“Vizatojeni profetin Muhamedin”, u tha mësuesja fëmijeve në shkollë. Të gjithë nxorrën letrat dhe punonin detyrën.
Përveç njërit nga fëmijët, i cili në vend se të vizatonte, vendosi të shprehej me fjalë… Fundja, ajo ishte krejt cfare kishte për të thënë. Duke qene se dinte se ishte musliman, mësuesja e lexoi me shume vemendje punimin e tij…
“I dashur profet Muhamed, sot në shkollë mësuesja na kërkoi të të vizatoj, por unë nuk të kam pare kurre. Prandaj une mbylla syte dhe perfytyrova durimin e e nenes, butesine e motres dhe bujarine e shokut, i cili kerkonte falje edhe kur une kisha faj.”
“Ketu njerezit duan qe gjithcka ta shohin me st, por une po mbylli syte dhe po te parafytyroj ty… Krejt cfare shoh eshte drite dhe buzeqeshje e perkryer.
Une, sot kerkova te bej pyetje ne shkolle por mesuesja nuk me lejoi. Nuk i ve faj. Ajo nuk eshte mesuar ta dashuroj me shpirt dike qe nuk e ka takuar. Dhe une te dashuroj me shpirt….
Sikur te mund te ktheheshe ne mesin tone vetem per disa ore, disa sekonda, disa momente, mbase mesuesja do te te kuptonte…”
https://www.facebook.com/ojqarasta/videos/1392137417467254/
