“Ndërsa unë pas qenit të Lejlasë…”
Para ca ditësh, një mik imi damasken kishte publikuar një prej ndodhive të shumta të Mexhnunit të Lejlasë.
Kajs ibnul-Mulevvih, Mexhnuni, kishte parë qenin e Lejlasë dhe i ishte vënë pas, për ta çuar tek vendi i të dashurës së zemrës së tij.
Teksa rendej pas tij, Kajsi kaloi pranë ca personave që po faleshin. Kur u kthye, kaloi sërish pranë tyre. Ata i thanë: “Kalove pranë nesh, teksa po faleshim. Përse nuk u ndale të falesh me ne?”
Ia ktheu: “Vallahi nuk ju pashë! E, pasha All-llahun, sikur ta donit All-llahun si e dua unë Lejlanë, nuk do më shihnit!
Ishit para duarve të All-llahut e më patë, ndërsa unë pas qenit të Lejlasë e s’ju pashë?!
Përsëriteni namazin, All-llahu ju mëshiroftë!”
“Kaloj pranë shtëpisë së Lejlasë,
Muret i puth me shumë mall,
Jo dashnia e mureve, zemrën ma dogji,
Por, dashnia e kujt brenda banoi!”
Imam Muhamed B. Sytari
