Tavus ibn Kejsani e kishte zakon që pasi e falte namazin e ikindisë ditën e premte, kthehej kah kibleja dhe nuk fliste me askënd gjerë në perendimin e diellit.
Tarih vasit.
Mufeddal ibn el Fedaleh, kur e falte namazin e ikindisë ditën e premte, vetmohej në një qoshe të xhamisë dhe lutej pandërprerë deri sa perendonte dielli.
Seid ibn Xhubejr, kur e falte namazin e ikindisë (ditën e premte), nuk fliste me askënd (për shkak të angazhimit me lutje) deri sa perendonte dielli.
Zadul Mead 1/382.
Salt ibn Bistami ishte verbëruar, ndërsa vellezërit e tij ishin ulur në xhami pas namazit ikindisë dhe luteshin për të deri para se të perendonte dielli. Kur tështiti (Salti i cili ishte verbëruar) ju kthy shiqimi me lejen e Allahut.
Tarih Dimeshk.
Sot është ditë e premte, e Muhamedi alejhis selam na ka tregu se: “Në ditën e xhuma ka një orë gjatë së cilës kushdo që është duke u falur dhe i lutet Allahut për diçka, Ai i’a jep atë.”
Buhariu, Muslimi.
“Dita e xhumasë është 12 orë. Nuk ka musliman që i lutet Allahut për diçka veçse Allahu i’a jep atij. Kërkojeni atë në orën e fundit pas ikindisë.”
Ebu Davudi, Shejh Albani e ka saktësu.
“Allahu e krijoi Ademin ditën e xhuma pas ikindisë, në orën e fundit prej orëve të ditës së xhuma, mes ikindisë dhe natës (në perëndim të diellit).”
Dijetarët kanë thënë se kjo orë i përshtatet veçorisë më kryesore të ditës së xhuma; Krijimi i Ademit alejhis selam, babait të njerëzimit. Pikërisht për këtë arsye u është dhënë atyre si kohë e pranimit të duasë.
Shfrytëzoje këtë kohë dhe lutu për vetën tënde, prindërit e tu, familjarët dhe muslimanët në përgjithësi.
Zoti na i pranoftë lutjet tona të hajrit!
Hoxhë Irfan Salihu
