Në këtë moment, i shtrirë në shtratin e spitalit dhe duke kujtuar gjithë jetën time, po vërej se të gjitha lëvdatat dhe pasuritë për të cilat isha aq krenar, janë bërë të pakuptimta përballë vdekjes që është në prag.
Në sytë e të tjerëve jeta ime ka qenë simboli i suksesit.
Gjithsesi, përveç punës kam një gëzim të vogël. Në fund, pasuria është vetëm një e dhënë faktike me të cilën jam mësuar.
Të mos ndalesh së ndjekuri pasurinë vetëm sa e shndërron një njeri në një qenie të shtrembëruar, tamam si unë.
Ky në kohen e tij ishte ndër njerëzit më të suksesshëm të kohën. Mirëpo cfarë i shërbej ky sukses në pragun e vdekjes dhe më e rëndësishmja cka i shërben në varr dhe Ditën e Gjykimit? Allahu na dhashtë përfundim të mirë!
