Rasti i paprecedentë në drejtësi për të ndëshkuar një shtet genocidal
Karakteristikat e betejës ligjore për të gjykuar Izraelin për krimet e tij filluan të shpalosen pasi një ushtri ligjore organizatash për të drejtat e njeriut dhe më shumë se 500 avokatë nga e gjithë bota, të udhëhequr nga avokati francez Gilles Duffer, marshuan drejt Gjykatës Penale Ndërkombëtare në Hagë.
Shërbimi i Prokurorisë Publike mori një padi prej 56 faqesh të enjten e kaluar duke kërkuar një hetim për krimet që i atribuohen ushtrisë okupuese në Rripin e Gazës që nga 7 tetori.
Teksti i padisë ndjek çështjen që në fillim, duke filluar nga periudha e mandatit britanik, Deklarata e Balfour dhe krijimi i shtetit të Izraelit, deri në luftërat arabo-izraelite, Marrëveshja e Oslos e vitit 1993, rrethimi i Rripit të Gazës dhe operacioni Al-Aksa Flood, si dhe agresioni i vazhdueshëm ndaj civilëve të pambrojtur nga okupimi.
Një hap i paprecedentë
Duffer tha se “ligji e klasifikon gjenocidin si shfarosje fizike të banorëve, por edhe shkatërrimin e komuniteteve duke ua bërë jetën e pamundur, duke përfshirë ndërprerjen e ujit dhe energjisë elektrike, eliminimin e furnizimeve me ushqim, shkatërrimin e shtëpive dhe zhvendosjen e detyruar, me një rrëfim që portretizon banorët si “kafshë”, prat ë çnjerëzuar nga Izraeli.
Në një intervistë për Al Jazeera-n, Duffer tha: “Mbi këtë bazë, ne ngritëm një akuzë për gjenocid, sepse ajo që po bën Izraeli bie në kuadrin e të gjitha rasteve që çojnë në një krim të tillë dhe nuk na mungojnë fare provat meqenëse Izraeli nuk e fsheh atë që bën dhe shpallet publikisht në regjistrime audio dhe video”.
Prandaj, gjetja e provave nuk është aspak e vështirë, sipas avokatit, i cili përmendi deklaratën e ministrit izraelit të Mbrojtjes “Do t’ua ndërpresim ujin dhe rrymën sepse duhet t’i trajtojmë si kafshë”, dhe Netanyahu, i cili kërcënoi se jeta e palestinezëve nuk do të kthehet në të vjetrën, përveç pranimeve nga Organizata Botërore e Shëndetësisë se ambulancat janë sulmuar.
Nga ana e tij, avokati Abdal Majeed Marari, drejtor i Departamentit për Lindjen e Mesme dhe Afrikën e Veriut në Organizatën për të Drejtat e Njeriut AFDI, konfirmoi se elementët e krimeve të okupimit janë të pranishëm në rregullat e së drejtës ndërkombëtare, duke filluar nga Konventa e Gjenevës, Konventat e Hagës dhe Statuti i Romës.
Në një intervistë për Al Jazeera-n, Marari theksoi se “kjo është padia e parë në historinë e trajtimit të Gjykatës Penale Ndërkombëtare në lidhje me një çështje palestineze që lidhet me gjenocidin dhe ne jemi mbështetur në Konventën e Gjenocidit të vitit 1948 dhe në përputhje me Aktin. 6 të Statutit të Romës që krijon sistemin e Gjykatës Ndërkombëtare Penale.
Një ushtri avokatësh
Përsa i përket avokatëve pjesëmarrës në proces, nuk është e nevojshme që ata t’i përkasin shteteve anëtare të Gjykatës Ndërkombëtare Penale, pasi i vetmi rregull është që ata të jenë të regjistruar pranë Odës së tyre të Avokatëve.
Duffer, një avokat i autorizuar në Gjykatën Penale Ndërkombëtare, shpjegoi se ai po merrte përsipër detyrën e nënshkrimit të të gjitha dokumenteve dhe më pas formimit të ekipit. Ky ekip mund të përbëhet nga tre anëtarë, por edhe 500 ose më shumë.
Duffer tha në këtë kontekst: “Unë nuk jam lider politik apo fetar, por një avokat dhe i ftoj të gjithë të bashkohen. Për shembull, ne kemi avokatë me origjinë izraelite dhe në mesin e shoqatave pjesëmarrëse gjejmë edhe Unionin Hebre Francez për Paqe, i cili kundërshton fuqishëm politikën sioniste të Izraelit”.
Lidhur me formimin e ushtrisë avokatore, avokati Abdel Majeed Marari tha se ai u bazua në marrëdhëniet personale dhe procesin e rrjetëzimit me organizata të shumta të të drejtave të njeriut, të cilat hynë në rendin e komunikimit dhe përzgjedhjes së avokatëve, duke treguar se kanë marrë ftesa nga shumë avokatë nga SHBA-ja dhe afrikano-jugorët që merren me këtë çështje.
