Muslimanët shikojnë nga perëndimi dhe shohin kompani të suksesshme të botës siç janë: Googles, Apples dhe Teslas. Shpesh këto kompani adoptojnë praktika që janë të huaja për mënyrat tona tradicionale dhe ndonjëherë këto praktika janë kundër Islamit – megjithatë siç u përmend më parë, ndjenja e përgjithësuar e inferioritetit rrjedh nga ideja se ne jemi të papërshtatshëm dhe se mënyrat tona për t’i bërë gjërat nuk janë mjaftueshëm të mira, si rezultat mund të na bëjnë të ndjekim verbërisht hapat e këtyre kompanive. Dhe në kërkim të suksesit, ne mund të bëhemi neglizhues ndaj detyrimeve tona shpirtërore.
Për shembull, ne po shohim një rritje të madhe në hapësirën e sipërmarrjes muslimane. Tani ka kompani muslimane që konkurrojnë në arenën e Fortune 500 dhe shpenzimet muslimane tani vlejnë triliona dollarë dhe janë një sektor i njohur në platformën botërore të biznesit. Edhe pse ka një rritje të tillë, ne mund të shohim gjithashtu simptoma të kompleksit të inferioritetit që po rritet krahas kësaj tendence.
Në botën e sotme, ne shohim organizata dhe kompani muslimane:
- Të zhytur plotësisht në kulturën e ngutjes, stafi që punon deri në kockë
- Duke ndjekur pa pushim formulat e organizatave kryesore dhe duke kopjuar Silicon Valley dhe korporatat Amerikane me shpresë për të arritur të njëjtat nivele të larta suksesi.
- Ndjenja e një sensi të përgjithshëm inferioriteti ndaj botës perëndimore dhe si rezultat prodhimi i produkteve dhe shërbimeve nën standarde – duke besuar se kjo është gjithçka që ata janë në gjendje?
Po sikur, në vend të kësaj, kompanitë muslimane të adoptonin praktika të sunnetit me besimin (sigurin) se Ar-Razzak (Furnizuesi) do të japë rezultate të mbushura me bereqete? Disa shembuj të praktikave të tilla janë:
- Miratimi i një mendësie të bollshme të përfitimit dhe bashkëpunimit të ndërsjellë kur kemi të bëjmë me konkurrentët kundrejt mentalitetit të mungesës së konkurrencës së prerë.
- Miratimi i një mendësie kopshtari me punë ku vendosni qëllime të mira, punoni shumë, por shkëputeni nga rezultatet.
- Përmbushja e Sunnetit të pagesës së punëtorëve para se t’u thahet djersa (një koncept që tani njihet si Pay On Demand)
- Puna me stafin për t’i zhvilluar ata shpirtërisht, ashtu si ne i zhvillojmë ata profesionalisht.
- Organizimi dhe strukturimi i ditës dhe takimeve rreth kohës së lutjes
- Organizimi i planeve të biznesit rreth kalendarit hixhri (#GoHijri), madje pagesa e stafit dhe ofrimi i festave sipas kalendarit hixhri.
- Duke qenë në krye të mbrojtjes së punonjësve femra nga ngacmimet seksuale dhe sigurimi i marrëdhënieve të sigurta dhe të ndërsjella të punës ndërmjet gjinive, qofshin ato në internet apo personalisht
- Caktimi i kohës për punonjësit për të marrë një Kailulah (dremitje të shkurtër të mesditës) siç ishte praktika e profetit Muhamed (a.s).
- Bërja e qëllimit të biznesit jo thjesht për përfitim financiar dhe fitim, por për shërbim ndaj komunitetit dhe Umetit në përgjithësi.
Idetë e mësipërme mund të duken “të çmendura” në botën tonë moderne të korporatave dhe mund të ndihen “joprofesionale” – por çka nëse të menduarit për pikat më sipërme si “të çmendura” ose “joprofesionale” është në të vërtetë kompleksi juaj i inferioritetit që flet me ju? Po, ndoshta jo të gjitha idetë e mësipërme janë praktike në nivelin e përditshëm – por kjo nuk do të thotë që ne nuk duhet të inkurajohemi të eksplorojmë dhe eksperimentojmë me mënyra për të rritur biznesin tonë me bereqet!
Mendimi im është ky: në vend që të ndihesha sikur formulat e suksesit të korporatave Amerikane dhe të ngjashme, ishin të vetmet mënyra të vlefshme për të krijuar kompani të suksesshme, çfarë do të ndodhte nëse organizatat muslimane do të besonin më shumë në përafrimin e strukturës së kompanisë së tyre dhe ditëve të punës me praktikat e bazuara në besim, si ato të përmendura më sipër?
Me dyert e hapura të bereqetit, imagjinoni se si kjo mund të sjellë rezultate edhe më të mëdha./productivemuslim/
Shkrim nga: Hafsa Adham
Përktheu: EKONOMIA ISLAME
