Më 9 e 10 nëntor 1938 qeveria gjermane inkurajoi përkrahësit e saj të digjen sinagogat dhe të shkatërrojnë shtëpitë, dyqanet, bizneset, shkollat hebreje. Të paktën 91 hebrenj – dhe ndoshta shumë më tepër – u vranë nga mbështetësit nazist, të nxitur nga Joseph Goebbels, ministri për iluminim dhe propagandë publike, në atë që u bë e njohur si Kristallnacht – “Nata e qelqit të thyer”.
Më 23 shkurt 2020 në Delhi, turmat nacionaliste hindu bredhnin rrugëve duke djegur dhe plaçkitur xhamitë së bashku me shtëpitë, dyqanet dhe bizneset myslimane.
Ata vranë ose dogjën myslimanë të gjallë të cilët nuk mund të shpëtonin dhe viktimat ishin kryesisht të pambrojtura nga policia, shkruan The Independent.
Të paktën 37 njerëz, pothuajse të gjithë myslimanë, u vranë dhe shumë të tjerë rrahën pothuajse deri në vdekje. Disa gra myslimane u deklaruan se ishin hindu për të shpëtuar.
U publikua një video ku shiheshin burra myslimanë, të mbuluar me gjak nga rrahjet, duke u detyruar të shtriheshin në tokë nga oficerët e policisë dhe u detyruan të këndonin këngë patriotike.
Kryeministri i Indisë, Narendra Modi nuk tha asgjë për disa ditë dhe më pas bëri një apel të paqartë për “paqe dhe vëllazëri”.
Qëndrimi i vërtetë i qeverisë ndaj dhunës u tregua kur transferoi menjëherë një gjyqtar kritik ndaj veprimeve të tij gjatë trazirave.
Gjykatësi Muralidhar i Gjykatës së Lartë në Delhi ishte duke dëgjuar peticione në lidhje me dhunën kur tha se gjykata nuk mund të lejonte të ndodhte një “1984 tjetër”, duke iu referuar vrasjes së 3,000 sikëve nga turmat në Delhi, në atë vit pas vrasjes së ish-kryeministrit Indira Gandhi nga truprojat e saj. Ai tha se qeveria duhet të sigurojë strehim për ata që ishin detyruar të largoheshin dhe të merrte në pyetje nëse policia po regjistronte siç duhet ankesat e viktimave.
Qeveria thotë se transferimi i gjykatësit Muralidhar ishte paralajmëruar tashmë dhe pretendon se zbatimi i shpejtë i masës nuk kishte asnjë lidhje me komentet e tij.
Pjesa tjetër e botës ka qenë e ngadaltë për të kuptuar peshën e asaj që po ndodh në Indi sepse qeveria Modi ka luajtur projektin e saj për ta zhvendosur Indinë nga statusi i saj i mëparshëm si një shtet laik pluralist. Numri i madh i njerëzve të prekur negativisht nga ky ndryshim është gjigant: nëse pakica myslimane në Indi do të ishte një vend më vete, atëherë do të ishte shteti i tetë në botë nga popullsia.
Dhuna në Delhi këtë javë buron nga frika dhe urrejtja e gjeneruar nga lëvizja e drejtuar nga qeveria kundër myslimanëve në Indi. Edhe më kërcënuese është Regjistri Kombëtar i Qytetarëve (NRC), i cili ka të ngjarë të privojë shumë myslimanë indianë nga shtetësia e tyre.
Se sa larg do të shkojnë Modi dhe BJP në fushatën e tyre anti-myslimane është tashmë në prova në Jammu dhe Kashmir, një shtet indian me shumicë myslimane.
Për 150 ditë pasi qeveria revokoi statusin e veçantë të Jammu dhe Kashmir, interneti u ndërpre dhe ai është rikthyer vetëm në një shkallë shumë të kufizuar që nga janari.
Djegiet dhe vrasjet në Delhi këtë javë janë bërë të njohura mirë, por konsiderohen me një tolerancë të caktuar ndërkombëtarisht: Modi mund të tregtojë reputacionin e Indisë si një demokraci e fortë dhe një ndjenjë që “dhuna komunale” është tradicionale në Indi, si uraganet në Florida ose tërmetet në Japonia, dhe askush nuk është me të vërtetë fajësues.
Duke u marrë me kritikën e huaj, qeveria mund të thotë që, pavarësisht nga programi i saj politik i brendshëm, është duke u rritur nga aspekti ekonomik dhe kjo justifikon dështimet e tjera të saj. Një studim i fundit i ekonomisë indiane vuri në dukje se, ndërsa rritja e përgjithshme ekonomike supozohej se ishte rritur fuqimisht, rritja e investimeve, fitimeve, të ardhurave nga taksat, importet, eksportet, prodhimi industrial dhe kredia ishin dobësuar të gjitha vitet e fundit.
Në një aspekt, Modi është në një pozitë më të fortë se Gjermania pas Kristallnacht. Presidenti Roosevelt u përgjigj me një deklaratë duke denoncuar antisemitizmin dhe dhunën në Gjermani dhe menjëherë tërhoqi ambasadorin amerikan.
Presidenti Trump, në një vizitë dy-ditore në Indi në një kohë kur myslimanët po gjurmoheshin dhe vriteshin disa kilometra nga vendi ku ishte ai, tha se ishte i kënaqur që Modi po punonte “me të vërtetë shumë” për të vendosur lirinë fetare.
