– Kur zemërmirët lëndohen në zemrat e tyre, premtojnë se do të hakmerren, dhe kur vjen shansi i artë për t’u hakmarrë, ndërgjegjja e tyre bërtet dhe thotë, sipas mundësive falja!
– Mos gjyko për ardhmërinë tënde prej tani, sepse të Dërguarit e Allahut, përkujdeseshin për dhentë e pastaj udhëhoqën umetet.
– Është e vërtetë se kurthet e grave janë të mëdha, mirëpo i Dërguari i Allahut, lavdia dhe paqja e Allahut qofshin mbi të, nuk kërkoi mbrojtje tek Allahu nga kurthet e grave, po kërkoi nga mundjet e burrave.
– Do të mbetesh në rrethin e humbjes dhe pikëllimit, përderisa namazi nuk është prej rrethit të përkujdesjes tënde. Namazi ka ardhur paralel me lumturinë (Haja ala el felah – Ejani në shpëtim), e si mendon të shpëtosh pa namaz?!
– Ti je i lirë t’i urresh veprat e një personi të caktuar, mirëpo nuk është e drejtë e jotja që ta njollosësh personalitetin e atij që e urren!
– Do të pres lehtësimin sikurse të kem të caktuar termin me të, dhe vonesa e tij nuk nënkupton se nuk do të vjen, përcaktimet e Allahut janë të fshehura me mëshira, mirëpo ne jemi popull që ngutemi!
– Është e pamundur të shkon tek tjetri diçka e caktuar nga Allahu për ty, prandaj rri i qetë!
– E pyetën një të mençur: Kë e do më shumë, vëllain apo shokun?! U përgjigj: E dua vëllain kur bëhet shoku im dhe e dua shokun kur bëhet vëllai im!
– Mjerë për ty të thuash fjalë që në to akuzohet një musliman dhe atë akuzë nuk mundesh ta vërtetosh, sepse Ditën e Kiametit ka për t’u thënë, silli argumentet e tua nëse je i sinqertë, e atë ditë nuk do të bën dobi fjala: dëgjova dhe dëgjova!
Nga arabishtja: Irfan JAHIU