Marari theksoi se është e nevojshme që çdo avokat të njihet me draftin e padisë përpara dorëzimit të akuzës, sepse disa prej tyre, veçanërisht ata nga Franca, refuzuan t’i bashkohen grupit, duke u arsyetuar me faktin se teksti nuk denoncon rezistencën palestineze dhe se nuk përmend çështjen e të burgosurve dhe nuk përshkruan krimet e luftës të kryera nga Hamasi.
Një provë e fuqishme besimi
Avokati Gilles Duffer beson se problemi i vërtetë qëndron në bindjen e prokurorit publik që të marrë masa dhe të mbajë përgjegjësi, edhe nëse ai është nën presion të madh, duke qenë se ajo që po ndodh sot është “një provë e fortë bindjeje”.
I pyetur se pse është e vështirë të bindesh prokurorin publik, Duffer u përgjigj: “Përvoja e mëparshme na ka treguar se është e vështirë ta bindësh atë të hapë një hetim dhe në të njëjtën kohë, ligji thotë qartë se prokurori publik është i vetmi person që mund të marrë një vendim të tillë”.
Në atë rast, në përputhje me Akt. 51 të Statutit të Romës, prokurori publik do të marrë provat dhe do t’i japë vetes një kohë të arsyeshme për t’i studiuar ato dhe për të përcaktuar pranueshmërinë e tyre për sa i përket përmbajtjes dhe jo formës.
Në këtë kontekst, Marari tha: “Ne e kemi zgjidhur çështjen me Gjykatën Penale Ndërkombëtare në lidhje me çështjen e pranueshmërisë në formë, sepse ajo shtrin juridiksionin e saj në territoret palestineze, duke përfshirë Bregun Perëndimor, Jerusalemin Lindor dhe Gazën, që do të thotë se çështja e pranueshmërisë përsa i përket specializimit është përfunduar dhe nuk është më relevante në asnjë mënyrë”.
Ai vazhdoi: “Ne jemi të vetëdijshëm për presionin nën të cilin ndodhet prokurori publik dhe se SHBA-të ishin arsyeja pse hetimi, i cili duhej të fillonte në mars 2021, u shty. Prandaj, ne mbështetemi në guximin e prokurorit publik dhe në pavarësinë e Gjykatës Ndërkombëtare Penale, e cila nuk i përket Kombeve të Bashkuara, siç është rasti me Gjykatën Ndërkombëtare të Drejtësisë”.
Marari konfirmoi për Al Jazeera-n: “Nëse do të kishim ndonjë dyshim për drejtësinë e kësaj çështjeje ose se ajo që po ndodh nuk bie nën krimet e gjenocidit, ne nuk do të rrezikonim reputacionin dhe historinë tonë profesionale në marrëdhëniet me Gjykatën Penale Ndërkombëtare, e cila vazhdon prej 15 vitesh, vetëm për ngritjen e kësaj padie”.
E drejta për ankim
Avokati francez Duffer theksoi se ekziston e drejta për të apeluar nëse prokurori publik refuzon të hapë një hetim, duke pretenduar se ushtria e tij ligjore do të bëjë gjithçka që është e nevojshme dhe do të shkojë drejt apelimit nëse është e nevojshme, në mënyrë që gjyqësori të mund të kërkojë rishqyrtimin e vendimit.
Avokati i autorizuar në Gjykatën Penale Ndërkombëtare përsëriti se insiston së bashku me anëtarët e ekipit mbrojtës që zëri i drejtësisë të dëgjohet dhe të shqiptohet me bindjen e prokurorit publik, sepse gjykata nuk i përket gjyqtarëve, por atyre që kërkojnë respekt të rreptë për barazinë mes njerëzve.
Lidhur me mundësinë që vendet perëndimore të pengojnë vendimin e gjykatës, Duffer tha: “Mbështetja perëndimore për krijimin e një shteti hebre në territorin e popullit palestinez filloi që në vitin 1917 me bekimin e Britanisë së Madhe dhe Francës, një mbështetje e bazuar në mohimi i të drejtës së popullit për vetëvendosje.” duke shtuar: “Ata vazhdojnë të financojnë, ndihmojnë dhe fokusohen në mosndëshkimin dhe shkatërrimin e popujve, sepse mendojnë se shkatërrimi i një populli të fortë siç është ai palestinez është i mundur”.
Ai vazhdoi: “Forcat perëndimore po mbështesin një bast të çmendur që po pastron etnikisht popullin palestinez në tokën e tyre. Më vjen keq të shikoj të gjitha këto vende duke zbatuar urdhrat e Netanyahut gënjeshtar, duart e të cilit janë të njollosura me gjak dhe që po ndiqet penalisht me akuza për korrupsion”.
Në fund, si Duffer ashtu edhe Marari këmbëngulën për të dërguar një mesazh të qartë për të gjithë palestinezët, duke thënë: “Ne do të bëjmë gjithçka që duhet për t’ju mbrojtur dhe për t’ju siguruar që nuk jeni vetëm”. /tesheshi.com/
