Një nga tregtarët më të pasur në Arabinë Saudite e ka treguar këtë ngjarje:
“Unë në ramazan u nisa vetëm për në një qytet, për të ndarë zekat. U ktheva në një vendpushim për ta falur namazin e drekës dhe, pasi isha shumë i lodhur, rashë në gjumë pas namazit. Pashë në ëndërr sesi dikush po më thërret: ‘O robi i Zotit, shko në filan qytezën, atje jeton një musliman i mirë i varfër, i cili tash tri ditë nuk ka ngrënë asgjë!’
Unë u zgjova i tmerruar dhe i frikësuar. E ndryshova drejtimin e rrugës…
Në atë qytet mbërrita në kohën e namazit të ikindisë; hyra në xhami. Aty më në fund e takova njeriun, të cilin e pashë në ëndërr: Betohem në Allahun e Madhërishëm! Menjëherë e njoha. Ai na priu në namaz (si imam). (Më vonë e zbulove se ai ishte imam i asaj xhamie, por punën e tij e bënte vullnetarisht, pa asnjë kompensim) Pas namazit, të gjithë dolën, kurse ai mbeti. Ai mu drejtua mua: ‘Ti je i huaj këtu! A don të bësh iftar tek unë?’ Unë pranova. Në xhami qëndrova deri në aksham, lexova Kuran…
Pak para akshamit, ai erdhi pas meje. Shkova në shtëpinë e tij. Pasha Zotin, në të nuk kishte kurrfarë mobiliesh, fëmijët kishin të veshura rroba të shqyera. Kur erdhi koha e iftarit, solli ujë dhe më tha: ‘Urdhëro!’
Kur më vërejti se isha i habitur, më tha: “Kjo është e gjitha që unë kam në shtëpi. Për Zotin, tash tri ditë, që pimë vetëm ujë!
Atëherë, i nxitur nga ajo skenë, mua më kaploi vaji. Më pas i thashë: ‘Mua Allahu më ka dërguar tek ti! Unë jam filan tregtari. Allahu më urdhëroi që të ju jap pasuri, aq sa më është e mjaftueshme për një vit.’
Pastaj, ai, imami, filloi të qajë duke thënë: ‘Mos të më vejë në konfuzion me pasurinë tënde!’
Mua mu dashtë shumë kohë për ta bindur që të merrte atë që ia jepja. Më në fund, ai i mori afërsisht vetëm 300 euro.”
num.com
