Burimi i luanëve në Alhambra: Inxhinieria Islame që matte orët me ujë

E ndërtuar në shekullin e 14-të, ajo përmbante 12 luanë që secili lëshonte një rrjedhë uji për të treguar se çfarë ore e ditës ishte. Në një rend të kontrolluar, luanët aktivizoheshin një nga një për çdo orë, derisa të gjithë të lëshonin ujë në mesditë. Tasja e madhe në qendër të burimit kishte 12 vrima të vendosura në lartësi shumë specifike, secila që çonte tek një luan përmes një sistemi tubash të brendshëm.

Një tub qendror mbushte tasën me një ritëm të ngadaltë dhe të vazhdueshëm, duke bërë që niveli i ujit të ngrihej dhe të aktivizonte luanët një nga një. Pas 12 orësh, një sifon i zgjuar brenda tasës rivendoste sistemin automatikisht. Ndërsa uji brenda tasës fillonte të ngrihej, po ashtu ngrihej edhe uji në sifon. Kur arrinte majën, ai përkulej dhe fillonte të rridhte poshtë tubit të kullimit. Në këtë pikë, krijohej një mbyllje dhe kjo aktivizonte sifonin, duke bërë që për pak sekonda, tasja të zbrazte plotësisht dhe procesi të fillonte sërish.