Kjo është harta e pjesëve të botës ku marokeni “Ibn Batuta” udhëtoi dhe përjetoi kulturat e tyre. Ai i vuri në dukje ato në librat e tij që iu sollën Sulltanit maroken Marinidit. Ato gjenden në muzeun e Tangierit. Qyteti ku lindi Ibn Batuta dhe gjithashtu ku u varros (1304-1369).
Ai ishte një studiues, historian, udhëtar dhe ambasador i Marokut. Pra, në thelb librat e tij përdoren si referenca për kërkime në ditët e sotme. Sidomos libri i tij: Rihla (Udhëtimi).
Punoi si gjykatës në Marok, në Indi dhe në Maldive (Maldivet u konvertuan në Islam për shkak të Marokut), dhe gjithashtu ai punoi si mësues i ligjit islam në Egjipt.
I lindur në vitin 1304, Ibn Battuta ishte një eksplorues mysliman maroken/maure-amazig në shekullin e katërmbëdhjetë. Ai ka udhëtuar tre herë më larg se Marco Polo.
Ai udhëtoi nga vendlindja e tij Tangier për në Kinë si studiues, tregtar, ministër dhe eksplorues.
Ai udhëtoi më shumë se çdo eksplorues tjetër në histori, duke arritur në total rreth 121,000 km, më shumë se Zheng He me rreth 50,000 km dhe Marco Polo me 24,000 km, duke ua kaluar që të dyve.
Gjatë një periudhe prej tridhjetë vjetësh, Ibn Battuta vizitoi pjesën më të madhe të Botës së Vjetër, duke përfshirë Azinë Qendrore, Azinë Juglindore, Azinë Jugore, Kinën dhe Gadishullin Iberik (Iberia Jugore e cila ishte nën sundimin e Marokut; nga 711 pas Krishtit deri në 1492 pas Krishtit).
Ai u largua nga shtëpia në moshën 18-vjeçare dhe u kthye vetëm në moshën 45-vjeçare.
Udhëtimi i parë: 1325-1332
Udhëtimi i dytë: 1332-1346
Në vitin 1349, ai u kthye më në fund në shtëpinë e tij në Tangier, Marok, por zbuloi se prindërit e tij vdiqën 15 vjet më parë.
Më nuk kishte asgjë për ta mbajtur në shtëpi…kështu që, ai shkoi në një udhëtim të ri, dhe njëherit i fundit: 1349-1354.
Thuhet se kur u kthye në Tanja (Tangier), Marok, ai punoi si gjykatës derisa vdiq në vitin 1369.