Një prej fateve tragjike palestineze përballë një shteti gjakpirës
Me hidhërim dhe dhimbje të madhe, një nënë nga Gaza shpërtheu në lot, e dëshpëruar që nuk gjente dot as një pikë qumësht, duke kërkuar diçka për të ushqyer dy fëmijët e saj të vegjël, ndërsa vdekja i përndiqte gjatë gjithë rrugëtimit.
Pas ditëve të urisë, privimit dhe vuajtjeve të rënda në veri, një nënë u përpoq të ikte nga qyteti i Gazës në jug, për të marrë qumështin që fëmijëve të saj iu ishte mohuar për më shumë se dy javë, gjatë të cilave ajo u përball me vështirësi të ndryshme për ta siguruar atë.
Megjithatë, përpjekja e saj dështoi, pasi personat e zhvendosur u ekspozuan ndaj bombardimeve izraelite ndërsa lëviznin përgjatë rrugës Al-Rashid, në pjesën perëndimore të qytetit të Gazës. Një numër prej tyre u vranë dhe u plagosën.
Kjo një nënë dhe fëmijët e saj i mbijetuan bombardimit, por nuk mundën t’i shpëtonin urisë që tani i kërcënon.
Një përvojë e dhimbshme
Nëna, duke mbërritur me fëmijët e saj në spitalin Al-Shifa në qytetin e Gazës, tregoi përvojën e dhimbshme, duke mbajtur një fëmijë të vogël në krah dhe duke mbajtur një të porsalindur të uritur, duke mos pushuar së qari.
Ajo tregoi historinë e udhëtimit që pothuajse shkatërroi atë që kishte mbetur nga jeta e saj, duke thënë: “Ne erdhëm nga kampi Jabalia në qytetin e Gazës, për të shkuar në jug dhe prej andej për të marrë qumësht për fëmijët tanë. Dy orë më parë dolëm me një mjet me kuaj, por artileria izraelite filloi të qëllonte mbi ne. Kam dy javë që kërkoj qumësht për fëmijët dhe nuk kam para ta blej. Ne kemi ngrënë elb foragjere, nuk kanë faj fëmijët”.
Një nënë shprehu frikën për fatin e djalit të saj të vogël për shkak të mungesës së qumështit dhe tha: “Ka qenë shumë e vështirë për ne të sigurojmë shpenzimet e transportit për në qytetin e Gazës dhe djali im nuk ka qumësht për një javë”.
“E ndjeva se djali im do të vdiste sepse nuk pi qumësht. Ne u përpoqëm të dilnim në jug të Rripit të Gazës kur dëgjuam se atje kishte qumësht, por u bombarduam. Situata është e vështirë. Shtëpia jonë është larg në kampin Jabalia. Nuk e di si do të kthehemi, çfarë do të bëjmë me jetën tonë”, shtoi ajo. /tesheshi.com/