Ç’ndodh në frontin ukrainas tani që sytë e mendja e botës është në Lindjen e Mesme?
Gazetari i revistës amerikane Time, Simon Shuster shkroi një artikull të gjatë për presidentin ukrainas Volodymyr Zelensky dhe betejën e tij për të ruajtur shpresën për fitoren e Ukrainës në luftë.
Megjithatë, siç shkruan Shuster, i cili shoqëroi Zelensky-n gjatë vizitës së tij në SHBA në shtator, dhe më pas shkoi në Kiev ku foli me bashkëpunëtorët e ngushtë të presidentit ukrainas, duket se gjithnjë e më pak njerëz besojnë në një fitore të luftës.
Zelensky, siç tregon qartë toni i tekstit të gjatë që mund të lexoni këtu, është gjithnjë e më i vetmuar.
Së pari, Shuster vëren se në ditën e parë të udhëtimit të tij në Kiev, ai pyeti një person nga rrethi i brendshëm i presidentit se si ndihej Zelensky këto ditë. Në të njëjtën sekondë, ai mori një fjalë si përgjigje: i zemëruar.
Pas më shumë se një viti e gjysmë lufte brutale dhe rraskapitëse, Zelensky ka humbur entuziazmin dhe sensi i tij i humorit nuk del më në plan të parë.
Tani ai thjesht hyn në një dhomë, dëgjon lajmet nga fusha e betejës dhe nga toka, jep urdhra dhe më pas largohet, thotë një nga anëtarët e ekipit të tij. Një person tjetër i tha Schuster-it se Zelensky, mbi të gjitha, ndihet i tradhtuar nga aleatët e tij perëndimorë. Ata nuk i dhanë mjetet për të fituar luftën, por vetëm për ta mbijetuar atë.
Ai nuk dëshiron të heqë dorë nga lufta
Megjithatë, besimi i tij në fitore nuk ndryshoi. Me gjithë vështirësitë e fundit në fushën e betejës, veçanërisht ofensivën relativisht të pasuksesshme dhe sulmin e dhunshëm rus në qytetin e Avdiivka, ai nuk ka ndërmend të heqë dorë nga lufta dhe të kërkojë asnjë lloj paqeje. Përkundrazi, besimi i tij në një fitore përfundimtare ndaj Rusisë u ngurtësua aq shumë sa filloi të shqetësonte disa nga bashkëpunëtorët e tij, shkruan Schuster. Bëhet fjalë për një bindje thuajse mesianike, theksohet në tekst.
“Ai po mashtron veten. Ne nuk kemi më mundësi. Ne nuk po fitojmë – por përpiquni t’ia shpjegoni atë,” thotë i zhgënjyer një nga këshilltarët e Zelenskit, shkruan Time.
Presidenti ukrainas është kaq kokëfortë, thonë disa nga bashkëpunëtorët e tij, sa ka filluar të pengojë seriozisht përpjekjet për të nxjerrë një strategji të re, një mesazh të ri. Për sa kohë që diskutohet e ardhmja e luftës, një gjë mbetet tabu: mundësia për të negociuar një formë paqeje me rusët. Sipas sondazheve të fundit, shumica e ukrainasve do ta refuzonin një propozim të tillë, veçanërisht nëse ai nënkuptonte heqjen dorë nga ndonjë pjesë e territoreve të pushtuara.
Ndryshimet në horizont
Përveç këshilltarëve të frustruar, Zelensky nuk është më as në të njëjtën gjatësi vale me disa komandantë ushtarakë, shkruan Time. Për shembull, shumë besojnë se fronti nuk do të lëvizë shumë gjatë muajve të dimrit për shkak të kushteve të vështira në fushën e betejës. Zelensky nuk e pranon këtë – për të, “ngrirja e luftës” do të thotë se Ukraina po humbet. Para se të fillojë dimri i vërtetë, bashkëpunëtorët e Zelensky-t paralajmërojnë se mund të ketë një ndryshim të madh në strategjinë ushtarake, si dhe ndryshime në ekipin e presidentit.
Dyshohet se të paktën një ministër po largohet dhe shkarkimi përmendet edhe në kuadrin e një prej gjeneralëve që janë në krye të një kundërofensive. Shkak për këtë është fakti se ky kundërsulm nuk dha fryte. “Ne nuk po bëjmë përparim,” tha shkurt një nga njerëzit nga ekipi i brendshëm i presidentit.
Për më tepër, tha i njëjti person, disa komandantë të vijës së parë kanë filluar të refuzojnë urdhrat për të sulmuar pozicione specifike, edhe kur ata vijnë direkt nga zyra e presidentit. “Ata thjesht duan të ulen në llogore dhe të mbajnë vijën e mbrojtjes. Dhe ne nuk mund ta fitojmë luftën në këtë mënyrë.”
Kur Schuster pyeti një nga njerëzit e rangut të lartë nga ushtria ukrainase nëse kjo ishte e vërtetë, ai i tha atij se disa komandantë thjesht nuk kanë zgjidhje. Si shembull, ai përmend situatën në mes të tetorit kur elita politike nga Kievi kërkoi të nisë një operacion që synonte kapjen e Horlivkës. Është një qytet më i madh dhe me rëndësi strategjike (në të cilin mendohet se kanë jetuar më shumë se 200,000 njerëz para pushtimit rus) në rajonin e Donetskut, i cili ndodhet në jug të Bakhmutit, dhe të cilin rusët e kanë mbajtur që nga fillimi i konfliktit në Ukrainë në vitin 2014.
Përgjigja e Kievit ndaj këtij urdhri ishte mjaft e përmbledhur: “Dhe me çfarë duhet ta marrim qytetin? Nuk kemi as burra, as armë. Ku janë armët? Ku është artileria? Ku janë ushtarët e rinj?”, vëren ky oficer.
Më në fund doli në dritë një problem tjetër, ndoshta kyç i ushtrisë ukrainase. Dhe kjo është se mungesa e njerëzve është bërë një çështje më e madhe se mungesa e armëve dhe municioneve. Edhe sikur të gjitha armët e premtuara Kievit të vinin nga Perëndimi, tani, thotë një nga bashkëpunëtorët e Zelenskyt, ata janë në një situatë të tillë që nuk kanë më njerëz që mund t’i përdorin ato. /tesheshi.com/
