Kështu është edhe shembulli ynë me ca sektarë të paskrupuj, që ankohen zyrave të policisë, se po mbrojnë gjoja institucionin e KMSH-së nga ekstremistët e dhunshëm apo terroristët potencialë!
Faji jonë i vetëm në këtë mes, është se ne nuk mendojmë si ata, se nuk pranojmë të mbyllim gojën para zullumeve që ata bëjnë, siç është ilegjitimiteti institucional i tyre, dhe se nuk bëjmë dot konformistin apo servilin, siç atyre iu pëlqen. Dhe në fund, në sytë e publikut ne jemi delja e zezë!
Në realitet, ne nuk pranojnë të jemi delet që ata shqyejnë në mes të vathës. Ndërkohë që e shesin veten, se vetëm ata janë paqësorët që pranon shteti dhe ambasadat e huaja, se ata janë tolerantët, modeli i butë i myslimanit që dëshirojnë dhe parapëlqejnë të tjerët etj., dhe e gjithë “vërtetësia” e kësaj gënjeshtre të madhe, qëndruaka te fakti se ata mund të thonë ç’të duan, edhe pse të gjitha provat dhe faktet janë kundër tyre, vetëm e vetëm sepse ata kanë marrë peng zyrat e KMSH-së, duke e njësuar veten padrejtësisht me institucionin!
Kurrë nuk pranojnë të ballafaqohen si burra, as të debatojnë për shqetësimet dhe kundërshtimet e hoxhallarëve, sepse ata janë INSTITUCIONI, dhe bindja ndaj tyre është bindje ndaj Zotit! Ata janë të pagabueshmit dhe eprorët sublimë, dhe çdo vendim, urdhër apo veprim i tyre nuk duhet kundërshtuar kurrë, madje as duhet vënë në pikëpyetje!
Për fat të keq kështu është katandisur KMSH-ja jonë, në një zgjatim lokal të organizatës gyleniste ndërkombëtare, në një vatër të totalitarizmit, sektarizmit dhe mungesës ekstreme të demokracisë institucionale në Shqipëri. Historia vazhdon…
Justinian Topulli
