Ajo quhet ‘ngrënie e ndërgjegjshme’ dhe na mëson të aplikojmë meditimin në të ushqyer
Fillimi i verës na fton të humbim disa kilogramë: ne e dimë se kjo është një detyrë e vështirë dhe se dietat nuk japin gjithmonë rezultate të vlefshme dhe të qëndrueshme në kohë. Megjithatë, me ndihmën e mendjes sonë, ne mund të përmirësojmë rezultatet. Kombinimi i teknikave të mendjes, që janë ndërgjegjësimi dhe meditimi, në një dietë të kontrolluar mund të japin rezultate shumë pozitive dhe me të vërtetë të bëjnë ndryshime. Flitet veçanërisht për ‘mindful eating’, shprehje që në italisht mund ta përkthejmë me ushqim të vetëdijshëm: ajo konsiston në rishqyrtimin e marrëdhënieve tona me ushqimin dhe na mëson të kontrollojmë disa ushqime që janë të vështira për t’u menaxhuar.
ÇËSHTJE TRURI – Ndjenja e urisë është stimulimi që sinjalizon në tru se trupit i mungon energjia dhe prandaj është e nevojshme që të marrë ushqim. Ndjenjat e urisë dhe ngopjes rregullohen nga pjesa e këtij organi të quajtur hipotalamusi: hipotalamusi dërgon dhe merr sinjale për procese kimike të shumta dhe komplekse që ndodhin kryesisht në sistemin e tretjes dhe pjesërisht kontrollon sistemin që përcakton akumulimin e yndyrës. Mekanizmi është rezultat i mijëvjeçarëve të evolucionit që kanë siguruar mbijetesën e specieve dhe është e zakonshme (me dallimet e duhura) te njerëzit dhe kafshët. Në rastin e njerëzve, megjithatë, urisë fiziologjike i shtohet edhe uria e tipit psikologjik: hamë jo vetëm kur kemi uri, por edhe kur kemi ankth, frikë apo edhe ndjenja pozitive, si gëzim dhe festa të ndryshme.
SENSACIONET NË TAVOLINË – Hapi i parë në drejtim të ngrënies së vetëdijshme është, kur ulemi në tavolinë, duke i kushtuar vëmendje asaj që bëjmë pa menduar. Le të ndalemi për një çast të arsyetojmë: a është ndjenja jonë e urisë një oreks i shëndetshëm apo më tepër një ndjenjë e zezë, e dhunshme dhe madje e zemëruar? Në rastin e parë, një vakt normal dhe i balancuar, i konsumuar pa nxitim, duhet të jetë i kënaqshëm. Mbani në mend se duhet të paktën njëzet minuta që truri të regjistrojë sensin fiziologjik të ngopjes që duhet të gjykohet në fund të ushqimit. Pra, nuk keni nevojë të mbushni barkun plot sepse mendoni se jeni ende i uritur. Më mirë hani ngadalë, duke përtypur me kujdes dhe duke shijuar çdo copëz: ne do të shijojmë më shumë dhe do të gëlltisim më pak ushqim.
LUFTA KUNDËR STRESIT – Lodhja dhe ankthi shpesh janë përgjegjës për të ashtuquajturën uri e nervozuar. Aftësia për të dëgjuar veten dhe për të komunikuar me shtresat më të thella të psikikës tonë mund të na ndihmojë të njohim këto gjendje mendore dhe të kujtojmë një rregull themelor të Zenit: nuk duhet të hamë kur ndihemi tepër të lodhur, të zemëruar apo të trishtuar . Këto gjendje emocionale kërkojnë një kënaqësi që ushqimi mund ta japë vetëm në mënyrë iluzionore. T’i dedikohesh rregullisht meditimit është një mjet i shkëlqyeshëm për t’u përshtatur me këto aspekte të sferës sonë emocionale, në mënyrë që të gjejmë përgjigjet e duhura për të ngopur “urinë emocionale” pa kaluar nga frigoriferi.
HANI ME TË GJITHA SENSET – Uria nuk është vetëm një fakt i stomakut. Sytë, nuhatja dhe prekja gjithashtu duhet të ushqehen dhe të kënaqen. Nuk është rastësi që kuzhinierët më të njohur të përgatisin krijimet e tyre me kujdesin më të madh. Kur gatuajmë, ne i kushtojmë disa minuta edhe prezantimit të pjatave tona; kur ulemi në tryezë, le të marrim një moment për të admiruar ngjyrat, për të shijuar aromat dhe për të imagjinuar qëndrueshmërinë në gojë. E gjithë kjo do të thotë t’i japësh rëndësi ushqimit, duke e bërë vaktin një moment të gëzimit të vetëdijshëm. Në të njëjtën mënyrë, kur jemi në tryezë, le të përqendrohemi tek ushqimi, për ta shijuar atë plotësisht, duke larguar telefonin, shqetësimet e punës dhe nxitimin.
BRAKTISNI MËRZINË – Pasditja është e gjatë dhe e kemi bosh? Apo jemi të detyruar t’i dedikohemi një detyre të lodhshme ose pak të dobishme? Ne i rezistojmë tundimit për të çrrënjosur zhgënjimin, duke ngrënë snack në mënyrë të vazhdueshme. Le të përqendrohemi në një aktivitet interesant ose në punën tonë, në mënyrë që ta sjellim atë në një fund në një kohë të shkurtër: ne premtojmë për veten një çmim të vogël për një aktivitet të përfunduar.
I THONI JO LLOGARISË SË KALORIVE – Një vëmendje e ngulët në numërimin e kalorive, sheqernave dhe yndyrave të secilës pjesë nuk ndihmon për të humbur peshën. Edhe spektri i fajit për çdo kafshatë që fusim në gojë nuk është e dobishme: është shumë më mirë të përgatisim një ushqim të ekuilibruar paraprakisht dhe pastaj ta shijojmë atë në paqe, pa shumë mendime: do të shkojmë në kafene më të qetë. Dhe madje edhe më të ngopur.
