Një gurë i ra bishtit të një dhelpre dhe ja këputi atë.
Kur një dhelpër tjetër e takoi atë, e pyeti, pse e këpute bishtin?’ Ajo iu përgjigj: “Vërtet, ndjej lumturi, sikur të isha një zog në ajër, oh çfarë kënaqësie!’
Kështu ajo e bindi edhe atë që ta këpuste bishtin e saj. Por, kur kjo ndjeu dhimbje dhe nuk e gjeti atë kënaqësi si i tha ajo, e pyeti;
“Pse më gënjeve?”
Ajo i tha: “Nëse u tregon dhelprave të tjera për dhimbjen tënde, ato nuk do ta prisnin bishtin e tyre dhe do të qeshin me ne!”
Kështu që këto këdo që takonin u thonin se me këtë ndienin kënaqësi, derisa shumica e dhelprave mbetën pa bishtin e tyre.
Pas kësaj, dhelprat që i kishin prerë bishtat e tyre, kur takonin ato tjerat që kishin bisht, talleshin me to dhe i nënçmonin!!
P.s.
Kur e keqja mbizotëron në një shoqëri, atëherë njerëzit i shajnë dhe i nënçmojnë të mirët për shkak virtyteve tyre të mira, ndërsa mendjelehtit mundohen të tallen me ta!
Një shoqëri e përmbytur nga e keqja dhe imoraliteti, kur nuk gjen dyshim tek të devotshmit, atëherë i akuzojnë për gjënë më të bukur që shohin tek ta!
Përkthim.
