Largimi
Të gjithë jemi udhëtarë dhe largohemi, dhe çdo ditë përshëndesim dhjetëra udhëtarë.
Disa njerëz u larguan para dhjetëra vitesh dhe të tjerë para qindra vitesh, dhe kanë zbritur në berzah (botën ndërmjetëse) të bekuar ose të ndëshkuar, ndërsa të tjerë ende janë udhëtarë që presin orën e largimit.
Abdullah: Ne shpesh harrojmë një fat të pashmangshëm dhe një çështje madhështore.
Një nga paraardhësit u pyet: “Cili është mësimi më elokuent?” Ai tha: “Të shikosh të vdekurit.”
Dije se vdekja është sprova më e tmerrshme, çështja më e shëmtuar dhe gota me shijen më të urryer dhe më të neveritshme; sepse ajo shkatërron kënaqësitë, ndërpret rehatinë dhe sjell gjëra të pakëndshme. Ajo është diçka që copëton gjymtyrët e tua, ndan organet e tua dhe shkatërron themelet e tua. Është çështja më e tmerrshme dhe sprova më e madhe, dhe dita e saj është dita më e rëndësishme.
Xhibrili erdhi te profeti ynë ﷺ dhe i tha: “O Muhamed! Jeto sa të duash, por ti do të vdesësh. Duaj kë të duash, por ti do të ndahesh prej tij. Bëj çfarë të duash, por ti do të shpërblehesh për të. Dhe dije se nderi i besimtarit është në qëndrimin e tij në natë (për adhurim), dhe krenaria e tij është në pavarësinë e tij nga njerëzit.” Hadith i saktë raportuar nga Hakimi.
. Kujto vdekjen, botën tjetër dhe ardhjen para Allahut, dhe se veprat, fjalët dhe qëllimet e çdo njeriu do të paraqiten para Allahut, dhe ajo që është e fshehur në zemra do të zbulohet.
. Është e domosdoshme të kujtojmë këtë të vërtetë, sepse kujtimi i saj vendos kufij të prerë për çdo lloj marrëzie, mendjemadhësie, padrejtësie, hakmarrjeje, shtypjeje, thashethemet dhe akuzat e rreme ndaj njerëzve, si dhe arrogancën që çmend mendjet nga ato që dëgjojmë dhe shohim mes muslimanëve, të cilat fatkeqësisht ndonjëherë vishen me petkun e fesë, arsyes dhe urtësisë, por në të vërtetë janë vetëm fitore e egos ose shtypje nën maskën e fesë dhe të vërtetës.
Vendos një kufi të prerë për ndalimin e shpifjes ndaj njerëzve dhe ngrënies së pasurisë së tyre padrejtësisht.
. I shtyn njerëzit të madhërojnë urdhrat e Allahut dhe ndalesat e Tij, të shmangin dyshimet dhe rrezikimin e fesë dhe besimit të tyre, të braktisin sunet dhe detyrimet për të ndjekur mosmarrëveshjet, të braktisin paqëndrueshmërinë dhe lojën me fenë e Allahut, të braktisin ndjekjen e lehtësimeve dhe fjalëve të pakta e të dobëta, dhe të braktisin ndjekjen e dëshirave të egos në çështjet e fesë, gjëja më e çmuar që zotërojnë.
Kujtimi i kësaj të vërtete shtyn përpara me vendosmëri drejt ngritjes në shkallët e mirësisë, virtytit dhe afërsisë me Allahun, kthimit drejt Tij, llogaritjes së vetes dhe braktisjes së veprave të mira që do të gjejnë efektin e tyre në botën tjetër, si dhe braktisjes së shumë shoqërimeve që turbullojnë besimin dhe zemrat.
Mendimi i drejtë për të investuar në vepra të mira dhe për vazhdimësinë e tyre derisa njeriu të takojë Zotin e tij, me bamirësi të vazhdueshme, që do t’i gjejë si male të mira.
Në jetën e njerëzve të devotshëm, dijetarëve dhe të zgjuarve ka mësime, këshilla dhe biografi të mëdha që zgjojnë zemrat, ringjallen shpirtrat dhe hapin horizonte për të punuar për botën tjetër.
. Kujtimi i kësaj të vërtete e shtyn njeriun drejt tolerancës, faljes, gjerësisë së zemrës, arsyes dhe urtësisë në konflikte dhe mosmarrëveshje, sidomos me afrimin e Ramazanit.
Kujtimi i kësaj të vërtete e bën njeriun të shkruajë testamentin e tij.
Thabit el-Bunani, dijetari dhe adhurues i devotshëm, Allahu e mëshiroftë, thotë: “Sa herë që një rob shton përmendjen e vdekjes, kjo shihet në veprat e tij.”
I lumtur dhe fitues është ai që është në gjendje gatishmërie dhe vigjilence, ndërsa i mjerë është ai që është në gjendje humbjeje dhe pakujdesie.
Është e domosdoshme të kujtojmë veten, fëmijët dhe ata përreth nesh për vdekjen, sepse ajo është këshilltari më i madh për zemrat.
Vdekja vjen papritur dhe varri është kutia e veprave. Çdo njeri niset herët, duke shitur shpirtin e tij, ose duke e çliruar atë ose duke e shkatërruar.
Besimtari i zgjuar është i zënë me të ardhmen e tij në botën tjetër, dhe njeriu duhet të largohet sa më shumë që të jetë e mundur nga çdo gjë që turbullon udhëtimin e tij drejt Allahut.
O Zoti im, bëje të mirë fundin tonë dhe zgjo zemrat tona. O Zot, na fal dhe na mëshiro, na ndihmo në bindjen ndaj Teje dhe (në kontrollin e) vetes sonë, dhe në udhëtimin drejt Teje. Na jep kënaqësinë Tënde, shëndet, udhëzim dhe qëndrueshmëri, si dhe fitore dhe nder për Islamin dhe muslimanët.
════ ❁✿❁ ════
🔸 Fahd el-Amari
🔸 E enjte 16/3/1446 H
