Olivia Goldhill
Të gjithë duan që të jeni të lumtur: Librat e vetë-ndihmës (self-help) japin këshilla se si të ndaloni shqetësimin, të rritni lumturinë dhe të dëboni mendimet negative; shefat duan të shohin entuziazëm të buzëqeshur në vendin e punës; dhe mënyra e vetme për t’iu përgjigjur “si jeni?” është “shkëlqyeshëm”, e shprehur në mënyrë të hareshme. Por sipas Svend Brinkmann, profesor i psikologjisë në Universitetin Aalborg të Danimarkës, kultura e pozitivitetit ka një anë të errët.
Lumturia thjesht nuk është përgjigja e përshtatshme për shumë situata në jetë, thotë Brinkmann, bestselleri danez i të cilit bestseller Stand Firm: Resisting the Self-Improvement Craze (Qendro i vendosur: Të rezistuarit e manisë së vetë përmirësimit) është botuar në anglisht nga botuesi ndërkombëtar Polity këtë muaj. Akoma më keq, të hiqesh sikur je i lumtur [si pasojë e idesë se duhet të jesh gjithnjë i lumtur, shën i perk.) mund të na lërë të trullos emocionalisht.
“Unë besoj se mendimet dhe emocionet tona duhet të pasqyrojnë botën. Kur ndodh diçka e keqe, duhet të na lejohet të kemi mendime dhe ndjenja negative për të, sepse kështu e kuptojmë botën, “thotë ai.
“Jeta është e mrekullueshme herë pas here, por është gjithashtu tragjike. Njerëzit vdesin në jetën tonë, ne i humbasim ato, nëse vetëm jemi mësuar të jemi lejuar të kemi mendime pozitive, atëherë këto realitete mund të na godasin edhe më intensivisht kur ato ndodhin – dhe ato do të ndodhin. ”
Nuk ka asgjë të keqe me ata që janë natyrshëm të qeshur ose të cilët e shijojnë librat e çuditshëm të zhanrit self-help (vetë-përmirësim), thotë Brinkmann. Problemi është kur lumturia bëhet e domosdoshme. Në vendin e punës, për shembull, kur vlerësimet e performancës shpesh insistojnë të përqendrohen në rritjen pozitive dhe jo në vështirësi të vërteta, kërkimi i shfaqjes së lumturisë është “pothuajse totalitar”. Brinkmann e krahason këmbënguljen për lumturinë e punonjësve me “kontrollin e mendimit”.
Në SH.B.A., lumturia e detyrueshme u bë subjekt i një vendimi zyrtar rreth vendit të punës kundër T-Mobile në maj 2016, ku Bordi Kombëtar i Rishikimit të Punës përcaktoi që punëdhënësit nuk mund të detyrojnë punonjësit të jenë të lumtur vazhdimisht. E njëjta gjë, shumë kompani harxhojnë shuma të mëdha parash duke u përpjekur të sigurojnë lumturinë e punonjësve, dhe kjo jo si pasojë altruizmit. “Kur bashkoheni me njerëz dhe punoni në ekipe, atëherë këto tipare të personalitetit bëhen shumë më të rëndësishme. Kjo është arsyeja pse ne theksojmë shumë më tepër, sepse ne duam të shfrytëzojmë njerëzit dhe jetën e tyre emocionale, “thotë Brinkmann. “Unë mendoj se kjo është një anë e errët e pozitivitetit. Ndjenjat tona kanë tendencë të bëhen mall dhe kjo do të thotë se jemi lehtësisht të tjetërsuar nga ndjenjat tona. ”
Lumturia e detyrueshme nuk është thjesht një shqetësim në vendin e punës. Ndërsa ka kuptim të jepet një përgjigje ritualiste ” mirë, falënderit” kur dikush të pyet se si po kalon, ekziston rreziku që fytyrat tona publike pozitive të dominojnë gjithnjë e më shumë sferën sociale. Në fund të fundit, ndërsa një atmosferë e mençur, e gjallë mund të jetë e këndshme, pozitiviteti i sjellshëm nuk duhet të ndalojë diskutimin e traumave dhe krizave me miqtë e afërt.
Lumturia e detyrueshme nuk është thjesht një shqetësim atë që ndodh në vendin e punës. Ndërsa ka kuptim të jepet një “e mirë, falënderim” ritualist kur dikush pyet se si po kalon, ekziston rreziku që fytyrat tona publike pozitive të jenë gjithnjë e më shumë sfera sociale. Në fund të fundit, ndërsa një atmosferë e mençur, e gjallë mund të jetë e këndshme, pozitiviteti i sjellshëm nuk duhet të ndalojë diskutimin e traumave dhe krizave me miqtë e afërt.
Të ndjerit i shtrënguar pas presionit për të qenë i lumtur është, natyrisht, mania e qasjes vetë ndihmuese (self-help). Librat vetë-ndihmues që synojnë të mësojnë njerëzit se si të gjejnë lumturinë mund të inkurajojnë një këndvështrim të dëmshëm për emocionet, thotë Brinkmann. Ideja themelore që dikush mund ta bëjë veten të ndjehet i lumtur nënkupton që njerëzit e pakënaqur duhet të fajësohen për fatkeqësinë e tyre.
Në fund të fundit, emocionet negative luajnë një rol të rëndësishëm dhe të shëndetshëm në mënyrën se si ne e kuptojmë dhe reagojmë ndaj botës. Faji dhe turpi janë thelbësore për një sens të moralit. Zemërimi është një përgjigje e ligjshme ndaj padrejtësisë. Trishtimi na ndihmon të përpunojmë tragjedinë. Dhe lumturia është gjithashtu e madhe. Vetëm jo gjatë gjithë kohës.
https://qz.com/…/happiness-has-become-an-emotional-burden-…/
