Nga Enes ibn Maliku (Allahu qofte i kenaqur me te) përcillet të ketë thënë: “I Dërguari i Allahu (alejhi selam) kaloi pranë një peme të cilës i ishin tharë gjethet. Pasi e goditi atë me shkopin e tij dhe gjethet e saj u shkundën, ai tha:
“Vërtetë, fjalët: elhamdulil-lah (lavdia dhe falënderimi janë për Allahun), subhanAllah (i pastër nga çdo metë është Ai), la ilahe il-lAllah (s’ka të adhuruar të vërtetë përveç Allahut) dhe Allahu ekber (Allahu është më i madhi), i shkundin mëkatet e njeriut, ashtu siç ranë gjethet e kësaj peme.”
(Sahih El-Xhami’, 1601)
