Inkuizicioni
Inkuizicioni u përdor nga mbretërit e Spanjës për zhdukjen e fesë islame në Andaluzi, pas rënies së sundimit islam në atë vend.
Gjyqi i inkuizicionit u themelua në vitin 1478 dhe kryetari i saj njihej si “inspektori i lartë”.
Ai dogji fillimisht dhjetëra mijëra libra të muslimanëve, kurse në qytetin Granada i detyruan muslimanët t’i dorëzojnë 15 milionë libra me kopertina të çmuara dhe më pas i dogjën të gjithë, përveç disa librave të mjekësisë.
Muslimanët detyroheshin ta pranonin krishterimin, ata paraqiteshin si të krishterë duke kryer ritet e tyre, ngaqë kishin frikë nga gjyqi i inkuizicionit, porse fshehurazi zbatonin fenë islame.
Gjërat që i ndalonte gjyqi i inkuizicionit
Gjyqi i inkuizicionit ndalonte këto gjëra:
– gjuhën arabe,
– bërjen synet (rrethprerjen),
– qëndrimin në drejtim të kibles,
– larjen e trupit,
– veshjet arabe,
– ushqimin arab ose maroken dhe përdorimin e kënasë.
Gjyqi i inkuizicionit po ashtu dënonte me vdekje çdo njeri për të cilin vërtetoheshin gjërat në vijim:
– Nëse ndokush lahej ditën e premte dhe merrej vesh se është musliman dënohej me vdekje.
– Nëse ndokush vishte roba të bukura në ditë bajrami, hetohej, nëse ishte gjë e rastësishme e linin, por nëse vërtetohej se është musliman dënohej me vdekje.
– Nëse gjenin Kuran në shtëpinë e ndokujt e dënonin me vdekje.
– Kushdo që e privonte veten nga ushqimi dhe pirja në muajin ramazan ose nuk pranonte të pinte raki a të hante mish derri dënohej me vdekje.
– Kur dyshonin për ndokënd se është musliman, e kontrollonin a është i bërë synet, nëse ishte i bërë synet ai ose ndonjë famlijar i tij, ekzekutohej me vdekje ai dhe e tërë familja e tij.
Disa nga mënyrat e torturimit të gjyqit të inkuizicionit
– Shqyerja e këmbëve dhe e nofullës.
– Mbushja e barkut me ujë derisa të vdiste nga asfiksia.
– Shtypja e eshtrave me mjete shtypëse.
– Djegia e trupit me gjemba të skuqur në zjarr.
– Goditja me shkopinj hekuri me gjemba.
– Prerja e gjuhës me mjete të veçanta.
Metodat e gjyqit të inkuizicionit gjatë ekzekutimit me vdekje
– Varrosja për së gjalli të gjykuarin, duke e vendosur në një gropë të thellë dhe duke i hedhur dhé përmbi.
– Djegia. Madje shpeshherë festonin duke organizuar djegie masive, ku digjeshin nganjëherë me dhjetëra njerëz. Mbreti Ferdinand V ishte i dashururar në këto “festa”.
– Arkivole me kunja të mëdhenj hekuri, të cilët shponin trupin e viktimës dalëngadalë derisa të vdiste.
– Pellgoret. I dënuari lidhej dhe vendosej në pellgore, pastaj binin mbi të pika uji derisa i dënuari mbulohej me ujë dhe vdiste në këtë mënyrë.
Nga gjyqi i inkuizicionit nuk shpëtonin as të vdekurit, herëpashere merreshin vendime për gërmimin e disa varreve.
Jacqueline Martin Bajnodez: Inquisition,
mythe et réalité, Paris 1992
————————
Marrë nga faqja
Andaluzia e periudhës Islame / Facebook
————————