Vazhdojnë reagimet e personaliteteve të shquar në mbarë trojet shqiptare kundër deklaratave fyese ndaj komunitetit Musliman të kryeministrit të Kosovës, Ramush Haradinaj. Ndër të fundit ka reaguar edhe publicisti dhe shkrimtari i njohur shqiptar, Nexhat Ibrahimi, i cili ka kritikuar ashpër Haradinajn.
Ja postimi i plot i Ibrahimit në rrjetin-social Facebook:
“Zotëri Kryeministër i Kosovës,
E kuptoj kur Lush Gjergji apo Shan Zefi flasin gjëra koti. E kuptoj kur ndonjë ateist apo enverist e dëshmon fanatizmin e tij me sharje ndaj fesë islame, e kuptoj edhe ndonjë kalama te nxitur apo të joshur kur flet gjera qe nuk shkojne as per sheher as per Barileve.
Por, nuk e kuptoj kur një kryeministër shqiptar i Kosovës, del dhe flet gjera koti, dhe shanë e ofendon popullin i cili ia ka mundësuar te behet milioner, te behet kryeministër, të të paguaj shpenzimet e Hagës sigurisht mbi 20 milionë euro etj etj.
Nuk e kuptoj kur një kryeministër i një shteti laik bën propagande fetare në media publike. Sikur të kishte opozitë, prokuror, qytetarë normal, sikur të kishte partiake normal në AAK, OJQ të popullit e jo të ambasadave te huaja, televizione e gazeta te popullit, t’i do jepje dorëheqje dhe do ndiqeshe penalisht.
Por, e kuptoj një gjë, ti je një hiç, një palaço diskotekash i veshur me petkun e politikanit.
Nëse je Gjokoviq, atëherë, kalo përtej Ibrit, nëse je Gjokaj kalo ne Mirditë, sepse edhe serbët ortodoks edhe katoliket e Mirditës i respektojmë, por melezet asnjanës nuk i kuptojmë. Turpërohu nëse te ka mbetur ndonjë fije burrërie dhe kërko falje. Ne te kundërtën, në zgjedhjet e ardhshme nuk do të mund të të ndihmojnë as shërbimet sekrete të cilat të bënë kryeministër.
Nejse, nuk të shkrova me ndonjë gjuhë më intelektuale, sepse ti s’do ta kuptoje atë. Por, të shkrova me gjuhën më të butë që e meritoje por të nivelit tënd.
Nuk po të them u pafshim, sepse ti je më i zoti në dyluftim, nuk po të them bëfsh më mirë, sepse gjendja jote është sikur pacientet që janë mposhtur nga kanceri, nuk po të them lamtumirë, sepse dua të shoh llogaridhënie para gjyqit të popullit.
