Një mbret i urtë nga Lindja e Largët ishte plakur, ndaj e dinte se ka ardhur koha që ta zgjedh pasardhësin e vet…
Në vend që ta zgjedh njërin nga fëmijët e vet, ai kishte vendosur diçka tjetër. Një ditë prej ditëve i thirri të gjithë të rinjtë e mbretërisë së tij dhe u tha: “Erdhi koha kur duhet të heq dorë dhe ta zgjedh pasardhësin tim dhe kam vendosur ta zgjedh njërin nga ju.”
Fëmijët e tij ishin shokuar! Megjithatë, mbreti vazhdoi: “Unë sot çdonjërit nga ju do t’i japë nga një farë. Një farë të veçantë dhe nga ju kërkoi që ta mbillni, të përkujdeseni për të dhe pas një viti të ktheheni këtu. Pastaj do ta zgjedh mbretin e ardhshëm!”
Një djalosh me emrin Ling i cili ishte prezent atë ditë, sikur edhe gjithë të tjerët mori farën. Shkoi në shtëpi dhe ia tregoi rastin nënës së tij. Ajo i ndihmoi ta zgjedh tokën më të mirë dhe një vazo që ta mbjell farën. Djaloshi e kultivonte me kujdes farën e mbjellë dhe e ujiste rregullisht. Për çdo ditë shikonte a ka filluar të rritet bima. Afërsisht pas tre jave, disa filluan të flasin rreth farave të veta dhe bimëve të cilat kanë filluar të rriten.
Lingu rregullisht e kontrollonte vazon, por asgjë nuk dilte. Kaluan pesë javë, por akoma asgjë. Tanimë disa me të madhe flisnin rreth bimëve të veta, por Lingu ishte i dëshpëruar për rastin e vet. Kaluan gjashtë muaj dhe akoma asgjë – Lingu kishte vetëm një vazo plotë dhé. Madje filloi të dyshoj nëse dikush ia ka shkatërruar farën.
Tanimë të gjithë kishin bimë të larta, por ai asgjë. Megjithatë, Lingu vetëm heshtte dhe nuk i thoshte askujt asgjë.
Vazhdimisht priste të filloj të rritet dhe zhvillohet fara e tij.
Kaloi një vit dhe të gjithë të rinjtë e mbretërisë i sollën bimët e tyre për inspektim. Lingu i tha nënës së tij që nuk do ta dërgojë vazon e boshatisur, por mbizotëroi sinqeriteti dhe shkoi me vazon e tij boshe. Mbeti i habitur nga bimët e lloj-llojshme të cilët i vërejti aty, ishin të shumë të bukura, në forma dhe madhësi të ndryshme. Ndërsa Lingu vendosi vazon e tij boshe në dysheme deri sa të tjerët e qeshnin. Madje disa edhe e ngacmonin.
Kur erdhi mbreti, shikoi hapësirën dhe i përshëndeti të pranishmit. Lingu mundohej që të fshihej nga pak pas shpinës së të tjerëve nga turpi.
Mbreti tha: “Të dashurit e mi, të gjitha bimët dhe lulet që i keni sjell janë jashtëzakonisht të bukura. Sot dikush duhet caktuar si pasardhësi im!” Duke folur vërejti vazon e boshatisur të Lingut dhe i urdhëroi rojet ta sjellin afër tij. Lingu u frikësua shumë, mendonte në vete, mbreti e din që nuk kam sukses. Ndoshta do të më vras!
Kur arriti para mbretit dhe të pranishmëve, mbreti e pyeti si quhej: “Emri im është Ling”, u përgjigj ai. Ndërkohë të pranishmit e përqeshnin. Mbreti kërkoi që të qetësohen. Shikoi Lingun, mandej të pranishmëve u tha: “Ky është mbreti i ri! Emri i tij është Ling!” Lingu nuk mundte të besoj. Ai nuk mundi të kultivoj një farë të vetme. Si mund të jetë mbret?!
Atëherë mbreti tha: “Para një viti, të gjithë u dhashë nga një farë. Ju thashë që ta mbillni, ta kultivoni dhe sot ta sillni këtu para meje. Por unë atëkohë ju dhashë farë të zier e cila nuk mund të mbin dhe të rritet në bimë. Megjithatë të gjithë ju, përveç Lingut, më keni sjellë bimë, pemë dhe lule. Lingu është i vetmi i cili ishte i guximshëm dhe i sinqertë ta sjell vazon boshe. Prandaj, ai prej sot do të jetë mbreti juaj i ri!”
Burim: Akos.ba
Përshtati: Lutfi Muaremi
(Islampress)
