“Unë dhe Ati jemi Një” Ungjilli sipas Gjonit 10:30
Para se të fillojmë me vargun nga Ungjilli sipas Gjonit 10:30 le të ekzaminojmë disa nga deklarimet e ekzagjeruara të cilat i ka thënë vetë Jezusi sipas Dhjatës së Re:
Për shembull tek Mateu 21:21 ne lexojmë:
“Dhe Jezusi duke u përgjigjur u tha atyre: “Në të vërtetë ju them që, po të keni besim dhe të mos dyshoni, do të bëni jo vetëm atë që unë i bëra fikut, por, edhe sikur t`i thoni këtij mali: “Hiqu andej dhe hidhu në det”, kjo do të ndodhë.”
E sfidoj cilindo besimtar kristian që ta lëvizë një tjegull, e jo krejt malin, me shikimin apo me fjalën e tij. A ka mundur dhe a mundet ndonjë i krishterë që nga koha e Jezusit e deri më sot ta bëjë një gjë të tillë?
Një deklarim tjetër i ekzagjeruar gjendet tek Marku 16:17-18
” Dhe këto janë shenjat që do t`i përcjellin ata që do të besojnë: në emrin tim ata do t`i dëbojnë demonët, do të flasin gjuhë të reja; do t`i kapin me dorë gjarpërinjtë, edhe nëse do të pijnë diçka që shkakton vdekjen, nuk do t`u bëjë asnjë të keqe; do t`i vënë duart mbi të sëmurët dhe këta do të shërohen“.”
Sërish e sfidoj cilindo të krishterë që ta lejojë vetveten që të kafshohet nga ndonjë gjarpër helmues apo kobrë dhe të shohim nëse do ta mbijetojë helmin e tij.
A do të thotë kjo se asnjë ‘i krishterë’ nuk është i krishterë i njëmendtë? A ka thënë Jezusi se asnjëri nuk do të jetë besimtar nëse nuk do të mund të lëvizë malet me shikimin e tyj apo të mbijetojë helmet vdekjeprurëse.
Kështu vijmë tek qëllimi ynë. A përmbanë Bibla deklarime të ekzagjeruara dhe parabola? Dhe nëse po, atëherë përse disa vargje biblike duhet ti kuptojmë si parabola e të tjerat (ato “trinitariane”) ti kuptojmë tekstualisht. Është mirë e njohur se një ndër karakteristikat e Jezusit ishte se ai fliste me parabola.
Le të shikojmë tash tek Ungjilli sipas Gjonit 10:30 “Unë (Jezusi) dhe Ati jemi Një”. Ky varg është keqkuptuar thellësisht dhe është nxjerrë jashtë kontekstit sepse duke filluar nga vargu 10:23 ne lexojmë (në kontekst të 10:30) rreth Jezusit i cili iu fliste Hebrenjëve. Në vargjet e Ungjillit sipas Gjonit 10:28-30 duke folur për pasuesit e tij si për delet e tij ai thotë:
“…e askush nuk do t`i rrëmbejë nga dora ime.Ati im, që m`i dha, është më i madh se të gjithë; dhe askush nuk mund t`i rrëmbejë nga dora e Atit tim. Unë dhe Ati jemi një“.”
Këto vargje vërtetojnë vetëm se Jezusi dhe Ati janë një në atë se asnjë njeri nuk mund ti rëmbejë delet nga dora e kujdo nga ta. Kjo në asnjë mënyrë nuk deklaron se Jezusi është i barabartë me Zotin në çdo gjë. Në fakt fjalët e Jezusit “Ati im, që m`i dha, është më i madh se të gjithë” nga Gjoni 10:29 tërësisht e mohojnë këtë pohim, përndryshe ne mbetemi me një kontradiktë të thellë. ‘Të gjithë’ përfshinë secilin e edhe Jezusin.
Gjithashtu vargu ‘Unë dhe Ati jemi Një’ duhet të kuptohet në kontekstin e mënyrës së të folurit të Jezusit. Le të shikojmë tek Ungjilli sipas Gjonit 17:20-23:
“që të gjithë të jenë një, ashtu si ti, o Atë, je në mua dhe unë në ty; edhe ata të jenë një në ne, që bota të besojë se ti më ke dërguar. Dhe unë u kam dhënë lavdinë që më ke dhënë, që ata të jenë një, ashtu si ne jemi një. Unë jam në ta dhe ti në mua, që të jenë të përsosur në unitet dhe që bota të njohë që ti më ke dërguar dhe që i ke dashur, ashtu si më ke dashur mua.
Në tërë këto vargje për fjalën Një ësthë përdorur e njëjta fjalë greke Hen, pra jo vetëm për të përshkruar Jezusin dhe Atin por edhe Jezusin, Atin dhe njëmbëdhjetë apo dymbëdhjetë dishepujt e Jezusit. Kështu që nëse vargje të tilla i kuptojmë tekstualisht në këtë rast do të kemi jo trini por pesëmbëdhjetëni.
Kështu që Jezusi dhe Ati janë një. Por jo një në Trini apo hyjnyeshmëri. Por një në qëllim. Sikur edhe që është Jezusi një me apostujt dhe besimtarët një në qëllimin e bërjes së vullnetit të Atit.
www.islamidhekrishterimi.net
