Historia me fund tragjik e një palestinezi Down…
Një palestinez me sindromën Down dhe autizëm ka vdekur pasi u sulmua nga një qen ushtarak izraelit gjatë një bastisjeje në shtëpinë e tij në lagjen Shejaiya të Gazës, tha familja e tij.
Nëna e Muhamed Bhar, 24 vjeç, është tashmë nën shok pasi djali i saj, dhe në një mënyrë kaq të tmerrshme, u bë një nga afro 38,000 palestinezët e vrarë që nga 7 tetori, kur filloi sulmi i Izraelit.
Bombardimet izraelite e detyruan këtë familje të evakuoheshin disa herë para se të ktheheshin në shtëpinë e tyre, ku u kapën më 3 korrik. Forcat izraelite bastisën shtëpinë e tyre atë ditë.
“Ai nuk dinte të hante, të pinte apo të ndërronte rrobat. Unë jam ajo që i kam ndërruar pelenat. Unë jam ajo që e kam ushqyer. Ai nuk ka ditur të bëjë asgjë vetë”, tha nëna e tij Nabila Bhar, 70 vjeçe, e cila pa qenin të sulmonte djalin e saj.
“Qeni e sulmoi, e kafshoi në gjoks dhe më pas në krah. Muhamedi vetëm mërmëriti ‘Jo, jo, jo’”. E morën, e futën në një dhomë të veçantë dhe e mbyllën derën”.
Familja “dëshiroi të shihte se çfarë i ndodhi, të shihte se çfarë i ndodhi,” tha nëna, por ushtarët izraelitë u thanë atyre “të heshtnin dhe na drejtuan armët”. “Na vendosën vetëm në një dhomë, kurse Muhamedi ishte vetëm në një dhomë tjetër. Ata thanë: “Do të sjellim një mjek ushtarak për ta trajtuar”.
Mbesa e Muhamedit, Janna Bhar, 11 vjeçe, përshkruan se si familja iu lut ushtarëve që ta ndihmonin. “Ne u thamë atyre se Muhamedi nuk ishte mirë, por ata thanë se ishte mirë.”
Ushtarët më pas e detyruan familjen të largohej nga shtëpia e tyre. Ata kontaktuan çdo ditë me Kryqin e Kuq, duke kërkuar për Bhar dhe duke u lutur për trajtimin e tij, por grupi i ndihmës raportoi se ushtria izraelite nuk po bashkëpunonte, raportoi Middle East Eye.
Jebril Bhar ishte ai që e gjeti vëllain e tij të vogël të vdekur, të braktisur. Kishte gjak rreth trupit dhe një garze në krah. Kjo ka shumë të ngjarë të ishte përdorur për të ndaluar gjakderdhjen e rëndë nga krahu i tij i sipërm. Jebril tregon garzën e përdorur për të mbuluar plagën dhe vëren gjakun që është mpiksur pas vendosjes së garzës.
Shkaku i saktë i vdekjes së Bhar është i paqartë pasi nuk është kryer autopsi dhe nuk është lëshuar asnjë certifikatë vdekjeje. Trupi i tij u varros shpejt në një rrugicë për shkak të kërcënimit të vazhdueshëm të granatimeve.
“Më duhej ta varrosja afër shtëpisë”, tha Jebril për Middle East Eye. “Ka rreth një metër hapësirë ndërmjet shtëpisë tonë dhe shtëpisë së dajës. Aty e varrosa Muhamedin”.
Familja bëri thirrje për një hetim për vdekjen e tij, e cila ka shkaktuar zemërim në mediat sociale.
“Unë kam një vëlla me sindromën Down dhe autizëm si Muhamedi, e di sa i cenueshëm, i hutuar dhe i frikësuar do të ishte,” shkroi dikush në X. “Si e lexoni historinë e Muhamed Bhar,” pyeti një tjetër, “dhe ndjeheni asgjë tjetër veç trishtimit të pafund për atë që bota po lejon të ndodhë ai duhet të ketë qenë kaq i frikësuar.”
Nëna e Bhar tha se nuk do ta harrojë kurrë skenën e sulmit ndaj djalit të saj.
“Vazhdoj të shoh qenin duke e shqyer atë dhe krahun e tij, gjaku që i del nga krahu”, tha ajo për BBC. “Ai është gjithmonë para syve të mi, nuk më lë asnjë çast, nuk mundëm ta shpëtonim as nga ata dhe as nga qeni”. /tesheshi.com/
