AGIM BAÇI
Nëse do të linim mënjanë librat e George Orwellit apo ato të Aldoux Huxley-t dhe do të provonim të debatonim vërtet lidhur me faktet dhe jo në situatë distopie rreth jetës sonë të përditshme, do të ishte tejet e vështirë që të kuptonim rezultatet e një sondazhi të fundit, që e nxjerr Kryeministrin Rama si më të preferuarin mes politikanëve që kërkojnë fitoren në zgjedhjet e 25 prillit.
Pa dyshim që ai ka pasur e do të ketë ndjekësit e vet politikë, të cilët jo domosdoshmërisht lidhen me përfitimin nga qeverisja e tij. Ka shumë votues që nuk do të përdorin kurrë arsyetimin, jo vetëm për PS-në, por edhe për parti të tjera, pasi preferojnë bindjen pa fakte. Por, ajo që është trishtuese, është kur ata që duhet të jenë vërtet zëri i atyre që qeverisen, gazetarë e analistë, bëhen pjesë e një gënjeshtre të hapur. Askush nga ata që po përdor këto ditë të dhënat e sondazhit nuk shpjegon se ku dhe se për çfarë janë pyetur të anketuarit në sondazhet ku Edi Rama del sërish më i votuari. Sepse do të ishte më se e habitshme që shqiptarët të jenë të kënaqur këto katër vitet e fundit, për të mos thënë tetë vite, nëse janë pyetur në lidhje me funksionimin e gjyqësorit, pasi do të mjaftonin dosjet e panumërta për gjykim në Gjykata, që këtu ai të mos arrinte të merrte as miratimin e socialistëve të tij.
Më katastrofike do të ishte po të jenë pyetur lidhur me integrimin në BE, kur Shqipëria, në vend të hapjes së negociatave, ka marrë vetëm shtimin e kushteve që lidhen drejtpërdrejt me përgjegjësinë e qeverisjes së Edi Ramës, që është tallur me dekorata e festa pa ftesë. Nëse njerëzit janë pyetur lidhur me rezultatin e dosjeve të përgjimeve që ka mbyllur Prokuroria (ajo “184” e, ndoshta shumë shpejt, “339”), situata do ishte po aq qesharake, pasi tashmë nuk ka shqiptar që nuk e ka dëgjuar për lidhjen e drejtpërdrejtë që ka Edi Rama me të fortët si personalisht, ashtu edhe përmes ministrave të tij. Ndërkohë që ishte vështirë të gjeje votues në favor të tij nëse e pyesje për rezultatin që ka dhënë përfshirja nga Kryeministri në politikë të emrave të inkriminuar si Prenga, Frroku, Rroshi e më të fundit në zgjedhjet bashkiake pa rivalë më 2019.
Atëherë, për çfarë qenkan pyetur të intervistuarit në sondazh, kur Rama qenka ende më i votuari, madje me diferencë nga kreu i opozitës? Edhe në qoftë se është pyetur se si është menaxhuar situata pandemike apo në lidhje me rindërtimet pas tërmetit, është utopike të besosh te lumturia e njerëzve, pasi edhe në vendet më të zhvilluara, ku qeveria ka qëndruar pranë të dëmtuarve me pagesa e jo me shifra mëshirimi, ka pasur gjithmonë pakënaqësi.
Ka vetëm një version që vjen i besueshëm: nëse sondazhi është bërë nga numëratori i PS-së me mbështetësit e vet. Nga ai numër, ku përgjigjen të majtët, ka shumë mundësi që Rama të jetë ende i pari në kryesim. Ndoshta jo me aq diferencë, por gjithkush është i bindur se nëse sondazhi bëhet nga numëratori i PS-së me njerëzit e PS-së, Basha nuk do t’ia kalojë kurrë në renditje. As LSIja nuk ka pse të ketë ndonjë avantazh në atë telefoni.
Ajo që është e pakuptueshme profesionalisht, është fakti se gazetarë e analistë nisin t’i debatojnë të dhënat e sondazhit në studio televizive, sikur vërtet aty të kishte ndonjë profesionalizëm, sikur të jenë përdorur kampionë me pjesëmarrje të modeleve shkencore të sondazheve. Kjo pjesëmarrje në përhapjen e gënjeshtrës është një pjesëmarrje e atyre që duhet të jenë “avokatët” e të qeverisurve në fabrikimin e bindjes së gënjeshtërt, në mos edhe një dorëzim i tyre pas kënaqësisë së pushtetit.
E teksa sheh edhe gazetarë e analistë të rreshtuar “në kulturën e bindjes”, nuk kemi pse të ankohemi kur edhe polici sillet me publikun sikur të jetë pronar i së drejtës së çdo qytetari. Nuk kemi pse të habitemi kur ai që vjedh, e shikon me përbuzje të ndershmin. Nuk kemi pse të ankohemi kur avokati nuk merret me faktet, por me gjetjen e fijeve politike që bindin gjyqtarin apo prokurorin. Sepse media është një pasqyrë ku shihemi të gjithë, kush më pak e kush më shumë.
Gjithkush që këmbëngul të mbrojë të tilla sondazhe, ku nuk ka pyetje lidhur me atë që ndodh realisht me jetën e shqiptarëve, vetëm sa merr pjesë në mënyrë të drejtpërdrejtë në dhunimin e publikut. Përhapja e së keqes si normale është gati kriminale, pasi fsheh të keqen, fsheh dhunën, e mbi të gjitha, jep idenë e gabuar sikur e keqja qenka normale. Kjo këmbëngulje djallëzore në thelbin e vet ka dekurajimin e çdo njeriu të ndershëm që të marrë pjesë në jetën politike e të besojë se duhet të zgjedhë vetë. Duke dhënë idenë se shumica e njerëzve duan padrejtësinë, se shumica përkrahin trafikun e dogës, se qytetarët nuk shqetësohen për gjyqësorin apo se nuk shqetësohen kur të zgjedhurit vjedhin a gënjejnë, “analistët e bindjes” bëhen pjesëmarrës në planin djallëzor për ta bërë të keqen edhe më të pushtetshme. Pikërisht për të kundërshtuar këtë projekt antikombëtar, është e nevojshme që sondazhe të tilla të hidhen në kosh, pasi te çdo popull ekziston një shumicë absolute që dëshiron të udhëhiqet nga e mira e jo të jetë skllav i perversitetit – një perversitet që fshihet pas gënjeshtrave dhe fabrikimit të fakteve. Pa dyshim që edhe në Shqipëri kjo shumicë e mirë ekziston.
