Në vitin 1963 Akademia e Mjekësisë e Nju Yorkut ngarkoi Komitetin e saj mbi Shëndetin Publik të raportonte mbi çështjen e homoseksualitetit, e nxitur nga shqetësimet, se sjellja dukej në rritje. Komiteti raportoi se:
Homoseksualiteti është vërtet një sëmundje. Homoseksuali është një individ emocionalisht i trazuar, që nuk ka arritur kapacitetin normal të zhvillojë marrëdhënie të kënaqshme heteroseksuale.
Ai gjithashtu shtoi se:
Disa homoseksual kanë shkuar përtej kornizës së mbrojtshmërisë dhe tani përpiqen të argumentojnë, se devijimi është një “mënyrë jetese e preferueshme, e fisme dhe e dëshirueshme”.
Bash dhjetë vjet më vonë- pa asnjë provë të re domethënëse shkencore- argumenti i aktivistëve gay u bë standardi brenda psikiatrisë. Sepse në vitin 1973 Shoqata Amerikane Psikiatrisë votoi të heqë homoseksualitetin nga lista e miratuar e sëmundjeve psikiatrike.
Si ndodhi kjo? Normalisht një konsensus shkencor arrihet përgjatë shumë vitesh mbështetur në peshën e bartur nga shumë studime të përftuara në mënyrë të përshtatshme. Por në rastin e homoseksualitetit kërkimi shkencor vetëm tani ka filluar, mjaft vite pasi kjo çështje ishte vendosur.
#Marrë nga libri studioz i kësaj teme:
Homoseksualiteti dhe Politika e së Vërtetës. Jeffrey Santinover, M.D.
