Pyetja:
Mbajtja e një qeni është nexhis dhe nëse një musliman mban një qen vetëm për të ruajtur shtëpinë, jashtë shtëpisë – e vendos qenin në fund të kompleksit. Ndonjëherë, ai e merr qenin për vrapim, e përkëdhel qenin, e puth qenin etj., si duhet të pastrohet? Po sikur të mos gjejë tokë apo baltë për të pastruar veten? A ka një mënyrë tjetër alternative për t’u pastruar?
***
Përgjigja:
Islami i ndalon muslimanët të mbajnë qen dhe dënimi për këtë është që ai që e bën këtë të humbasë një ose dy kirate nga hasenat (veprat e mira) të tij çdo ditë. Një përjashtim është bërë në rastin e mbajtjes së qenve për gjueti, ruajtjes së bagëtive dhe ruajtjes së të korrave. Ebu Hurejra transmeton se Profeti ﷺ ka thënë: “Kush mban një qen, përveç një qeni për bagëti, gjueti ose bujqësi, i zbritet një kirat nga shpërblimi. çdo dite.” [1]
Abdullah ibn Umeri ka thënë: I Dërguari i Allahut ﷺ ka thënë: “Kushdo që mban një qen, përveç një qeni për kullotjen e bagëtive ose një qeni që është i stërvitur për gjueti, nga shpërblimi i tij do të zbriten dy kirate çdo ditë.” [2]
A lejohet mbajtja e qenit për të ruajtur shtëpinë?
Neveviu ka thënë: “Ka një dallim mendimi nëse lejohet mbajtja e qenve për qëllime të tjera përveç këtyre treve, si për ruajtje të shtëpive dhe rrugëve. Mendimi më i saktë është se është e lejuar, në analogji me këto tre dhe bazuar në arsyen që duhet kuptuar nga hadithi, i cili është një domosdoshmëri.” [3]
Shejh Ibn Uthejmin ka thënë: “Në bazë të kësaj, nëse një shtëpi është në mes të qytetit, nuk ka nevojë të mbash një qen për ta ruajtur atë, kështu që mbajtja e qenit për këtë qëllim në situata të tilla është haram dhe nuk lejohet e zvogëlon një ose dy kirate nga shpërblimet e atij personi çdo ditë. Ata duhet ta heqin qafe këtë qen dhe jo ta mbajnë atë. Por nëse shtëpia është në fshat dhe nuk ka njeri tjetër përreth, atëherë lejohet mbajtja e një qeni për të ruajtur shtëpinë dhe njerëzit që janë në të; ruajtja e anëtarëve të familjes është më e rëndësishme se ruajtja e bagëtive ose e të mbjellave.” [4]
A janë qentë të papastër?
Në lidhje me fjalët e pyetësit, “të mbash qenin është nexhis”. Kjo nuk është saktësisht e saktë, sepse nexhasah (papastërtia) nuk është në vetë qenin, por është në pështymën e tij kur pi nga një enë.
A kërkon pastrim prekja apo puthja e një qeni?
Nëse një person prek një qen ose një qen e prek atë, kjo nuk do të thotë se ai duhet të pastrohet, qoftë me dhe apo ujë. Por nëse qeni pi nga ena e tij, atëherë ai duhet ta lajë shtatë herë me ujë dhe të tetën herë me dhe, nëse dëshiron ta përdorë. Nëse ai e lë (enën) atë vetëm për qenin, atëherë ai nuk duhet ta pastrojë atë.
Transmetohet nga Ebu Hurejra se i Dërguari i Allahut ﷺ ka thënë: “Pastrimi i enës së njërit prej jush, nëse e lëpin qeni, është të lajeni shtatë herë, herën e parë me dhe.” [5]
Dhe sipas një transmetimi tjetër: “Nëse një qen lëpin enën e njërit prej jush, le ta lajë shtatë herë dhe ta fërkojë me dhe për të tetën herë”. [6]
Shejhul Islam Ibn Tejmije ka thënë:
“Për sa i përket qenve, dijetarët kanë tre pikëpamje:
- Se ata janë tahir (të pastër), madje edhe pështyma e tyre. Kjo është pamja e Malikut.
2. Se janë nexhis (të papastër), madje edhe qimet e tyre. Ky është mendimi i Shafiut dhe është një nga dy pikëpamjet e transmetuara nga Ahmedi.
3. Qimet e tyre janë tahir por pështyma e tyre është nexhis. Ky është mendimi i Ebu Hanifes dhe i Ahmedit në transmetimin tjetër të transmetuar prej tij.
Ky është këndvështrimi më i saktë. Pra, nëse lagështia e qimeve të qenit bie në veshjen ose trupin e dikujt, kjo nuk e bën atë nexhis.” [7]
Diku tjetër ai tha:
“Kjo për shkak se parimi themelor është se substancat janë tahir dhe nuk lejohet të konsiderohet diçka si nexhis apo haram pa dëshmi, siç thotë Allahu:
“Ndërsa e Ai ju sqaroi juve se çka është e ndaluar për ju, përveç kur jeni detyruar (atëherë edhe harami është hallall)..” (En’am : 119)
“Allahu nuk e humb një popoull pasi që ta ketë udhëzuar atë, para se t’ju sqarojë atyre se prej çka duhet ruajtur. ” (Teube, 115)
Pejgamberi ﷺ ka thënë: “Pastrimi i enës së njërit prej jush, nëse e lëpin qeni, është ta lajë shtatë herë, herën e parë me dhe” – dhe në një hadith tjetër: “Nëse qeni lëpin një enë…” Të gjitha hadithet përmendin vetëm lëpirjen; ata nuk përmendin asnjë pjesë tjetër të qenit, konsiderimi i tyre si nexhis bazohet vetëm në analogji.
