafën e tij ose me një kalë që hingëllon në qafën e tij.’ Ai do të thotë: ‘O i Dërguar i Allahut, më shpëto! Por unë do t’i them: Nuk mund të bëj asgjë për ty, pasi ta kam përcjellë Mesazhin Hyjnor. Dhe mos le të shoh askënd prej jush me një deve që rënkon në qafën e tij dhe të thotë: O i Dërguar i Allahut, më shpëto! Për këtë unë do të them: Nuk mund të bëj asgjë për ty, pasi të kam dhënë udhëzimet e plota.’”
Abdullah b. Omeri transmeton: “Ishte një burrë që ishte ngarkuar me përgjegjësinë për punët e shtëpisë së të Dërguarit të Allahut (Paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të). Ai quhej Kirkira. Ai vdiq dhe i Dërguari i Allahut (Paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të) tha: ‘Ai është në Zjarrin e Xhehenemit.’ Shokët e tij shkuan për të kërkuar (diçka që mund t’i përkiste atij) dhe gjetën një veshje prej leshi me vija, të cilën ai e kishte përvetësuar në mënyrë të pandershme nga plaçka e luftës.”
4) Ebu Hurejra transmeton: “Dolëm për të luftuar së bashku me të Dërguarin e Allahut (Paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të) ditën e Hajberit. Nuk morëm asnjë ar ose argjend si plaçkë lufte përveç kafshëve, rrobave dhe pajisjeve. Një person nga Banu Dubejb, me emrin Rifaa b. Zejd, i dhuroi një skllav, të quajtur Midam, të Dërguarit të Allahut (Paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të). Pastaj i Dërguari i Allahut (Paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të) u nis për në Vadi-ul-Kura dhe kur arriti atje, Midami po ç’ngarkonte një deve të të Dërguarit të Allahut (Paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të) dhe u qëllua nga një shigjetë që e vrau. Njerëzit thanë: ‘Ai do të shkojë në Parajsë.’ Për këtë i Dërguari i Allahut (Paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të) tha: ‘Aspak. Pasha Allahun, në dorën e të cilit është jeta ime, pelerina që ai mori nga plaçka e Hajberit, që nuk ishte pjesë e ndarjes, do të ndizet flakë për të.’ Kur njerëzit e dëgjuan këtë, një person solli një rrip sandalesh ose dy rripa sandalesh te Profeti (Paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të). Ai tha: ‘Një rrip sandalesh zjarri ose dy rripa sandalesh zjarri.’”
