Të liruar nga burgu qendror në Aleppo flasin për torturën dhe abuzimin nën regjimin e Assadit
Nga Muadh al-Abbas
Idlib, Siri – “Emri im është numri 1100”, tha Hala, ende e frikësuar për ta identifikuar veten me emrin e saj të vërtetë.
Hala është një nga mijëra që janë liruar nga burgu nga regjimi i presidentit të rrëzuar sirian Bashar al-Assad, pasi ai u shemb në një ofensivë rebele në më pak se dy javë.
Ajo i tha Al Jazeera-s se ishte marrë nga një pikë kontrolli në Hama në vitin 2019, e akuzuar për “terrorizëm” – një akuzë e përdorur shpesh në Siri për ata që dyshohen se kundërshtojnë qeverinë. Ajo u dërgua në Aleppo, ku u burgos dhe më pas u transferua nga një burg në tjetrin.
Ajo u burgos derisa forcat e opozitës siriane arritën në burgun qendror të Aleppos më 29 nëntor, duke e liruar atë dhe disa të burgosur të tjerë.
“Nuk mund ta besonim se ishte e vërtetë dhe do të shihnim dritën,” tha ajo për hapjen e burgut nga forcat e udhëhequra nga Hayat Tahir al-Sham (HTS) në fund të nëntorit.
“Gëzimi ishte i madh; bërtisnim dhe brohoritnim, donim t’i përqafonim dhe t’i puthnim”, tha Hala për çlirimtarët e saj. “Gëzimi ishte edhe më i madh kur arrita në familjen time. Ishte sikur të kisha rilindur”.
Burgu i Aleppos ishte ndër një seri objektesh të hapura nga HTS, avancimi i rrufeshëm i të cilit nga Aleppo në Damask habiti shumë në mbarë botën derisa rrëzuan dhe Assadin.
Hala ishte vetëm një nga më shumë se 136,614 personat që, sipas Rrjetit Sirian për të Drejtat e Njeriut, ishin burgosur brenda rrjetit brutal të burgjeve të Sirisë përpara avancimit të rebelëve.
Burgjet siriane kanë qenë një shtyllë kryesore e mbështetjes për regjimin e Assadit. Fotot, të nxjerra kontrabandë nga Siria në vitin 2013, treguan atë që Human Rights Watch e përshkroi si “prova dërrmuese të torturës së përhapur, urisë, rrahjeve dhe sëmundjeve në objektet e paraburgimit të qeverisë siriane”, që përbënin krime kundër njerëzimit, tha grupi i të drejtave.
Hala kujtoi arrestimin dhe torturimin e një vajze tjetër, një 16-vjeçareje për të cilën ajo thotë se vdiq më vonë. Arrestimi i vajzës erdhi vetëm dy muaj pas dasmës, tha Hala, kur ajo u arrestua nga policia së bashku me një student tjetër, një grua të moshuar dhe dy mjekë të akuzuar nga policia për trajtimin e revolucionarëve.
Kujtimet “nuk mund të fshihen”
“Ishte si dita e lindjes sime, sikur të ishte dita e parë e jetës sime”, tha 49-vjeçari Safi al-Yassin për lirimin e tij nga burgu i Aleppos.
“Lumturia është e papërshkrueshme”, tha ai për Al Jazeera-n.
Al-Jassin përshkroi se si ai dhe të tjerët dëgjuan zhurmën e luftimeve që po i afroheshin burgut përpara 29 nëntorit, përpara se “të mbretëronte paqja dhe më pas ne të dëgjonim një këngë”, tha ai, duke iu referuar festës së rebelëve.
“Ishin rreth 5000 të burgosur”, kujton ai. “Filluam të thyenim xhamat dhe të thyenim dyert për të dalë. Edhe oficerët dhe rojet veshën rroba civile dhe dolën me ne, duke shfrytëzuar rastin për të shmangur arrestimin nga rebelët.”
Al-Yassin ishte një kovaç që bënte varka peshkimi në Baniyas, një qytet bregdetar në Sirinë veriperëndimore, përpara se të arrestohej.
Para lirimit të tij, ai thotë se ishte pothuajse në gjysmë të dënimit me 31 vjet burg për pjesëmarrje në një nga demonstratat që përfshiu vendin në fillim të revolucionit sirian të vitit 2011.
Gjatë 14 viteve të ardhshme, tha ai, iu nënshtrua “torturave të rënda fizike dhe vitesh psikologjike” në vende të ndryshme brenda sistemit të gjerë të burgjeve të Sirisë.
I zhvendosur nga burgu në burg, secili duke kryer llojin e vet brutal të marrjes në pyetje, al-Yassin kaloi një vit në burgun famëkeq Saydnaya, një institucion i përshkruar nga Amnesty International në 2017 si një “therrtore njerëzore”, përpara se të transferohej në Sweid dhe më në fund në Halep.
Al-Yassin tha se trajtimi i tij në Saydnaya ishte “i papërshkrueshëm”.
“Skenat që pashë nuk mund të fshihen nga kujtesa as deri në vdekje”, tha ai, duke kujtuar imazhin e “një të moshuari të mbuluar me gjak, i cili vdiq më vonë”.
“I afroheshim vdekjes”
Mes të liruarve është edhe Maher, i cili gjithashtu nuk ka dashur të japë emrin e tij të plotë.
I arrestuar për “financim të terrorizmit” në vitin 2017, ai ka kaluar shtatë vitet e fundit në paraburgim pa gjyq brenda sistemit të burgjeve siriane. Ai mendoi se autoritetet e kishin “harruar”. “Sikur të mos jem njeri, sepse isha vetëm një numër”.
Ai përshkroi tmerrin e asaj që përjetoi dhe pa në burg.
“Çdo minutë dukej sikur vdekja po afrohej për shkak të ashpërsisë së torturave dhe metodave brutale, të cilat as një kafshë nuk mund t’i përballonte”, tha ai.
Momenti i tij më tronditës mund të ketë qenë kur takoi një të afërm në burgun famëkeq Mezzeh në Damask.
“Një autobus mbërriti dhe solli të burgosurit të cilët u transferuan në qelinë time,” tha Maher. “Midis tyre ishte edhe një i burgosur që i ngjante kunatit tim. Në fillim hezitova dhe mendova me vete: ‘Ky nuk mund të jetë Ayman, nuk mund të jetë ai – këmbët nuk i janë prerë?’”
Maher përshkroi se si iu afrua të burgosurit për të konfirmuar dyshimet e tij më të këqija. Ai i burgosur kishte “humbur mendjen”.
Në fund, vetëm përmes tatuazhit Maher kuptoi se ishte një njeri që e njihte nga jeta jashtë burgut.
Mezzeh ishte vetëm një nga objektet ku Maher u burgos. Pas vitesh torturash, ai tha se nuk e priste kurrë të largohej nga burgu i Aleppos.
Por më pas ndodhi e papritura.
“Ndërsa krismat e armëve iu afruan burgut, ne të gjithë filluam të bërtisnim ‘Allahu Ekber’ (Zoti është i madh) dhe nuk mund ta besonim kurrë se kjo ëndërr ishte realizuar,” tha ai. “Ne u larguam nga burgu pasi thyem derën, u përqafuam me revolucionarët, iu përulëm Zotit në shenjë mirënjohjeje. Shkova në shtëpinë e motrës sime, e cila jeton në Idlib me familjen e saj.” /tesheshi.com/