Për më tepër, Profeti ﷺ dha një koncesion duke i lejuar njerëzit të mbajnë qen për gjueti, bagëti dhe bujqësi. Ai që i mban ato duhet të prekë lagështinë e flokëve të tyre, ashtu siç ndodh në rastin e mushkave, gomarëve etj. Të sugjerosh se flokët e tyre janë nexhis kur prekja e tyre nuk mund të shmanget, mund të imponojë vështirësi të panevojshme, gjë që nuk është ajo që gjë që nuk është ajo që Ligjvënësi ka për qëllim këtë ummet.” [8]
Për të qenë më të sigurt, është më mirë, nëse një person prek një qen dhe e ka dorën e lagur, ose nëse ka diçka të lagur në qen, të lajë dorën shtatë herë, njëra prej të cilave duhet të jetë me dhe.
Shejh Ibn Uthejmin ka thënë:
“Për sa i përket prekjes së qenit, nëse nuk ka lagështi, atëherë ai nuk e bën dorën nexhis, por nëse e prek atë dhe ka lagështi, atëherë kjo do të thotë se dora bëhet nexhis sipas mendimit të shumë dijetarëve dhe pas kësaj, dora duhet të lahet shtatë herë, njëra prej të cilave duhet të jetë me dhe.” [9]
Si ta pastrojmë pështymën e qenit?
Ajo që duhet bërë është që të lahet papastërtia e qenit shtatë herë, njëra prej të cilave duhet të jetë me dhe. Nëse toka është e disponueshme, atëherë ajo duhet të përdoret, dhe asgjë tjetër nuk e zëvendëson. Nëse nuk ka tokë të disponueshme, atëherë nuk ka asgjë të keqe të përdorni ndonjë agjent tjetër pastrimi si sapuni.
Sëmundjet e kafshëve që prekin njerëzit
Ajo që përmend pyetësi për puthjen e qenit është diçka që shkakton shumë sëmundje. Sëmundjet që njerëzit mund të marrin si rezultat i daljes kundër sheriatit duke puthur qentë ose duke pirë nga enët e tyre para se t’i pastrojnë janë të shumta, siç është pasteurella, e cila është një sëmundje bakteriale, shkaku i së cilës ekziston natyrshëm në sistemin e frymëmarrjes së njerëzve. dhe kafshët, por në rrethana të caktuara ky mikrob mund të pushtojë trupin dhe të shkaktojë sëmundje.
Një tjetër nga këto sëmundje është një sëmundje parazitare që prek zorrët e njerëzve dhe kafshëve, dhe zakonisht prek mëlçinë dhe mushkëritë, zgavrën e barkut dhe pjesën tjetër të trupit. Kjo sëmundje shkaktohet nga krimbat e shiritave, të cilët janë krimba të vegjël 2-9 milimetra të gjatë, të cilët formohen nga tre seksione, një kokë dhe një qafë; koka ka katër pinjollë. Krimbat e rritur jetojnë në zorrët e nikoqirëve të tyre, si qentë, macet, sorrat dhe ujqërit. Kjo sëmundje transmetohet te njerëzit që i duan qentë, kur i puthin ose pinë nga enët e tyre. [10]
Përmbledhje
Nuk lejohet mbajtja e qenve, përveç për gjueti ose për ruajtjen e bagëtive dhe të korrave, dhe lejohet mbajtja e tyre për shtëpitë ruajtëse përderisa ai është jashtë qytetit dhe nuk ka mjet tjetër për ruajtjen e shtëpisë. Muslimani nuk duhet të imitojë jomuslimanët duke vrapuar me qenin ose duke e prekur gojën e tij dhe duke e puthur, gjë që shkakton shumë sëmundje.
Falënderimi i takon Allahut që na dha këtë sheriat të pastër dhe të përsosur, i cili erdhi për të rregulluar çështjet shpirtërore dhe të kësaj bote të njerëzve, por shumica e njerëzve nuk e kuptojnë.
Dhe Allahu e di më së miri.
Marr nga: islamqa.com
————————–
[1] Muslimi, 1575.
[2] Buhariu, 5163; Muslimi, 1574.
[3] Sherh Muslim, 10/236.
[4] Mexhmu Fetaua Ibn Uthejmin, 4/246.
[5] Muslimi, 279.
[6] Muslimit, 280.
[7] Mexhmu’el-Fetava, 21/530.
[8] Mexhmu’el-Fetava, 21/217, 218.
[9] Mexhmu Fetaua Ibn Uthejmin, 11/246.
[10] [10] Amrad al-hayawanat allati tusib al-insan (Sëmundjet e kafshëve që prekin njerëzit) nga Dr. ‘Ali Isma’il ‘Ubejd el-Snafi.
